Κεντρική σελίδα / Το έργο της / Κατάλογος τραγουδιών / Άρκοντες τρων και πίνουσι

Άρκοντες τρων και πίνουσι

Ο Ανδρόνικος κι ο μαύρος του

00:00

Στίχοι

Άρκοντες τρων και πίνουσι σε μαρμαρένην τάβλαν,
σε μαρμαρένην, σ’ αργυρήν και σε μαλαματένην,
κι ούλοι τρώσι και πίνουσι κι αθιολή ’ε φέρνου1
κι ο Κωσταντίνος ο μικρός ας εψιλοτραούει,
τ’ ακράνη2 του τ’ Ανδρόνικου, του νιου του παινεμένου.
«Μαύρος είσαι, μαύρα φορείς, μαύρον καβαλικεύγεις.
Μαθαίνεις τον να περπατεί, μαθαίνεις τον να δρέμει,3
μαθαίνεις τον να ’έχεται4 τον όχλ(ι)ον του πολέμου,
[μαθαίνεις τον και στεριάς ωσάν και του πελάου·
ξεχάνεις και της λυερής της γλυκοποθητής σου».]

¹αθιολή ’ε φέρνου: δεν κουβεντιάζουν
²ακράνης: σύντροφος
³δρέμει: τρέχει
⁴’έχεται: δέχεται

Προέλευση: Δωδεκάνησα

Τόπος: Κάρπαθος, Όλυμπος

Θέμα: Ανδρόνικος, Κωνσταντίνος, άλογα

Ταξινόμηση: Ακριτικό

Ρυθμός: Ελεύθερος ρυθμός

Διάρκεια: 04:19

Πληροφορίες καταγραφής

Ζωντανή ηχογράφηση από τη συναυλία Η γνωστή και η άγνωστη Δόμνα, που πραγματοποιήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1998 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Η Δόμνα Σαμίου έμαθε το τραγούδι το 1965 από τον φίλο της, τον Μανώλη Φιλιππάκη, αγιογράφο από την Κάρπαθο.

Συντελεστές

Δισκογραφία

Δείτε επίσης

Ναυτόπουλο ψυχομαχεί

Φωνές και κλάματα άκουσα στης Κύπρου το μπογάζι θαρρώ βουβάλια σφάζουσι, θαρρώ θεριά μερώνου(ν), θαρρώ κι οι Τούρκοι επαίξασι πόλεμο με τους Φράγκους. Μή(τ)ε βουβάλια σφάζουσι, μή(τ)ε θεριά μερώνου(ν), μή(τ)ε κι οι Τούρκοι επαίξασι, πόλεμο με τους Φράγκους. Ναυτόπουλο ψυχομαχεί στου καραβιού την πλώρη. Δεν έχει μάνα να τον κλαι, [...]

Ο Καλομοίρης και ο Σαρακηνός

(Του Αρμούρη)

Του Καλομοίρ' ο κα- του Καλομοίρ' ο καλογιός του Καλομοίρ' ο καλογιός τη νύχταν εεννήθη ε, τη νύχτα πρι τον πε- τη νύχτα πρι του πετεινού τη νύχτα πρι του πετεινού, πριχού πουλί να κράζει. Τη νύχτα που εννήθηκε, ζητά ψωμί να φάει και τρω' εννιά φουρνιές ψωμί κι εννιά [...]

Ο Ανδρόνικος και η ρήγισσα

Ανδρόνικος ο ξακουστός, ο πλουσιανεθρεμμένος, στις έξ’ εμπαίνει, στις έξ’ εμπαίνει στο σκολειό, στις έξ’ εμπαίνει στο σκολειό και στις εφτά νεγνώθει· και στις οχτώ, και στις οχτώ και στις εννιά, και στις οχτώ και στις εννιά γράφει και λοαριάζει· στις δέκα και στις δώδεκα λογιάζει απηλογιάζει, του καθενούς απηλογιά [...]