Άνω Μερά καλό χωριό και με τις πρασινάδες εγώ ’μουν που σε γλένταγα δεν έχω πλιο παράδες. Έλα Γιάννη απ’ τα Γιαλούδια1 να ποτίσουμε τα βούιδια. Φρασκώ που έχεις μαρχαμά και τρία τουρναλέτα2 θέλω κι αμπέλι στη Ληνώ1 και δυο χωράφια νέτα3. Έλα Γιάννη απ’ τα Γιαλούδια να ποτίσουμε τα [...]
Aπό τα γλυκά σου μάτια τρέχει αθάνατο νερό και σου γύρεψα λιγάκι και δε μου ’δωσες να πιω. Όποιος θέλει ν’ αγαπήσει πρέπει να ‘χει υπομονή να του βάζουν το μαχαίρι και να λέει δεν πονεί. Mες σ’ ένα βαθύ λαγκάδι, σ’ έναν άσπαρτο κοπιό, ’κει θα πα να κατοικήσω [...]
Κάλαντα Πρωτοχρονιάς ⬥ Αρχιμενιά κι αρχιχρονιά κι αρχή του Γεναρίου κι αρχή που βγήκεν ο Χριστός στη γη να περπατήξει και βγήκε και χαιρέτηξε όλοι τσι ζευγολάτες. καλώς τα κάνετε γιωργοί, καλώς τα πολεμάτε τα χίλια σας να ‘ν’ εκατό και τα ‘κατό σας χίλια και τ’ αποκοσκινίδια σας αμέτρητα [...]
Άμα ξεβεντεμίσομε και πλύνω τα κοφίνια θα πάρω την αγάπη μου να πάμε στην Αθήνα. Έλα κοντά κοντούλα μου να γιάνεις την καρδούλα μου. Κάμε πουλί μ’ υπομονή κι’ ηυρήκα τον κουμπάρο κι άμα ξεβεντεμίσομε θε να ’ρθω να σε πάρω. Έχω δυο μέρες να σε δω κι κόντεψα να [...]
Μα η Βγενούλα η μικρή, η μικροπαντρεμένη, όπου καυχιόταν κι έλεγε πως Χάρος δεν την παίρνει γιατί είν’ τα σπίτια της ψηλά κι άντρας της παλικάρι, γιατί έχει δώδεκα αδελφούς και δεκαοχτώ κουνιάδοι. Κι ο Χάρος όντας τ’ άκουσε, πολύ του κακοφάνη, άσπρο πουλάκι γίνηκε, μαύρο χελιδονάκι, και πήγε και [...]
Ήρθε ο καλός μου κι αγαπητικός μου μού ’φερε χτενάκια, μαχαιροπειρουνάκια. Ίντα σού ’καμα κι ιντά ’χεις κι όλο με τα μένα τα ’χεις. Ίντα να σου κάμω Μαριγούλα μου που παρά δεν έχω στη σακούλα μου. Τα μαλιά της κεφαλής σου νοστιμίζουν το κορμί σου.
Ήρχεν ο Μάης κι είπε μου να πα- να πα να (ν)του θερίσω μα ’γω για το χατήρι (ν)του δεν πα- δεν πάω για να μαυρίσω. Μάη μου, Μάη μου με τα λουλούδια και με τα, και με τα πολλά τραγούδια. Ανοίξαν τα σπαρτόπουλα,1 φεύγουν τα Θερμιωτόπουλα.2 Το Μάη και [...]
Θα πάρω βόλτα τα βουνά να δω κι αυτά τι λένε να δω τα μάτια π’ αγαπώ σαν τα δικά μου αν κλαίνε. Αν αρχινήσω και τα πω τα πάθη μου τραγούδια όλη η γη θα μαραθεί δε βγάζει πια λουλούδια. Κουράστηκα για να πονώ και θέλω να πεθάνω.
Θάλασσ’ απ’ όλα τα νερά και τα ποτάμια πίνεις κι από τα παλικάρια μας κανένα δεν αφήνεις. Έγια-μόλα, έγια-λέσα αχ, βρε θάλασσα μπαμπέσα. Ανάθεμά σε θάλασσα, τι σου ’χω καμωμένα και μου κρατάς τ’ αγόρι μου τόσον καιρό στα ξένα; Θάλασσα βαρεί την άμμο σ’ αγαπώ μα τι να κάμω. [...]
Θάλασσα απ’ όλα τα νερά και τα ποτάμια πίνεις κι από τα παλικάρια μας κανένα δεν αφήνεις. Έγια – μόλα, έγια – λέσα αχ, βρε θάλασσα μπαμπέσα. Θάλασσα που ’σ’ αγνάντια μου και ξέρεις τον καημό μου φέρε μου από την ξενιτιά τον αγαπητικό μου. Έγια – μόλα, έγια – [...]
Με αυτόν τον τίτλο είναι γνωστός αυτός ο νησιώτικος συρτός, στους παραδοσιακούς οργανοπαίκτες των νησιών (Κυκλάδες). Προφανώς είναι δημιούργημα κάποιου άγνωστου οργανοπαίκτη της Κύθνου. Είναι ένας παλιός σκοπός που τα τελευταία χρόνια δεν ακούγεται συχνά και σιγά – σιγά ξεχνιέται. Ο συρτός χορός στην Κύθνο χορεύεται ζευγαρωτά από έναν άντρα [...]
Κάτω στο γιαλό, κάτω στο περιγιάλι κάτω στο γιαλό κοντή, νεραντζούλα φουντωτή πλέναν Χιώτισσες, πλέναν παπαδοπούλες και μια Χιώτισσα κοντή, νεραντζούλα φουντωτή έπλενε άπλωνε και με την άμμο παίζει. Φύσηξε βοριάς, μαΐστρος, τραμουντάνα και της σήκωσε το ποδοφούστανό της και της φάνηκε ο ποδαστράγαλός της. έλαμψε ο γιαλός.
Κοιμάτ’ η νύφη κι ο γαμπρός και πώς να τους, και πώς να- και πώς να τους ξυπνήσω, θα πάρω διαμαντόπετρες να τους πετρο- να τους πε- να τους πετροβολήσω. Έλα μάτια μ’, έλα φως μου λόγια μην ακούς του κόσμου. Έλα, έλα σαν σου λέγω μη με τυραννείς και [...]
Μέσα σ’ ώριο περιβόλι δάφνη και μυρτιά μαλώνει κι η μυρτιά, βρ’ αμάν-αμάν, κι η μυρτιά ’λεγε της δάφνης… Κι η μυρτιά ’λεγε της δάφνης: συ μου πήρες το κλωνάρι. [– Όχι μα τον Αϊ-Γιάννη, δε σου πήρα γω κλωνάρι] κι αν σου πήρα γω κλωνάρι, να με πάρει το ποτάμι [...]
Μέσα στην κούνια κάθεται μια ν-άσπρη περιστέρα κι απλώνει τσι φτερούγες τση, για να μας κάνει αέρα. Κουνήσου και λυίσου να πέσει τ’ άνθι σου, να μαραθ’ η καρδιά σου και τ’ αχειλάκι σου. Άρχισε γλώσσα μ’ άρχισε να τσι παινέσεις όλες τσι κόκκινες γαριφαλιές και τσ’ ασημένιες βιόλες. Το [...]
Μια λυγερή τραγούδησε όξω στο φεγγαράκι μα ήταν αέ- μα ήταν αέρας ταπεινός, μα ήταν αέρας ταπεινός και πήρε τη λαλιά της και πήρε την και πήγε την ανάμεσα πελάου κι όσα καράβια τ’ άκουσαν όλα ιμαϊνάραν.1 Μα ένα καράβι σφακιανό, απ’ τα Σφακιά Σφακιώτες, να μαϊνάρει δεν μπορεί, ν’ [...]
Μια πέρτικα καυχήστηκε σ’ Ανατολή και Δύση πως δεν ευρέ- πως δεν ευρέθη κυνηγός, πως δεν ευρέθη κυνηγός για να την κυνηγήσει. Κι ο κυνηγός σαν τ’ άκουσε πολύ του κακοφάνη. Στήνει τα βρόχια στα βουνά, τις ξόβεργες στους κάμπους, τα δίχτυα τα μεταξωτά σε μια καθάρια βρύση. Πάει η [...]
Οργανικός σκοπός από τη Μύκονο. Κυκλοφόρησε σε δίσκο extended play 45 στροφών «Αυθεντική μουσική από τη Μύκονο» (Fidelity 8048, 1963) σε επιμέλεια από τη Δόμνα Σαμίου. Ηχογραφήθηκε το 1963.
