Ας είν’ η ώρα η καλή και η ευλογημένη, που την ευλόγησ’ ο Θεός με το δεξί του χέρι. Να ζήσετε, χρόνια πολλά, ευτυχισμένα και καλά. Γαμπρέ μου, να την αγαπάς τη νύφη, τη χαδούλα, γιατί την είχ’ η μάνα της νοικοκυρά σε ούλα. Γαμπρέ, χρυσή ’ν’ η ζώνη σου, [...]
Ας τον εκαλαντρίσομε και τούτο τον αφέντη που ’χει τσ’ αυλές μαρμαρωτές τις πόρτες ατσαλένιες τους παραστάτ’ς ολόχρυσους και μαργαριταρένιους. Σένα σου πρέπει αφέντη μου καρέκλα καρυδένια για ν’ ακουμπάς τη μέση σου τη μαργαριταρένια. Πολλά είπαμε τ’ αφέντη μας, ας πούμε της κυράς μας. Σήκω κυρά να στολιστείς, να [...]
Άσπρα φορείς κι άσπρα κρατείς κι άσπρη είν’ η φορεσιά σου κι άσπρα λουλούδια πέφτουνε απ’ την περπατησιά σου. Χόρεψε, νυφοπούλα, τραγούδι να σε πω να σε παινέσω θέλω, κορμί μ’ αγγελικό. Άλλα λες κι άλλα με κάνεις, βάλθηκες να με τρελάνεις. Τέτοια νύφη δεν είδα εγώ ούτε μηλιά στην [...]
Άσπρη λαμπάδα καίγεται στους κάμπους και δε λειώνει έτσ' αγαπά κι ο νιος τη νια και δε το φανερώνει. Έτσι σ' αγάπησα και γω λαμπάδα μου γραμμένη και σ' έχω πάντα στην καρδιά μικρή μου χαϊδεμένη. Είσαι μικρή και όμορφη σαν ήλιος, σα φεγγάρι παρακαλάω το Θεό να γίνουμε ζευγάρι.
Άφη’ κόρη μ’, άφη’ κόρη μ’ άφη’ κόρη μ’ την μάνα σου άφη’ κόρη μ’ την μάνα σου και ποίσον άλλεν μάναν, γιάρ, γιάρ, αμάν, αμάν. Άφη’ κόρη τον κύρη σου και ποίσον άλλον κύρην άφη’ κόρη τ’ αδέλφια σου και ποίσον άλλα αδέλφια. Τίμα κόρη μ’ την πεθερά σ’ [...]
Μοιρολόι του γάμου ⬥ Αφήνω γεια, αφήνω γεια στη γειτονιά και γεια στα παλληκάρια, ωχ, μάνα μου γλυκειά και γεια στα παλληκάρια, ωχ, φεύγω κι έχε γεια. Αφήνω και, αφήνω και στη μάνα μου τρία γυαλιά φαρμάκι, ωχ, μάνα μου γλυκειά τρία γυαλιά φαρμάκι, ωχ, φεύγω κι έχε γεια. [Το [...]
Αφήνω γεια, αφήνω γεια στη γειτονιά και γεια στα παλληκάρια, ωχ, μάνα μου γλυκιά και γεια στα παλληκάρια, ωχ, φεύγω κι έχε γεια. Αφήνω και, αφήνω και στη μάνα μου τρία γυαλιά φαρμάκι, ωχ, μάνα μου γλυκιά τρία γυαλιά φαρμάκι, ωχ, φεύγω κι έχε γεια. [Το ‘να να πίνει το [...]
Βαρέθηκα, μανούλα μου, τη θάλασσα να βλέπω – να βλέπω, τη θάλασσα να βλέπω – να βλέπω· τον ταχυδρόμο να ρωτώ και γράμμα να μην έχω – να μην έχω, και γράμμα να μην έχω – να μην έχω. Ήθελα να ’σαι θάλασσα κι εγώ το περιγιάλι, τα κύματά σου [...]
Βαρκούλα τι ζητάς εδώ μες στο δικό μας το γιαλό. Ήρθα να ιδουν τα μάτια μου πώς τα περνά η αγάπη μου μην ηύρ’ αλλού κι αγάπησε και μένα μ’ αϊπαράτησε. Ποιος του ’πε δεντρουλάκι μου δε σ’ αγαπώ πουλάκι μου κι αν στου ’π’ ο ήλιος να μη βγει [...]
Κάλαντα Αγίου Βασιλείου των βοσκών ⬥ Βασίλης βόσκει πρόβατα, Βασίλης βόσκει γίδια στο 'να μαντρί τυροκομά, στ' άλλο στερφοχωρίζει στ' άλλο κινεί το τσίρο1 του, να μην πνιγούν τ' αρνιά του. Κλέφτες τον απαντήσανε, σαράντα Σαϊμτζήδες. «Βασίλη δέσε τα σκυλιά να μη μας χαραμίσουν». «Πώς να τα δέσω τα σκυλιά [...]
Bασιλικός θα γίνω στο παραθύρι σου κι ανύπαντρος θα μείνω για το χατίρι σου. Έλα, έλα με τ’ εμένα να περνάς χαριτωμένα. [Σγουρέ βασιλικέ μου, γιατί μαράθηκες; Ποιος σ’ έβαλε σε λόγια και μ' απαράτησες; Έλα, έλα, το πουλί μου, τώρα που ’μαι μοναχή μου. Τέσσερα πορτοκάλια – τα δυο [...]
Βγήκα ψηλά, παπαδούλα μου βγήκα ψηλά-να στον Έλυμπο κι αγνάντεψα τρογύρω, παπαδημητροπούλα. Κι είδα κομμάτι σύννεφο κι είδα κομμάτι αντάρα παλιά μου φιληνάδα. Κείνο δεν είναι σύννεφο, κείνο δεν είν’ αντάρα παλιά μου φιληνάδα. Μόν’ είν’ η τσούπρα1 του παπά που ’ρχετ’ από τ’ αμπέλι, την έχω φιλημένη. Σέρνει τα μήλα [...]
Βιολέτα του Γιονάρη, βιολέτα του Γιονάρη βιολέτα του Γιονάρη, βιολέτα μ’ ανοιχτή. Στον ίσκιο σ’ από κάτω, στον ίσκιο σ’ από κάτω στον ίσκιο σ’ από κάτω, ποιος θ’ αποκοιμηθεί τριαλαλαλαλαλα, ποιος θ’ αποκοιμηθεί. Βιολέτα μ’ ανθισμένη με φύλλα πράσινα που φεύγεις και μ’ αφήνεις μέσα στα βάσανα.
Αποκριάτικο μπουλούκι από τη Γραμμενίτσα της Άρτας. Ζωντανή ηχογράφηση από τη συναυλία Τα Αποκριάτικα με τη Δόμνα Σαμίου, που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, στις 4 Μαρτίου 2003.
Γαϊτάνι ν-είχα στο πλεχτρί και τσόχαν εις το ράφτη, ωχ, και τσόχαν εις το ράφτη, και ξένον εις την ξενιτιά και καρτερώ τον να ’ρθει, ωχ, και καρτερώ τον να ’ρθει. Γαϊτανάκι μου πλεγμένο, στην ανέμη τυλιγμένο. Ροδίτικο ’ναι το νερό, ροδίτικια κι η βρύση, Ροδίτισσα κι η κοπελιά που [...]
Γαμπρέ μου καλορίζικε τη νύφη που επήρες τιμή και δόξα κι ομορφιά τής δώσανε οι μοίρες. Το μύγδαλο το τσάκισα κι μέσα σι ζουγράφισα. Όμορφη που ’ν’ η νύφη μας κι όμορφα τα προικιά της όμορφη κι η παρέα της που κάνει τη χαρά της. Ώσπου να ‘ρθει η άνοιξη [...]
Γαμπρέ μου ρήγισσας παιδί, κολώνα του ηλίου, ρίζα του μαργαριταριού και πλάσμα του Κυρίου. Γαμπρός δεν είναι μάνας γιός, μόν’ είναι λεμονιάς ανθός. Γαμπρέ μου σε παρακαλώ, σε κάνω και μινέτι ν’ αφήνεις τη νυφούλα μας να ’ρχεται να μας βλέπει. Για τραγουδήστε το γαμπρό που ’ναι γαρίφαλο ανοιχτό. Γαμπρός [...]
Οργανικός σκοπός με προέλευση το Ανατολικό Αιγαίο. Ηχογραφήθηκε τη δεκαετία του 1960. Κυκλοφόρησε στο δίσκο Τραγούδια της στεριάς και της θάλασσας (Philips 600506 PR, 1961) σε επιμέλεια από τη Δόμνα Σαμίου.
Γι’ ακού- μωρέ γι’ ακούσατε τι θα σας πω, γι’ ακούσατε τι θα σας πω, τι έπαθε μια χήρα, μια χήρα η κακομοίρα, και το μουνί της έχασε και λέει πως της το πήρα, μα εγώ δεν της το πήρα. Το μ’νί στο γκρέμιο κάθουνταν κι ο πούτσος παρακάτω, παρακαλούσε [...]
Το τραγούδι είναι αθυρόστομο και μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο μόνον στο YouTube εφόσον είστε άνω των 18 ετών. ⬥ Γι’ ακού- μωρέ γι’ ακούσατε τι θα σας πω γι’ ακούσατε τι θα σας πω, τι έπαθε μια χήρα μια χήρα η κακομοίρα και το μουνί της έχασε και λέει [...]
Για δες περβόλι ν-έμορφο, για δες κατάκρυα βρύση· κι όσα δέντρα ’μπεψεν ο Θιός μέσα ’ναι φυτεμένα· κι όσα πουλιά πετούμενα μέσα ’ναι φωλεμένα. Μέσα σε ’κείνα ντα πουλιά ευρέθει ένα παγώνι· και χτίζει τη φωλίτσα του σε μιας μηλιάς κλωνάρι.
Για δέστε τράπεζα χρυσή και πιάτα ασημένια κι αγγελικά προσώπατα τριγύρω καθισμένα. Τα δυο της χεροκάλαμα μ’ ασήμι κι όλο μάλαμα. Σε τούτη δω την τράπεζα, τα πιάτα ‘ν’ ασημένια του χρόνου σαν ξανάρθουμε να ‘ναι μαλαματένια. Για δες τηνε την πέρδικα πως περπατεί λεβέντικα. Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να [...]
Γιάννη μου το μαντίλι σου τι το ’χεις λερωμένο; βρε Γιάννη, Γιαννάκη μου βρε παλληκαράκι μου. Το λέρωσε η ξενιτιά, τα έρημα τα ξένα βρε μανούλα μου κάψαν την καρδούλα μου. Πέντε ποτάμια το ’πλυναν κι έβαψαν και τα πέντε βρε Γιάννο, Γιαννάκη μου βρε παλληκαράκι μου. Κι έβαψαν και [...]
