00:00
Ποιος ήτο που τραούησε εχτές βραδίς στην βίγλα
κι όλα τα δέντρη εμάρανε κι όλα ξερίζωσέ τα
και ράισε τη φυλακή, ίριξε και το κάστρο
και πλάκωσε το βασιλιά με τη βασιλοπούλα.
Μια καλογριά τ’ αφ’κράστηκε από το Αγιονόρος,
τσαλοπατεί τα ράσα της και το σταυρό της ρίχτει.
Άμε σταυρέ στην εκκλησιά, ράσα μου στ’ Αγιονόρος
κι εγιώ με το τραουιστή απόψε θα ξομείνω,
απόψε κι άλλη μια βραδιά κι ώστα να ξημερώσει
να τον χορτάσω το φιλί, πόθο να τον γεμώσω.
H Κάρπαθος ήταν ένα απομονωμένο νησί και γι’ αυτό κατόρθωσε να διατηρήσει γνησιότερα και για περισσότερο χρόνο τα ήθη, τα έθιμα και τη μουσική της παράδοση. Ακόμη και σήμερα στα πανηγύρια και στους γάμους ακούγονται ακριτικά τραγούδια, παραλογές και άλλα είδη που τείνουν να εκλείψουν.
Το μέτρο που χρησιμοποιείται εδώ είναι τα 6/8 του ντόπιου Συρματικού χορού. Ανήκει σε μια κατηγορία από δίφωνα τραγούδια, που τα συναντούμε μόνο στην Κάρπαθο. Τα επεσήμανε πρώτος ο Ελβετός μουσικολόγος Baud – Bovy. H δεύτερη φωνή που είναι και το «ίσο» αποτελείται από την υποτονική και την τονική της μελωδίας. Μάρκος Φ. Δραγούμης (1976)
Ηχογραφήθηκε σε στούντιο, στις 06/11/1975.
Τραγούδι
Χορωδία
