00:00
Ιδιοτοπικός χορός του Αϊ-Γιώργη
Πανηγυράκι γίνεται ψηλά στον Α-ναιν- ϊ-Γιώργη,
μαρ’ ρηγοφραγκόπουλο.
Το πανηγύρι ήταν πολύ και το νερό-νο ήταν λίγο —
έρχομ’, έβγα δέξε με.
Γαϊτανό– γαϊτανό– κι αργιοπλεγμένο,
μια χαρά, μια χαρά ήταν το καημένο.
Τρεις λυγερές συνάζουνται να πα να πουν-ουν του δράκου —
τώρ’ ανθίζουν τα κλαριά.
Απ’ όλα δράκο μ’ το νερό να πιει το πα-να-νηγύρι,
μαρ’ ρηγοφραγκόπουλο.
Γαϊτανό-, γαϊτανό– κι αργιοπλεγμένο,
μια χαρά, μια χαρά ήταν το καημένο.
Σκάσαν οι μούλες για νερό και τα στοιχειά ν-απ’ τη δίψα —
τώρ’ ανθίζουν τα κλαριά.
Γαϊτανό-, γαϊτανό– κι αργιοπλεγμένο,
μια χαρά, μια χαρά ήταν το καημένο.
Η Αράχωβα τιμά ως προστάτη και πολιούχο τον άγιο Γεώργιο. Στην εκφοβιστική εμφάνιση του καβαλάρη άγιου απέδωσε η λαϊκή παράδοση τη σωτηρία του χωριού επανειλημμένα από τους Τούρκους. Έτσι στη γιορτή του γίνεται λαμπρό πανηγύρι. Μετά τον εσπερινό και τη λειτουργία αρχίζει ο χορός τον οποίο ξεκινούν οι γέροι του χωριού τραγουδώντας το Πανηγυράκι. Συνήθιζαν μάλιστα την ώρα εκείνη να κόβουν το νερό της δεξαμενής κι όταν ακουγόταν ο στίχος «απόλα δράκο μ’ το νερό να πιει το πανηγύρι», τ’ άφηναν να τρέξει πάλι.
Παρόλο που το όνομα του Αϊ-Γιώργη δεν αναφέρεται παρά σαν τοπωνύμιο, το ίδιο το θέμα του τραγουδιού —η κατακράτηση του νερού της πηγής από ένα δράκο— το συνδέει σαφέστατα με τον μύθο του αγίου, και συγκεκριμένα με το στοιχειό της δρακοντοκτονίας, που επίσης είχε σκοπό την απελευθέρωση του νερού μιας πόλης (βλ. και σχόλιο στο Τραγούδι του Αϊ-Γιώργη).
Μιράντα Τερζοπούλου (1998)
Ηχογραφήθηκε σε στούντιο το 1997. Βασισμένο σε καταγραφή του Σίμωνα Καρά που ανήκει στη συλλογή του Συλλόγου προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής.
Τραγούδι
Χορωδία
Κλαρίνο
Λαούτο
Νταούλι
