00:00
Κλαίν’ οι πέρδικες στα πλάγια
Κλαίν’ οι πέρδικες στα πλάγια, κλαίνε τον καημό,
έκλαιγα κι εγώ ο καημένος τον ξεχωρισμό,
πώς θαλα ξεχωριστούμ’ αγάπη εμείς τα δυο.
Ξένε, συ που είσαι στα ξένα και στα μακρινά,
δε σου βάρεσαν τα ξένα και η μαύρη ξενιτιά;
Μωρ’ αν είσαι να έρθεις έλα, άιντ’ αν έρχεσαι,
ωχ εμένα οι δικοί μου με βαρέθηκαν
και με προξενούν στα ξένα μες στο Ροϊδοστό
και μου δίνουν άντρα γέρο εκατό χρονώ,
μήνα που ήτανε και γέρος είν’ και ράθυμος.
An a cappella polyphonic song from the repertoire of emigration songs. A young fiancée, left behind in her village, sings to her beloved who has gone away to seek his fortune. Pressured by her parents to marry a wealthy man a hundred years old, she can wait no longer — she must obey.
Studio recording (1983) in Paris, France.
