00:00
Τέσσερα τζιαι τέσσερα
Four and four make eight,
Four pallikaria go to the wars.
On their way they are hungry
and they sit down to eat,
but they are thirsty too.
They look for a spring high up on the mountain,
and they find a ravine a hundred fathoms deep.
They draw lots to know who should go down it
and the lot falls to the youngest.
“Tie me fast, my brothers, so that I may go down
into the ravine to draw water”.
Then his brothers tie him firmly
and let him down into the ravine.
“Pull me up, my brothers, for I have seen the water;
it is red and black, it is poisoned”.
In the time it takes to draw him up,
reptiles and snakes have half devoured him.
“When you go back home again,
eat and drink to my health,
an tell my mother to dress in black,
for she will never see her son again”.
Translated by Derek Yeld
Τέσσερα τζιαι τέσσερα γίνουνται οκτώ,
τέσσερα παλληκάρκα πάσιν στον πόλεμον.
Στον δρόμον που πηγαίνασιν μα επεινάσασι
τσι εκάτσασιν να φάσιν τζιαι εδιψάσασιν.
Γυρεύκουν να ’βρουν βρύσην απάνω στο βουνόν
τζ’ ήβρασιν έναν λάκκον των εκατόν ορκών.
Ερίξαν το λαχνίν τους πκοιος έν’ να κατεβεί
τζιαι έπεσεν η μοίρα πα στο μικρόν παιδί.
«Δέστε με, αδέρφκια μου, τζ’ εγιώ να κατεβώ,
μες στο ερημολάτζιν να βκάλω το νερόν».
Τζιαι τότες τα αδέρφκια του τον σφικτοδέσασιν,
μες στο ερημολάτζιν τον κατεβάσασιν.
«Εβγάρτε με, αδέρφκια μου, γιατ’ είδα το νερόν,
έν’ κότζινον τζιαι μαύρον μα τζιαι φαρματζιερόν».
Ώσπου να τον τραβήσουσιν τζιαι να τον βκάλουσιν,
οι όφεις τζιαι τα φίδκια τον μισοφάασιν.
«Οπόταν θα επιστρέψετε εις την πατρίδα μου,
να τρώτε τζιαι να πίνετε εις την υγείαν μου,
να πείτε τζιαι της μάνας μου στα μαύρα να ντυθεί,
γιατί τον γιον της τον μιτσήν δεν θα τον ξαναδεί».
Certain researchers believe that the Cypriot acritic songs, along with those of Crete, have survived the centuries with far fewer literary and musical changes than the songs of other regions of Greece. It is also worth noting that in Cyprus these songs were often performed by itinerant poet-musicians, reminiscent of the aedes of Greek antiquity.
Aris Fakinos (1982)
Studio recording (1982).
