Αγιώρ’ Αγιώρ’ αφέντη μου ⬥ Αγιώρ’ Αγιώρ’ αφέντη μου κι αφέντη καβαλάρη Αρματωμένε με σπαθί και με χρυσό κοντάρι Άγγελος είσαι στη θωριά, κι άγιος στη θεότη Παρακαλώ σε βόηθα μας, άγιε στρατιώτη Από το άγριο θεριό, το δράκοντα μεγάλο Που δεν αφήνει άνθρωπο κάθε πρωΐ και άλλο Ερίξανε τα [...]
Απόψιν, απόψι τα μεσάνυχτα, σηκώθηκα να γράψω – τρυγονάκι μου. Και κοντυ- και κοντυλιά δεν έριξα, κι αρχίνησα να κλάψω – το πουλάκι μου. Σηλυβρια- Σηλυβριανή μου Παναγιά, στο μπόγι σου λαμπάδα – τρυγονάκι μου, να φέρεις, να φέρεις την αγάπη μου, αυτήν την εβδομάδα – τρυγονάκι μου.
Δυο ήλια δυο φεγγάρια επολεμούσανε Να μας χωρίσουν θέλουν και δεν μπορούσανε Εσύ ’σαι το σταφύλι κι εγώ το τσάμπουρο Φίλα με συ στα χείλη κι εγώ στο μάγουλο Αν είσαι κι αν δεν είσαι του Δήμαρχου παιδί Έλα να σε φιλήσω κι ας πάω φυλακή Εσύ ’σαι η αιτία [...]
Eβράδυν, παλιοβράδυν κι ο ήλιος έδυσεν κι ο ώρηος ο Γιαννάκος πάει στο ‘ξύβουνο στο ‘ξύβουνο οπίσω έν’ ένα πεγάδ’, εκεί έν’ ο Γιαννάκος, αχ Γιαννάκο μου δεμένος σκοτωμένος κι αναγνώριστος. – Γιαννάκο μ’ να ’χες μάνα, να ’χες κι αδελφή, να ’χες κι έναν καλίτσα και να σ’ έκλαιγε. [...]
Εβράδυν παλιοβράδυν κι ο ήλιος έκλινεν Κι ο ήλιος ο Γιαννάκης πάει στο Ξύβουνο Στο Ξύβουνο1 οπίσω έναν πέγαδο Δογμένος2 και σκοτωμένος και αγγελόκρουστος:3 «Γιαννάκη μ’, νά ’χες μάνα, νά ’χες αδελφή Νά ’χες και μιαν καλίτσα νά ’ρτει να σε διεί» «Έχω και καλή μάνα, έχω κι αδελφή Έχω [...]
Αναγνώριση συζύγων ⬥ Μαλαμετένιος αργαλειός και λιβαντένιο* χτένι Κι έναν κορμί, κι αμάν, αμάν, αγγελικό κάθεται και υφαίνει Πραματευτής, κι αμάν, αμάν, επέρασε στον μαύρον καβαλάρης Κοντοκρατεί, κι αμάν, αμάν, τον μαύρο του και την καλημεράει «Καλή μέρα, κι αμάν, αμάν, σου κόρη μου», σου λυγερή», «Καλώς τον ξένο π’ [...]
Μάνα μ’, ήρτεν η άνοιξη, το γέρ’μο καλοκαίρι, ξέβγαν τα χί- κι αμάν, αμάν- ξέβγαν τα χίλια τ’ άργατα, ξέβγαν τα χίλια τ’ άργατα, τα θέλουν χίλια χέρια. Δούλεψε, ξέ- κι αμάν, αμάν- δούλεψε, ξένε, δούλεψε, δούλεψε, ξένε, δούλεψε κι εγώ να σε παντρέψω.
Ο σκλάβος αναστέναξεν και στάθην η φιργάδα: – Σκλάβε μ’, πεινάς, σκλάβε μ’, διψάς, σκλάβε μ’, ρούχα γυρεύγεις; – Ούτε πεινώ, ούτε διψώ, ούτε ρούχα γυρεύω. Ήμουν εννιά μερνώ γαμπρός, δώδεκα χρόνω σκλάβος, και τώρα την καλίτσα μου τη στεφανούται άλλος. Φέρετε τ’ άσπρο τ’ άλογο με τη χρυσή τη [...]
Τρι άρχοντες καθόντανε σ’ ένα καλό τραπέζι, ο εις καυχιούνταν τ’ άσπρα του κι άλλος τη φορεσιά του κι ο Μαυροζής καυχιούντανε, καυχιούνταν την καλήν του. – Καλή μ’ τα χείλια τ’ς ξάζιεστα,1 τα μάτια τ’ς δυο χιλιάδες, και το λιγνό της το κορμί την Πόλη αγοράζει. – Στάσου, στάσου κυρ [...]
