00:00
Καλότυχα είναι τα βουνά
Blessed are the mountains, blessed are the plains,
that do not await death, nor bear the weight of Charon,
but only wait for spring, for May, for summer’s grace,
for the mountains to bloom, for the snows to melt,
for the Vlachs to climb the heights, and Vlach maidens too,
for the young Vlach lads to emerge, their flutes resounding,
and the jet-black sheep to roam, with their gleaming bells.
Photo credits: Ch. Lemos (2022)
Καλότυχα είναι τα ι-βουνά, καλότυχοι είν’ οι κάμποι
που θάνατο δεν καϊρτερούν και Χάρο δεν παντέχουν
μόν’ καϊρτερούν την άνοιξη, το Μάη, το καλοκαίρι
να λουλουδίσουν τα βουνά, να λιώσουνε τα χιόνια
να βγουν οι βλάχοι στα βουνά, να βγουν κι οι βλαχοπούλες
να βγουν και τα βλαχόπουλα, λαλώντας τις φλογέρες
να βγουν τα λάγια πρόβατα με τα λαμπρά κουδούνια.
Φωτ. Χρ. Λαιμός (2022)
Polyphonic acapella song. A short but profound meditation on the inexorability of death. We notice the exclamations which punctuate each phrase sung by the ‘embroiderer’; do they not perhaps play the same role as the cries of distress of the Chorus in the ancient tragedy?
Studio recording (1983), in Paris, France.
