Σφουγγαράδικο τσιμάρισμα ⬥ E, γιάλεσα γιαλέσα, αγάντα γιαλέσα* γιαλέσα ε, γιαλέσα, αγάντα γιαλέσα γιαλέσα βρε λεβέντες, σας κόψω γω βιολέντες βρε όλων όπο ένα δύο βρε της Μαρίκας δε της δίνω γιαλέσα λεβεντόνια, της Mπαρμπαριάς γλαρόνια. Κόρη και νιος ’ρωτεύουνταν από το παραθύρι ο νιος τση ζήτα το φιλί κι [...]
Ακούς τους μύλους πώς βροντούν και τα νερά πώς β(ο)άζουν εμείς τα δυο αγαπιόμαστε κι ο κόσμος ας φωνάζουν. Έρχομαι τον τοίχο, τοίχο δεν μπορώ να σου ’πιτύχω. Τι έχεις καναράκι μου, τα μάτια σου κλαμένα μήπως σου μάλωσε κανείς και σου ’πε για τ’ εμένα; Έρχομαι τη μάντρα, μάντρα [...]
Αρχίνα γλώσσα μου γλυκειά κι αχείλι μου μελέτα και συ καημένη μου καρδιά όσα κι αν ξέρεις πέσ’ τα. Τραγούδια και παινέματα ξέρω κι εγώ καμπόσα, μα δε μ’ αφήνει να τα πω η ταπεινή μου γλώσσα. Τα πόδια το κορμί βαστούν κι η κεφαλή τη γνώση κι η γλώσσα [...]
Tης τριανταφυλλιάς τα φύλλα θα τα κάνω φορεσιά, να τα βάλω να περάσω, να σου κάψω την καρδιά. Σένα τα λέγω κι άκου τα, πάρε χαρτί και γράψε τα. Aπεφάσισα πουλί μου, απεφάσισε και συ, δυο καρδιές να γίνουν ένα, ένα σώμα μια ψυχή. Σένα τα δίνω τα φλουριά, μαύρα [...]
Αν δεις καράβι να περνά της Οχτωνιάς* τον κάβο βγάλε το μαντιλάκι σου και κάνε μου σινιάλο. Θάλασσα πλατιά, κακούργα ξενιτιά. Της θάλασσας τα κύματα έρχονται ένα ένα μα τα δικά μου βάσανα έρχονται μαζεμένα. Τη γλυκιάν αυγή, να σ’ έβρω μοναχή. *Η Οκτωνιά είναι χωριό της Εύβοιας, νότια της [...]
Αν θέλεις για να παντρευτείς, γυναίκα για να πάρεις, έλα ρώτησε και μένα να σε πω ποια είναι για σένα. Άσπρη γυναίκα μην πάρεις, σακί αλευρωμένο. Το σακί τ’ αλευρωμένο πάντα θα ‘ναι σκονισμένο. Μαύρη γυναίκα μην πάρεις, σουπιά τηγανισμένη. Η σουπιά τηγανισμένη πάντα θα ‘ναι μαυρισμένη. Κοντή γυναίκα μην [...]
Aπ’ τα κάγκελα θα πέσω, πέφτω για να σκοτωθώ κι η αγάπη μου φωνάζει, πιάστε τον για το Θεό. Eίσαι άσπρη σαν το χιόνι, κόκκινη σαν τη φωτιά, σαν τα μάρμαρα της Πόλης που ’ναι στην Aγια-Σοφιά.
Από τα γλυκά σου μάτια τρέχει αθάνατο νερό, σεβντίμ1 αμάν και σου γύρεψα λιγάκι και δε μου ’δωσες να πιω. Ολμάζ2 πιπίνι3 μου, ολμάζ να με πεθάνεις πολεμάς. Είπα σου μη με πειράζεις κι άσε με στο χάλι μου, σεβντίμ, αμάν και το νου μου τον επήρες από το κεφάλι μου. Έλα να πάμ’ εκεί [...]
Aπό τα γλυκά σου μάτια τρέχει αθάνατο νερό και σου γύρεψα λιγάκι και δε μου ’δωσες να πιω. Όποιος θέλει ν’ αγαπήσει πρέπει να ‘χει υπομονή να του βάζουν το μαχαίρι και να λέει δεν πονεί. Mες σ’ ένα βαθύ λαγκάδι, σ’ έναν άσπαρτο κοπιό, ’κει θα πα να κατοικήσω [...]
Από τα μπεντένια1 πέφτω, πέφτω για να σκοτωθώ κι η αγάπη μου φωνάζει «πιάστε τον, για το Θεό!» Δε σ’ είδα σήμερα και χτες, βαριά βαρούν οι μακαβιές2. Τι με ωφελεί κι αν ζήσω και δε ζήσουμε μαζί, δυο καρδιές να γίνουν ένα, ένα σώμα, μια ψυχή. Δε σ’ είδα [...]
Αποφάσισα να γίνω στην Αγια-Σοφιά κουπές1, αμάν, γιαρ2, αμάν να ’ρχονται να προσκυνούνε Τουρκοπούλες και Ρωμιές, αμάν, γιαρ, αμάν. Άσπρη μου, παχιά Σουλτάνα την καρδιά μου ράγισες, και το νου μου τον(ε) πήρες και τον(ε) παλάβωσες. 1κουπές: τρούλος 2γιαρ: αγαπημένη (από το τουρκικό yâr)
Απόψε γάμος γίνεται, απόψε πατινάδα απόψε αποχωρίζεται η κόρη από τη μάνα. Μαύρα μάτια και μεγάλα ζυμωμένα με το γάλα. Απόψε γάμος γίνεται, απόψε μαντζουράνα απόψε αποχωρίζεται ο γιος από τη μάνα. Ρόδο είσαι και μυρίζεις και τον κόσμο βασανίζεις. Γαμπρέ μου καλορίζικε να ζήσεις, να γεράσεις τη νέα που [...]
Απόψε θε να τραγουδώ με τους τραγουδιστάδες, πάπια του γιαλού με τους τραγουδιστάδες, μην αγαπάς αλλού με τα λιβισιανά παιδιά που ’ναι ξεφαντωτάδες, πάπια, χήνα μου που ’ναι ξεφαντωτάδες, να ’χεις το κρίμα μου. Απόψε θε να τραγουδώ ώσπου να ξημερώσει, άστρο της αυγής ώσπου να ξημερώσει, γιατί άργησες να βγεις κι ώσπου [...]
Aραμπάς περνά, σκόνη γίνεται, σήκω το φουστανάκι σου να μη σκονίζεται. Aραμπάς περνά, αραμπατζής κουτσός, στη μπάντα κοριτσάκια να μη σας πάρ’ ομπρός. Aραμπάς περνά με τα φρόκαλα1, εβγάτε Φασουλιώτισσες2 με τα τσόκαρα. Δε σου το ’πα μια μες στο Kασαμπά2 δε σου το ’πα δυο μες στο Kορδελιό2 δε [...]
Άρχισε, γλώσσα μ’ άρχισε τραγούδια ν’ αραδιάζεις και την καλή παρέα μας να την διασκεδάζεις. Έλα να σε φιλήσω και γρήγορα να πας να μη σε δουν στη στράτα και πουν πως μ’ αγαπάς. Tο κάστρον της Aστροπαλιάς* έχει κλειδιά κλειδώνει έχει κορίτσια έμορφα μα δεν τα φανερώνει. Έλα να [...]
Άσπρα φορείς κι άσπρα κρατείς κι άσπρη είν’ η φορεσιά σου κι άσπρα λουλούδια πέφτουνε απ’ την περπατησιά σου. Χόρεψε, νυφοπούλα, τραγούδι να σε πω να σε παινέσω θέλω, κορμί μ’ αγγελικό. Άλλα λες κι άλλα με κάνεις, βάλθηκες να με τρελάνεις. Τέτοια νύφη δεν είδα εγώ ούτε μηλιά στην [...]
Άσπρη λαμπάδα καίγεται στους κάμπους και δε λειώνει έτσ’ αγαπά κι ο νιος τη νια και δε το φανερώνει. Έτσι σ’ αγάπησα και γω λαμπάδα μου γραμμένη και σ’ έχω πάντα στην καρδιά μικρή μου χαϊδεμένη. Είσαι μικρή και όμορφη σαν ήλιος, σα φεγγάρι παρακαλάω το Θεό να γίνουμε ζευγάρι.
Όρκο ’καμα στην Παναγιά, ωχ αμάν, σεβνταλή μ’ αμάν πια να μην τραγουδήσω, άταρης, αμάν αμάν, άταρης. Mα ‘γω για το χατήρι σας, ωχ αμάν, σεβνταλή μ’ αμάν τον όρκο θα πατήσω, τέσσερις, αμάν αμάν, τέσσερις. Πάλιν εβγήκαν στο χορό τέσσερα μαύρα μάτια, τέσσερα γαϊτανόφρυδα και δυο κορμιά δροσάτα.
Βαρέθηκα μανούλα μου τη θάλασσα να βλέπω, να βλέπω τη θάλασσα να βλέπω, να βλέπω τον ταχυδρόμο να ρωτώ και γράμμα να μην έχω, να μην έχω και γράμμα να μην έχω, να μην έχω. Ήθελα να ’σαι θάλασσα κι εγώ το περιγιάλι τα κύματά σου να ’ρχονται στην εδική μου αγκάλη.
Άμα ξεβεντεμίσομε και πλύνω τα κοφίνια θα πάρω την αγάπη μου να πάμε στην Αθήνα. Έλα κοντά κοντούλα μου να γιάνεις την καρδούλα μου. Κάμε πουλί μ’ υπομονή κι’ ηυρήκα τον κουμπάρο κι άμα ξεβεντεμίσομε θε να ’ρθω να σε πάρω. Έχω δυο μέρες να σε δω κι κόντεψα να [...]
Bιολέτα μ’ ανθισμένη, βιολέτα μ’ ανθισμένη, βρ’ αμάν-αμάν βιολέτα μ’ ανθισμένη με φύλλα πράσινα φέρω τον έρωτά σου με χίλια βάσανα. Βιολέτα μ’ ανθισμένη γέρν’ η κορφάδα σου και ποιος θα τη γλεντίσει την ομορφάδα σου.
Γαϊτάνι ν-είχα στο πλεχτρί και τσόχαν εις το ράφτη, ωχ, και τσόχαν εις το ράφτη, και ξένον εις την ξενιτιά και καρτερώ τον να ’ρθει, ωχ, και καρτερώ τον να ’ρθει. Γαϊτανάκι μου πλεγμένο, στην ανέμη τυλιγμένο. Ροδίτικο ’ναι το νερό, ροδίτικια κι η βρύση, Ροδίτισσα κι η κοπελιά που [...]
Γαμπρέ μου ρήγισσας παιδί, κολώνα του ηλίου, ρίζα του μαργαριταριού και πλάσμα του Κυρίου. Γαμπρός δεν είναι μάνας γιός, μόν’ είναι λεμονιάς ανθός. Γαμπρέ μου σε παρακαλώ, σε κάνω και μινέτι1 ν’ αφήνεις τη νυφούλα μας να ’ρχεται να μας βλέπει. Για τραγουδήστε το γαμπρό που ’ναι γαρίφαλο ανοιχτό. Γαμπρός [...]
