Ακρίτας όνταν έλαμνεν

Η αρπαγή της γυναίκας του Ακρίτα
00:00

Στίχοι

Ακρίτας όνταν έλαμνεν1 αφκά σην ποταμέαν,
επέγνεν κι έρτουν2 κι έλαμνεν την μέραν πέντ’ αυλάκια,
επέγνεν κι έρτουν κι έσπερνεν εννέα κότα3 σπόρον.
Και ν-έρθεν πουλίν κι εκόνεψεν ση ζυγωνί’4 την άκραν,
και σκούται καλοκάθεται ση ζυγωνί’ την μέσην.
– Ν-οπίσ’ πουλίν, οπίσ’ πουλίν, μη τρως την βουκεντρέα.5
Και το πουλίν ελάλησεν ανθρώπινον λαλέαν.
– Ντο στέκ’ς, ντο στέκ’ς Ακρίτα μου και τίναν αναμένεις;
Το γ-ένοικό σ’6 εχάλασαν και την καλή σ’ επέραν
και τα μικρά τα πούλοπά σ’7 σο περιβόλ’ έσυραν.
Βιτσοκοπά τον μαύρον ατ’ και φτάν’ και κοντεφτάνει.
– Ανοίξετέ με, νε πορτάρ’8, ανοίξτε να σεμπαίνω.
Ενοίξαν ατον οι πορτάρ’, εμπαίν’ απές Ακρίτας.
Άλλοι σκαμνιά δίγν’ ατον, άλλοι καυκίν9 απλών’νε
και σο σκαμνίν ‘κί κάθεται και το καυκίν ‘κί παίρει.10
Έσυρεν το σπαθίν ατου ας σο χρυσόν θηκάρι,
χίλιους εμπρός εσκότωσεν και μύριους από πίσω
κι επέρεν την κόρ’ κι έφυγεν εννιά νύχτας κι ημέρας.


1έλαμνεν: όργωνε
2επέγνεν κι έρτουν: πηγαινοερχόταν, δηλαδή οδηγώντας το βοϊδάλετρο κατά τη συνηθισμένη φιδίσια κίνηση των ζευγολατών απ’ τη μια άκρη του χωραφιού στην άλλη
3κότα: μονάδα μέτρησης για δημητριακά
4ζυγωνί’: του ζυγού
5βουκεντρέα: βουκέντρα είναι ραβδί με αιχμηρή απόληξη με το οποίο κεντρίζουν τα βόδια του αρότρου
6ένοικό σ’: το σπίτι, τον οίκο σου
7τα πουλόπα σ’: τα μωρά σου. Παρατονισμένο για λόγους μέτρου
8πορτάρ’: οι φύλακες της πύλης
9καυκίν: κούπα για κέρασμα
10υπονοείται ότι φτάνει στο γάμο της γυναίκας του και προλαβαίνει να τον αποτρέψει.

Προέλευση: Πόντος
Ταξινόμηση: Ακριτικό
Ρυθμός: 9σημος
Χορός: Διπάτ
Διάρκεια: 05:06

Πληροφορίες καταγραφής

Ηχογραφήθηκε σε στούντιο το 1982 και περιλαμβάνεται και στον δίσκο LP Chants des Akrites.

Συντελεστές

Δείτε επίσης