Απόψε γάμος γίνεται, απόψε πατινάδα απόψε αποχωρίζεται η κόρη από τη μάνα. Μαύρα μάτια και μεγάλα ζυμωμένα με το γάλα. Απόψε γάμος γίνεται, απόψε μαντζουράνα απόψε αποχωρίζεται ο γιος από τη μάνα. Ρόδο είσαι και μυρίζεις και τον κόσμο βασανίζεις. Γαμπρέ μου καλορίζικε να ζήσεις, να γεράσεις τη νέα που [...]
Απόψε θε να τραγουδώ με τους τραγουδιστάδες, πάπια του γιαλού με τους τραγουδιστάδες, μην αγαπάς αλλού με τα λιβισιανά παιδιά που ’ναι ξεφαντωτάδες, πάπια, χήνα μου που ’ναι ξεφαντωτάδες, να ’χεις το κρίμα μου. Απόψε θε να τραγουδώ ώσπου να ξημερώσει, άστρο της αυγής ώσπου να ξημερώσει, γιατί άργησες να βγεις κι ώσπου [...]
Ας πα να ιδούν τα μάτια μου πώς τα περνά η αγάπη μου μην’ ηύρ’ αλλού κι αγάπησε και μένα μ’ απαράτησε. Ποιος το ‘πε, βρε μελαχρινό ποιος το ‘πε πως δε σ’ αγαπώ. Κι αν το ‘π’ ο ήλιος να μη βγει τ’ άστρι να μην ξημερωθεί.
Aς πα να δουν, ας πα να δουν τα μά- τα μάτια μου ας πα να δουν τα μά- τα μάτια μου πώς τα περνά η αγά- η αγάπη μου, μήν’ ηύρ’ αλλού κι αγάπησε και μένα μ’ απαράτησε. Ποιος τό ειπε, βρε μελαχρινό, ποιος τό ειπε πως δε σ’ αγαπώ. Κι αν [...]
Βιολέτα του Γιονάρη, βιολέτα του Γιονάρη βιολέτα του Γιονάρη, βιολέτα μ’ ανοιχτή. Στον ίσκιο σ’ από κάτω, στον ίσκιο σ’ από κάτω στον ίσκιο σ’ από κάτω, ποιος θ’ αποκοιμηθεί τριαλαλαλαλαλα, ποιος θ’ αποκοιμηθεί. Βιολέτα μ’ ανθισμένη με φύλλα πράσινα που φεύγεις και μ’ αφήνεις μέσα στα βάσανα.
Δεν είν’ αυγή να σηκωθώ να μην αναστενάξω: έβγα ,ήλιε μου, κι έλα, μίλιε μου. Να γείρω στο προσκέφαλο κι από καρδιάς να κλάψω: έβγα να σε δω, να παρηγορηθώ. Στ’ Αλάτσατα ’ναι ένα βουνό – Καρανταή το λένε, έλα, ταίρι μου, και πιάσ’ το χέρι μου. Που παν οι [...]
Έλα Χριστέ και Παναγιά, στον δρόμο πα κινήσεις, και σφίξε την καρδούλα σου, να μην λιγοθυμίσεις. Αηδονά- αηδονάκι μου, χελιδο- χελιδονάκι μου. Άστρα μου, χαμηλώσετε, και σύννεφα, σταθείτε, για να περάσ’ η νιόνυφη, κι ύστερις περπατείτε. Αχ, το ταίρι μου, το τζιβαέρι μου. Έβγα, μανάτσα του γαμπρού και πεθερά της [...]
Έρχομαι κι εσύ κοιμάσι μέσα στ’ άσπρα γιασιμιά, ξύπνα που να ζεις κι να ’σι, φουντουτή μου λιμουνιά. Λιβισιανή μου πέρδικα στα δίχτυα σου μπερδεύτηκα. Της καρτιάς μου τα κλειδάκια πάρι τα κι άνοιξι κι έχει μέσα γκιούλ μπαξέδους κι έμπα κι σιργιάνισι. Έλα κι μην τη βαριθείς τη στράτα να ’ρτεις να μι [...]
Κίνησε δέντρον κίνησε, κίνησε κυπαρίσσι κίνησε, ωχ, κίνησε α-πλάτανα της Κως κίνησε α-πλάτανα της Κως, και κρυόν νερόν της βρύσης κίνησε, ωχ, κίνησε ανθέ της λεμονιάς. Κίνησε ανθέ της λεμονιάς κι ανθέ του μαλαμάτου της μαντζουράνας λούλουδο και μυρωδιά του δυόσμου. Κινάτε αηδόνια και πουλιά και γλυκοκελαϊδείτε κινάτε παλληκάρια μου [...]
Από την περιοχή της Νάουσας. O «μουσταμπέικος» χορεύεται ιδιαίτερα τις αποκριές που σύμφωνα με παλιά βυζαντινή παράδοση γιορτάζονται στη Μακεδονία κατά το Δωδεκαήμερο των Χριστουγέννων (Μπούλες). Ηχογραφήθηκε το 1975.
Λιβισιανή πατινάδα ⬥ Ξύπνα μαυροματούσα μου κι ήρτα στη γειτονιά σου, χρυσά μπλεξούδια σ’ έφερα να μπλέξεις τα μαλλιά σου. Τα μάτια σου τα μαύρα κι ο άσπρος σου λαιμός, αυτά ’νι που μι κάνουν κι γένουμου λουλός. Μαυροματού της γειτονιάς βάλτου καλά στο νου σου, ιγώ για σένα έρχομου, [...]
Μπροστά τραβάει, καλέ πουλάκι μου, μπροστά τραβάει, μπροστά τραβάει ο αυγερινός, μαύρα γλυκά μου μάτιακαι πίσω πάει η πούλια, και μες στη μέση ο σταυραϊτός μ’ ολόχρυση φτερούγα. Ποιος έχ’ αγάπη στην καρδιά και δεν τη φανερώνει.
Αργός σκοπός από την περιοχή της Νάουσας παιγμένος με ζουρνά και νταούλι, από τοπικούς οργανοπαίκτες. Περιέχει εξαιρετικά πολυσύνθετα, πλούσια και εναλλασσόμενα ρυθμικά σχήματα, με ρευστότητα μέτρου και ρυθμικής αγωγής. Το μέτρο είναι πότε δίσημο, πότε ελεύθερο. Ηχογραφήθηκε το 1975.
Περνοδιαβαίνω για να δω δυο μάτια αγαπημένα για να με φέρει ο λογισμός ξανά στα περασμένα. Ξύπνα που να ζεις και να ’σαι κι αύριο βραδίς κοιμάσαι. Άνοιξε το παράθυρο η γειτονιά να φέξει η πούλια κι ο αυγερινός μαζί σου θε να παίξει.. Ξύπνα να σε δω λιγάκι να [...]
Σεργιάνι ’ναι στη Σεργιανή και στη Μεντέλη μέλι· και στο Δαφνί κρύο νερό που πίνουν οι αγγέλοι. Άστρο της αυγής, γιατ’ άργησες να βγεις; Στ’ Αλίκοκου ’ναι οι όμορφες, στο Ροδακιό οι άσπρες· και στη Χρυσοδαφνιώτισσα ξανθιές και μαυρομάτες. Τα μεσάνυχτα ν’ αφήσεις ανοιχτά. Κυρά Χρυσοδαφνιώτισσα, μεγάλη σού ’ναι η [...]
Φαρλάτισαν1 τα γόνατά μ’ Και τρόμαξεν καρδούλα μου Έλα κι εσύ, γλυκή μ’ νινέ2 Δεν δίνω ’γω την κάγια3 μου Την κάγια μ’ καρφουμένονε Στ’ ασήμι βουτηγμένονε Έκαμα και πολέμησα Τσαλέισα τσ’ απαλάτισα4 Απ’ το χέρι με πιάσανε Στα ξένα με τινάξανε Παρακαλές την Παναγιά Να μην σας ρίξ’ στα [...]
Άντε, φώτα, καλέ, φώτα, φώτα το φεγγαράκι μου, φώτα το φεγγαράκι μου, να πάω στην αγάπη μου. Φώτα ψηλά και χαμηλά, γιατ’ είναι λάσπες και νερά· φώτα και χαμηλότερα να πάω γρηγορότερα. ν-Εγώ φωτάω ως το πρωί κι όπ’ έχει αγάπη ας περπατεί.
Ώρα ’ναι για τη γειτονιά και για την πατινάδα Και για το πέρα μαχαλά, πό ’χει τη νοστιμάδα Άιντε κι ας είν’ η στράτα μας τριαντάφ’λο ανοιμένο ας είν’ και η αγάπη μας σεντούκι κλειδωμένο
