00:00
Άρχισε, γλώσσα μ’, άρχισε τραγούδια ν’ αραδιάζεις
και την καλή παρέα μας να τη διασκεδάζεις.
Έλα να σε φιλήσω και γρήγορα να πας,
να μη σε δουν στη στράτα και πουν πως μ’ αγαπάς.
Το κάστρον της Αστροπαλιάς* έχει κλειδιά κλειδώνει,
έχει κορίτσια έμορφα μα δεν τα φανερώνει.
Έλα να σε φιλήσω κι απ’ τ’ άλλο μάγουλο,
να ροδοκοκκινίσει σαν τριαντάφυλλο.
*Το κάστρο της Αστυπάλαιας κατοικείτο κανονικά πριν από 50 χρόνια (η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε το 1970, άρα ο σχολιαστής αναφέρεται στο 1920 περίπου).
Τα δίστιχα είναι σύντομα ποιητικά δημιουργήματα (ερωτικά, επικά, σκωπτικά ή έκφραση της νοσταλγίας για την πατρίδα) σε μορφή δεκαπεντασύλλαβου, που τραγουδιούνται ολόκληρη τη βραδιά πάνω στην ίδια ή σπανιότερα διαφορετικές μελωδίες. Εδώ, το συνοδευτικό όργανο είναι η τσαμπούνα (= η γκάιντα των νησιών).
Ο χορός ίσος ή ίσιος συναντάται με παραλλαγές στο μελωδικό και χορευτικό μοτίβο σε όλα τα Δωδεκάνησα.
Το κατέγραψε η Δόμνα Σαμίου το 1964 στην Αστυπάλαια.
Τραγούδι
Τσαμπούνα
