00:00
Εγώ ’μαι ’νους ψαρά παιδί
Εγώ ’μαι ’νους ψαρά παιδί, έχω και χήρα μάνα,
χήρα ’ναι και μαντζουράνα,
που πήγε και με ρόγιασε, με καπάριασε
σε μια κυρά μεγάλη,
που στον κόσμο δεν είν’ άλλη.
Που μ’ έστελνε για κρύο νερό, τον χειμών’ καιρό,
σε μια κρύα βρυσούλα —
κρύα ’ναι και δροσερούλα.
Δώσ’ μου, κυρά, τη ρόγα μου, τη ρογούλα μου,
δώσ’ μου τη δούλεψή μου,
σε βαρέθηκ’ η ψυχή μου.
The song depicts an image of Greek society from one to two hundred years ago, when poverty forced not only girls but also boys to work as servants in wealthy families.
Studio recording (1980). Based on Domna Samiou’s 1976 field recording of the song in Kymi, Euboea, sung by Μr. Papantoniou.
