00:00
Η θάλασσα με γέρασε
The sea has made me old, yet I revel in her sight.
I weep and find no peace, as I lie remembering her at night.
The Aegean, though stormy,
the islander enchants.
Her waves for a bed, my pillow is her foam
when the maistros blows, my pain away is blown.
Of you I’ll never tire, dear sea,
however much you tyrannize me.
I tread the rolling waves, my foot firm upon the blue
no man do I fear when I declare my love for you.
Come, come at my entreating,
don’t lash and leave me weeping.
Translated by Michael Eleftheriou
Η θάλασσα με γέρασε, μα ’γω την καμαρώνω
θυμούμαι τη στη στρώση μου, κλαίω και δε μερώνω.
Το Αιγαίο κι αν ’γριεύει
το νησιώτη τον μαγεύει.
Έχω το κύμα στρώμα μου, αφρό για μαξιλάρι,
μαΐστρος όταν θα χτυπά τον πόνο μου θα πάρει.
Θάλασσα δε σε βαριούμαι
όσο και να τυραννιούμαι.
Της θάλασσας τα κύματα πατώ και δε βουλιούνε
σαν θέλω εγώ να σ’ αγαπώ κανέναν δε φοβούμαι.
Έλα έλα σαν σου λέγω
μη με τυραννείς και κλαίγω.
Studio recording, 2005.
Singers
Violin
Constantinopolitan lute
Santur
Bendir (frame drum)
