00:00
Κουράσιν εβουλήθηκε
A maid would go
would go a-strolling
and then go back again.
She called her neighbours together,
yes, by Saint George,
and the young girls, too.
And she went down to the shore,
save me, Saint George, save me,
they went down to the sea.
They saw ships a-coming,
ships under sail,
and fear darkened their thoughts.
They’re lowering their boats,
yes, by Saint George,
their boats are heading for the shore.
They’re loaded with barrels,
barrels to fill with water
and then take back again.
They’ve set their barrels aside
and fallen on the girls,
as tempting as cherries in May.
And one fair maid
is heading for Saint George.
“Save me, Saint George, save me!
Hide me, Saint George,
hide me amidst your marble
hide me in your home.
I’ll gild you all in gold
and make you gifts of silver,
save me, Saint George, save me!
I’ll light you candles and
make you lamps as bright as stars,
Saint George, save me!”
And the marble opened up
and the girl did hide
who was like a cherry in May.
Translated by Michael Eleftheriou
Κουράσιν ε- κουράσιν εβουλήθηκε
να πα, να πα να σεργιανίσει
κι οξωπί- κι οξωπίσω να γυρίσει.
Μαζεύει τις, μαζεύει τις γειτόνισσες,
ναι μα, ναι μα τον Αϊ-Γιώργη,
βάι και τις, βάι και τις γειτονοπούλες
και στον γιαλό, και στον γιαλό κατέβηκε,
σώσ’ Άι, σώσ’ Άι μι Γιώργη μ’, σώσε,
βάι κάτου, βάι κάτου στο περιγιάλι.
Βλέπουν καρά- βλέπουν καράβια κι έρχονται
βάι καρά- βάι καράβια κι αρμενίζουν
και τον νου, και τον νου τους δαιμονίζουν.
Ρίχνουν τις βά- ρίχνουν τις βάρκες στον γιαλό,
ναι μα, ναι μα τον Άι-Γιώργη,
βάρκες, βάρκες στο περιγιάλι,
βάλαν τα, βάλαν τα βαρελάκια τους
νερό, νερό να τα γεμίσουν
κι οξωπί- κι οξωπίσω να γυρίσουν.
Αφήσαν τα, αφήσαν τα βαρέλια τους,
βάι και πέ- βάι και πέσαν στα κοράσια,
σαν του Μάη, σαν του Μάη τα κεράσια.
Κι ένα κορά- κι ένα κοράσι όμορφο
στον α- στον Άι-Γιώργη τρέχει.
– Σώσ’ Άι, σώσ’ Άι μι Γιώργη μ’, σώσε.
Άι μι Γιώ- Άι μι Γιώργη μ’, κρύψε με,
βάι μέσα, βάι μέσα στα μάρμαρά σου
και στα σπί- και στα σπίτια τα δικά σου,
να σε πατώ- να σε πατώσω μάλαμα,
βάι να σ’ α- βάι να σ’ ασημώσω ασήμι,
σώσ’ Άι, σώσ’ Άι μι Γιώργη μ’, σώσε,
να φκιάξω τα, να φκιάξω τα καντήλια σου
όλα, όλα με το γιλντίζι,*
σώσ’ Άι, σώσ’ Άι μι Γιώργη μ’, σώσε.
Κι ανοίξανε, κι ανοίξανε τα μάρμαρα,
βάι κι εκρύ- βάι κι εκρύβη το κοράσι
σαν του Μά- σαν του Μάη το κεράσι.
*με το γιλντίζι: μαλαμοκαπνισμένα, αστραφτερά (από το τουρκικό yildiz: άστρο)
This song from the coast of Asia Minor is an amalgam of motifs from two songs whose plots usually differ. The first part is from the sung legend of the girls who go down to the shore to play, to launder or to stroll, running the risk of being taken by pirates. The motif in the second part, when one maid runs away, is borrowed from the song of the brave girl who fights alongside the men and who, when her true gender is revealed and her companions at arms set off in her pursuit, seeks refuge in the church of Saint George, vowing offerings to him in exchange for her safety. The artful joining of the two underscores the flexibility, imagination and mental nimbleness of the folk singers who never ceased to combine the enormous folk repertoire anew to create new songs.
Miranda Terzopoulou (2008)
Studio recording (2006). Based on Eleni Tsakiri’s field recording of the song in 1983 in Nea Peramos, Kavala.
Singers
Constantinopolitan lyra
Goblet drum
Spoons
Informant (source of the song)
