00:00
– Όνειρο το ’δα λυγερή να μου το ξεδυλιάνεις
απόψε χώρες όριζα και πράσα επρασολόγου
και λευκοκάρυα ετσάκιζα μικρό μου στην ποδιά σου.
– Δεν το θωρείς βαριόμοιρε μόνος και μοναχός σου;
Οι χώρες είναι χωρισμοί, τα πράσα είναι πίκρες
τα λευκοκάρυα οι μπαλωθιές, ξεχωρισμοί για πάντα.
Στην Κρήτη υπάρχουν δύο είδη τραγουδιών: τα ριζίτικα που τραγουδιώνται κυρίως στις ορεινές περιοχές των Χανίων και οι μαντινάδες, δίστιχα δεκαπεντασύλλαβα που το περιεχόμενό τους τις περισσότερες φορές είναι ερωτικό. Οι σκοποί τους είναι γρήγοροι και συνοδεύονται από λύρα και το λαούτο, σε αντίθεση με τα ριζίτικα που οι τραγουδιστές είναι άντρες, οι σκοποί καθιστικοί, συνήθως αργοί και χωρίς οργανική συνοδεία. Οι τραγουδιστές χωρίζονται συνήθως σε δυο ομάδες, τον κορυφαίο που «παίρνει» το τραγούδι και το σύνολο που συνοδεύει ή, όπως είναι η περίπτωση του συγκεκριμένου τραγουδιού, τον σολίστα και τη χορωδία. «Το όνειρο της λυγερής» ηχογραφήθηκε στο ορεινό χωριό της Ασή Γωνιάς Χανίων.
Αντίθετα με τις περιστασιακές μαντινάδες, τα ριζίτικα είναι παλιά τραγούδια που διηγούνται τις πράξεις γενναίων πολεμιστών που έζησαν πριν πολλά χρόνια.
Μελωδία: Χρωματική (Τρόπος χρωματικός)
Ρυθμός: Ελεύθερος
Το κατέγραψε η Δόμνα Σαμίου στην Ασή Γωνιά Χανίων το 1965.
Τραγουδούν ο Γεώργιος Αγγελάκης, ο Στυλιανός Τριπαλιτάκης και ο Μανώλης Αγγελάκης.
