Άγιος Βασίλης έρκεται ⬥ Άγιος Βασίλης έρκεται ‘πό πίσω απ’ το Καμάρι1 βαστάει μυτζήθρες και τυριά, βαστάει κι ένα γκυνάρι.2 Βάρτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε. Κι αν έχεις κόρη όμορφη βάρτηνε στο ζιμπίλι3 και κρέμασέ τηνε ψηλά να μη σ’ τη φάν’ οι ψύλλοι. [...]
Αζιζιές ⬥ Οργανικός σκοπός από τη Χίο, χορευτικός, σε ρυθμό 2/4 (δίσημο), κοινό σε όλους τους συρτούς των νησιών αλλά και της ηπειρωτικής Ελλάδας. Οι συρτοί χοροί ονομάστηκαν έτσι, γιατί οι χορευτές κρατιούνται από τα χέρια, σχηματίζουν ημικύκλιο και προχωρούν πάντα προς τα δεξιά, σέρνοντας ελαφρά τα πόδια τους στο [...]
Αν τραγουδήσω το γαμπρό, θέλ’ ‘α χολιάσ’ η νύφη ας τραγουδήσω και τους δυο και του κουμπάρου ας λείπει. Αμυγδαλάκι τσάκισα και μέσα σε ζωγράφισα. Γαμπρέ μου καλορίζικε ν’ ασπρίσεις, να γεράσεις τη νέα που σου δώκαμε να μη την ε-χουλιάσεις. Αμυγδαλοτσακίσματα τσ’ αγάπης είναι πείσματα. Το στόμα που τραγούδησε [...]
Άνοιξε πόρτα μ’, άνοιξε, χρυσοπερατωμένη που σε χρυσοπεράτωσε πέρδικα πλουμισμένη. Την καλησπέρα σού ‘φερα κι έβγα να τήνε πάρεις με ρόδα με τριαντάφυλλα έλα να τήνε ράνεις. Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρθαμε πέτρα να μη ραγίσει κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήσει.
Απόψε γάμος γίνεται, απόψε πατινάδα απόψε αποχωρίζεται η κόρη από τη μάνα. Μαύρα μάτια και μεγάλα ζυμωμένα με το γάλα. Απόψε γάμος γίνεται, απόψε μαντζουράνα απόψε αποχωρίζεται ο γιος από τη μάνα. Ρόδο είσαι και μυρίζεις και τον κόσμο βασανίζεις. Γαμπρέ μου καλορίζικε να ζήσεις, να γεράσεις τη νέα που [...]
Ας τον εκαλαντρίσομε και τούτο τον αφέντη που ’χει τσ’ αυλές μαρμαρωτές τις πόρτες ατσαλένιες τους παραστάτ’ς ολόχρυσους και μαργαριταρένιους. Σένα σου πρέπει αφέντη μου καρέκλα καρυδένια για ν’ ακουμπάς τη μέση σου τη μαργαριταρένια. Πολλά είπαμε τ’ αφέντη μας, ας πούμε της κυράς μας. Σήκω κυρά να στολιστείς, να [...]
Κάλαντα Φώτων των μπεκρήδων ⬥ Ας τον εκαλαντρίσουμε κι έπειτα ας αρχίσουμε τα κάλαντρα να πούμε, βάλτε μας κρασί να πιούμε. Εμείς κρασί δεν πίνουμε, μόνο πως δεν τ’ αφήνουμε γεμάτο το ποτήρι και αυτό για το χατίρι. Κάμνω λοιπόν αρχή καλή και του Προδρόμου η ευχή να ‘ναι πάντα [...]
Βαρέθηκα μανούλα μου τη θάλασσα να βλέπω, να βλέπω τη θάλασσα να βλέπω, να βλέπω τον ταχυδρόμο να ρωτώ και γράμμα να μην έχω, να μην έχω και γράμμα να μην έχω, να μην έχω. Ήθελα να ’σαι θάλασσα κι εγώ το περιγιάλι τα κύματά σου να ’ρχονται στην εδική μου αγκάλη.
Γαμπρέ μου καλορίζικε τη νύφη που επήρες τιμή και δόξα κι ομορφιά τής δώσανε οι μοίρες. Το μύγδαλο το τσάκισα κι μέσα σι ζουγράφισα. Όμορφη που ’ν’ η νύφη μας κι όμορφα τα προικιά της όμορφη κι η παρέα της που κάνει τη χαρά της. Ώσπου να ‘ρθει η άνοιξη [...]
Γαμπρέ μου ρήγισσας παιδί, κολώνα του ηλίου, ρίζα του μαργαριταριού και πλάσμα του Κυρίου. Γαμπρός δεν είναι μάνας γιός, μόν’ είναι λεμονιάς ανθός. Γαμπρέ μου σε παρακαλώ, σε κάνω και μινέτι1 ν’ αφήνεις τη νυφούλα μας να ’ρχεται να μας βλέπει. Για τραγουδήστε το γαμπρό που ’ναι γαρίφαλο ανοιχτό. Γαμπρός [...]
Οργανικός σκοπός με προέλευση το Ανατολικό Αιγαίο. Ηχογραφήθηκε τη δεκαετία του 1960. Κυκλοφόρησε στο δίσκο Τραγούδια της στεριάς και της θάλασσας (Philips 600506 PR, 1961) σε επιμέλεια από τη Δόμνα Σαμίου.
Τούτην ιδώ την αγριλιά ιγώ θα τη μπουλιάσου, να κάνει τον καλό καρπό τσουβάλια να σουδιάσω. Του ραβδιστή να τουν διχάς στου δέντρου π’ ανιβαίνει σένα μαζεύει τουν καρπό κι με η καρδιά μου δένει. Ιλιά μου χρυσοπράσινη μι τ’ ασημένια φύλλα να φίλαγα του ραβδιστή στα μάτια κι στα [...]
Αχ! εδώ πέρα κι αντίπερα, στου Μαυριανού τ’ αλώνια αχ! εκεί οι δώδεκα λιχνούν, οι δέκα συνεμπάζουν αχ! και μια μικρή μελαχρινή τ’ αλώνι εφροκάλει Αχ! η μάνα της τηνε λαλεί, η μάνα της της λέγει: «Έβγα κόρ’ απ’ το κουρνιαχτό, έβγα κι από τον ήλιο» «Εγώ τον ήλιο θέλω [...]
Είπαμε πολλά ψέματα, ας πούμε και μια αλήθεια, φορτώσαμ’ ένα ποντικό σαράντα κολοκύθια. Τα κολοκύθια είχαν νερό και το νερό βατράχια και τα βατράχια λάλαγαν κι ο ποντικός εσκιάχτη και το φορτίο το ’ριξε, πιλάλετος1 κι εχάθη και μέσ’ στ’ αμπάρια τρύπωσε κι η μάνα του του λέει: − Πού ’σουν [...]
Έλα Χριστέ και Παναγιά και Δέσποινα Μαρία και Μιχαήλ Αρχάγγελε να δώσεις ευλογία. Γέρνει ο ήλιος φέρνει βόλτα μπρος στης νύφης μας την πόρτα. Αηδόνια άγρια κι ήμερα να κελαηδήστε σήμερα. Η νύφη είναι όμορφη σαν το ροδί μαντίλι σαν τ’ αηδονάκι που λαλεί το Μάη και τον Απρίλη. Νύφη [...]
Εψές λιανοψιχάλιζε κι εγώ παρατραγούδουν Την παίρνει αγέρας τη λαλιά σ’ δρακοσπηλιά την πάγει Τα ξύπνησε τα εννιά χωριά τα δώδεκα καστέλια Ξύπνησε και το δράκοντα όπου γλυκά κοιμούντο «Ποιος είν’ αυτός ποιος είναι κειός που τραγουδεί τη νύχτα και δεν φοβάται δράκοντα και δεν τρομάζει λιόντα; Για ψεύτης εν’ [...]
Η Πούλια εβασίλεψε κι ο Αυγερινός εφάνη και το παιδί μου στο σχολειό κι ακόμα δεν εφάνη. Το φεγγαράκι του ’φεγγε κι η Πούλια του μιλούσε κι ο Αυγερινός ο λαμπερός μου το παρηγορούσε. Ο δάσκαλος το μάλωνε με μια ψιλή βεργίτσα, τα γράμματα τα φόρτωνε στου κόκορα τ’ν ουρίτσα. [...]
Ήθελα να σ’ αντάμωνα, να σού ’λεγα καμπόσα κι αν δε σου γύριζα το νου, ας μού ’κοβαν τη γλώσσα μες στα Γιάννενα μια μπαξεβάναινα Έβγα λουλούδι ’πό τη γης και ρόδο ’πό τ’ αγκάθι Έβγα και συ μελαχρινή, που μ’ έβανες στα πάθη μες στα Γιάννενα μια μπαξεβάναινα Σαράντα [...]
Ήλιε μου, ίντα σου ’καμα, ήλιε μου, ίντα σου ’καμα ήλιε μου, ίντα σου ’καμα και πας να βασιλέψεις; Τούρνα, τούρνα, τούρνα μας έπιασε φουρτούνα. Κι αφήνεις με στα σκοτεινά, κι αφήνεις με στα σκοτεινά κι αφήνεις με στα σκοτεινά και πας αλλού να φέξεις. Τούρνα, τούρνα, τούρνα μας έπιασε [...]
Ήσουν μικρή σ’ απάντεχα – Σμυρνιά μου μεγάλη δε σε πήρα – Τενεδιά μου. Να δώσ’ ο Θιός κι η Παναγία – Σμυρνιά μου για να σε πάρω χήρα – Τεναδιά μου. Πες με να ζουν τα μάτια σου – Σμυρνιά μου να ζει και το κορμί σου – Τενεδιά [...]
Θέλω ν’ ανέβω στα ψηλά, καλέ , θέλω ν’ ανέβω στα ψηλά, καλέ στ’ Άγιου Γιωργιού το δώμα, στ’ Άγιου Γιωργιού το δώμα να κόψω δυο γαρίφαλα, να κάνω φροκαλίτσα1 να φροκαλώ2 τη θάλασσα, ν’ αράζουν τα καράβια. Ένα καράβι άραξε στου βασιλιά την πόρτα, ο βασιλιάς δεν ήτανε μόν’ τρεις βασιλοπούλες. [...]
Θέλω ν’ ανέβω στα ψηλά, καλέ , θέλω ν’ ανέβω στα ψηλά, καλέ στ’ Άγιου Γιωργιού το δώμα, στ’ Άγιου Γιωργιού το δώμα να κόψω δυο γαρίφαλα, να κάνω φροκαλίτσα1 να φροκαλώ2 τη θάλασσα, ν’ αράζουν τα καράβια. Ένα καράβι άραξε στου βασιλιά την πόρτα, ο βασιλιάς δεν ήτανε μόν’ τρεις βασιλοπούλες. [...]
Μάθετε τί έχει γίνει, το Κουρμπέτ’ πήρε γιαγκίνι κάγηκε το σταυροδρόμι κι ο Μπουγιούκ Ντερές ακόμη Κάγηκε κι ένα σχολείο, πού ’ταν Παρθεναγωγείο κάγηκε και μια δασκάλα πού ήταν άσπρη σαν το γάλα Σαν της Σμύρνης το γιαγκίνι, στο ντουνιά δεν έχει γίνει Σμύρνη, φτωχομάνα Σμύρνη, πού είν’ η ομορφιά [...]
