Γιάννη μου το μαντίλι σου, τι το ’χεις λερωμένο βρε, Γιάννη Γιαννάκη μου βρε, παλληκαράκι μου. Tο λέρωσε η ξενιτιά, τα έρημα τα ξένα βρε, Γιάννη Γιαννάκη μου βρε, παλληκαράκι μου. Πέντε ποτάμια το ’πλυναν κι έβαψαν και τα πέντε Γιάννη Γιαννάκη μου βρε, παλληκαράκι μου.
Την καλησπέρα σου ‘φερα, δώσ’ μου την καληνύχτα, εγώ δουλειά δεν είχα εδώ, μόνο για σένα ήρχα. Έβγα να σε δω, έβγα να σε δω, έβγα να σε δω να παρηγορηθώ. Τα μάτια σου με κάψανε μα ‘γω τα καμαρώνω, σαν κάνω μέρες να τα δω, κλαίω και δε μερώνω. [...]
Θέλησα να κάνω γιούργια στην ποδιά σου την καινούργια. Γιούργια, γιούργια, γιούργια στα παλιούργια. Με τη μια και με την άλλη μου ζαλίσαν το κεφάλι. Όπαλα, όπαλα, μου 'σπασες τα κόκαλα. Θέλησα να κάνω νάζια στην ποδιά σου τη γαλάζια. Γιούργια, γιούργια στα βλάχικα τσαντούρια.
Αντιφωνικό ψαράδικο τραγούδι ⬥ Εεεε γιω-γιω, γιω Μαργιώ, ε γιω-γιω, γιω Μαργιώ ε γιω-γιω-γιω, γιω Μαργιώ Καλάδες ά- γιω Μαργιώ -γιος ο Θεός, γιω Μαργιώ ντόνα και ξα- γιω Μαργιώ -ναντόνα, γιω Μαργιώ κι ο Νικολής μας φώναζε, ένα σκοινί ακόμα. Η μάτσα πάει στο γιαλό και ποιος θα μας [...]
Σκοπός και χορός γνωστός ως «γκάιντα». Χορεύεται σε όλη την Μακεδονία με μικρές διαφοροποιήσεις από περιοχή σε περιοχή. Είναι σκοπός που παίζεται συνήθως με γκάιντα και γι αυτό ονομάζεται έτσι. Στις περιπτώσεις που η απόδοση του σκοπού γίνεται με άλλα όργανα όπως για παράδειγμα με κλαρίνο, το κλαρίνο μιμείται τον [...]
Δεν είν’ αυγή να σηκωθώ να μην αναστενάξω: έβγα ,ήλιε μου, κι έλα, μίλιε μου. Να γείρω στο προσκέφαλο κι από καρδιάς να κλάψω: έβγα να σε δω, να παρηγορηθώ. Στ’ Αλάτσατα ’ναι ένα βουνό – Καρανταή το λένε, έλα, ταίρι μου, και πιάσ’ το χέρι μου. Που παν οι [...]
Δεν ξημερώ- δεν ξημερώνεις μαύρη αυγή να πά’ να η- να πά’ να ησυχάσω, τζιβαέρι μου, να πά’ να η- να πά’ να ησυχάσω. Τα μάτια μ’ α- τα μάτια μ’ απ’ την αγρυπνιά κοντεύω να, κοντεύω να τα χάσω, τζιβαέρι μου, κοντεύω να, κοντεύω να τα χάσω. Έβγα να σε [...]
Τούτην ιδώ την αγριλιά, ιγώ θα τη μπουλιάσου, να κάνει τον καλό καρπό, τσουβάλια να σουδιάσω. Του ραβδιστή να τουν διχάς, στου δέντρου π’ ανιβαίνει, σένα μαζεύει τουν καρπό, κι με η καρδιά μου δένει. Ιλιά μου, χρυσοπράσινη, μι τ’ ασημένια φύλλα, να φίλαγα του ραβδιστή στα μάτια κι στα [...]
Χορός του Πάσχα ⬥ Δόξα να- δόξα νά ’χει πάσα ημέρα, δόξα νά ’χει πάσα ημέρα κι ο Υιός με τον Πατέρα και το Πνε- και το Πνεύμα το Αγίο, και το Πνεύμα το Αγίο, το ζωαρχικό και θείο. Δόξα νά ’χουν και τα τρία και η Δέσποινα η Μαρία, [...]
Δώδεκα ευζωνάκια τ’ αποφασίσανε στον πόλεμο να πάνε, Παναγιά μου, να πολεμήσουνε. Στο δρόμο που πηγαίνουν, στη μαύρη θάλασσα, μαύρη φουρτούνα πιάνει ξεσκίζει τα πανιά. Βοήθα Παναγιά μου να τα γλυτώσουμε κι όσα καντήλια έχεις να σ’ τ’ ασημώσουμε. Δεν κλαίγω το καράβι, δεν κλαίγω τα πανιά, μον’ κλαίγω τα [...]
Eβράδυν, παλιοβράδυν κι ο ήλιος έδυσεν κι ο ώρηος ο Γιαννάκος πάει στο 'ξύβουνο στο 'ξύβουνο οπίσω έν' ένα πεγάδ', εκεί έν' ο Γιαννάκος, αχ Γιαννάκο μου δεμένος σκοτωμένος κι αναγνώριστος. – Γιαννάκο μ’ να ’χες μάνα, να ’χες κι αδελφή, να ’χες κι έναν καλίτσα και να σ' έκλαιγε. [...]
Εγώ ’μαι ’νους ψαρά παιδί, έχω και χήρα μάνα χήρα ’ναι και μαντζουράνα που πήγε και με ρόγιασε, με καπάριασε σε μια κυρά μεγάλη που στον κόσμο δεν είν’ άλλη, που μ’ έστελνε για κρύο νερό, τον χειμών' καιρό σε μια κρύα βρυσούλα κρύα 'ναι και δροσερούλα. Δώσ' μου κυρά τη [...]
Eδώ διαβαίν’ ο Λάζαρος με δώδεκ’ Aποστόλους και πάλι ξαναγύρισε με δεκατρείς αγγέλους. Όθε περάσει και διαβεί πηγάδια θεμελιώνει, πηγάδια πετροπήγαδα κι αυλές μαρμαρωμένες, τα κεραμίδια χάλκινα κι οι ρέλες ατσαλένιες και τα πορτοπαράθυρα σφιχτά μανταλωμένα και τα βα(ρ)έλια αραδαριά και τα σκαριά ατσαλένια. Tώρα είπαμε και του σπιτιού, ας [...]
Έλα Χριστέ και Παναγιά, στον δρόμο πα κινήσεις, και σφίξε την καρδούλα σου, να μην λιγοθυμίσεις. Αηδονά- αηδονάκι μου, χελιδο- χελιδονάκι μου. Άστρα μου, χαμηλώσετε, και σύννεφα, σταθείτε, για να περάσ’ η νιόνυφη, κι ύστερις περπατείτε. Αχ, το ταίρι μου, το τζιβαέρι μου. Έβγα, μανάτσα του γαμπρού και πεθερά της [...]
Έλα Χριστέ και Παναγιά και Δέσποινα Μαρία και Μιχαήλ Αρχάγγελε να δώσεις ευλογία. Γέρνει ο ήλιος, φέρνει βόλτα μπρος στης νύφης μας την πόρτα. Αηδόνια άγρια κι ήμερα, να κελαηδήστε σήμερα. Η νύφη είναι όμορφη σαν το ροδί μαντίλι, σαν τ’ αηδονάκι που λαλεί τον Μάη και τον Απρίλη. Νύφη [...]
Eλάτε, όλα τα πουλιά, να κάμετε ζυμάρι – βοήθα, Παναγιά μου. Oπού ’σμιξεν το μάλαμα με το μαργαριτάρι – βοήθα, Παναγιά μου. Kουλούρι πλάθω του γαμπρού, κουλούρι του κουμπάρου, πανιέρι καστανόπλεχτο να ρθουν να του το πάρου(ν).
Αυτά τα μαύρα που φορείς, Ελένη, ν-αμάν εγώ, εγώ θα σου τα βγάλω θα σε φορέσω κόκκινα κι ύστερα θα σε πάρω. Δεν ήσαν συ που μου ’λεγες π’ αν δε με δεις πεθαίνεις και τώρα γύρισες και λες που μ’ είδες, που με ξέρεις.
Ένα μουνί παινεύτηκε σ’ Ανατολή και Δύση πως δεν ευρέθη πούτσαρος να πάει να το γαμήσει. Κι ο πούτσος μου που τ’ άκουσε, πολύ του κακοφάνη, βάζει τ’ αρχίδια του φτερά και τρέχει και το φτάνει. – Εσύ, βρε συ παλιόμουνο, τι έχεις και παινιέσαι; Στον κόσμο που γεννήθηκες, πρέπει [...]
Ένα, μωρέ, ένα, ένα μουνί στην κερασιά, ένα μουνί στην κερασιά κι ο πούτσος από κάτω. Πέντι μετάνοιες έκανε: – Μουνί, κατέβα κάτω. – Δεν κατεβαίνω, πούτσκαρε, γιατί ’σαι κορδωμένος, μπαίνεις πολύ-πολύ βαθιά και βγαίνεις μαραμένος.
Ένας άγουρος κι ένας καλός στρατιώτης κάστρο γύ- κάστρο γύρευε, ρωμιοπού- ρωμιοπούλα μου, κάστρο γύρευε, χωριό να πάει να μείνει, κι ούδε κάστρο βρίσκ’ κι ούδε χωριό να μείνει. Βρίσκει ένα δεντρί, δεντρί μαλαματένιο, στέκ’ και το ρωτάει, στέκεται και του λέει: – Δέξε με, δεντρί, εμέν’ και τ’ άλογό [...]
Ένας κοντός, ένας κοντός κοντούτσικος, άιντες, πουλί μου, άιντες, ν-έχ’ όμορφη γυναίκα, ζηλεύει του, κι αμάν αμάν, ζηλεύει του η γειτονιά, ζηλεύει του η γειτονιά, ζηλεύει του κι η χώρα, σαν του ζηλεύει η μάνα του, κανείς δεν του ζηλεύει. Του ζήλεψε κι ένας πασάς πο’ ’χει όμορφη γυναίκα, και βαριχαρατσώνει τον εννιά [...]
Aχ, μέρα δεν εξη- αχ, μέρα δεν εξημέρωσε έρι, μέρα δεν εξημέρωσε κι αυγή που να μην κλάψω κι α- Έρι, να θυμηθώ τις, αχ, να θυμηθώ τις χάρες σου έρι, να θυμηθώ τις χάρες σου να μην αναστενάξω, να- Χίλιες κι αν δουν τα μάτια μου, χίλιες κι αν [...]
Έρχομαι κι εσύ κοιμάσι μέσα στ’ άσπρα γιασιμιά, ξύπνα που να ζεις κι να ’σι, φουντουτή μου λιμουνιά. Λιβισιανή μου πέρδικα στα δίχτυα σου μπερδεύτηκα. Της καρτιάς μου τα κλειδάκια πάρι τα κι άνοιξι κι έχει μέσα γκιούλ μπαξέδους κι έμπα κι σιργιάνισι. Έλα κι μην τη βαριθείς τη στράτα να ’ρτεις να μι [...]
