Για μιαν Αρχαγγελίτισσα στον Αίθωνα ξενύχτησα, γιαλό να πας, γιαλό να ρθεις, τα λόγια μου να θυμηθείς. Αργός σκοπός της Ρόδου με την Αμαλία Παπαστεφάνου (1965).
Γαϊτάνι ν-είχα στο πλεχτρί και τσόχαν εις το ράφτη και ξένον εις την ξενιτιά και καρτερώ τον να ’ρθει. Τραγούδι της ξενιτιάς και της αγάπης από την Ρόδο με την Κατερίνα Παπαδοπούλου (2005)
Σ’ αυτό το σπίτι που ’ρθαμε, τα ράφια είν’ ασημένια, του χρόνου σαν ξανάρθουμε, να ’ναι μαλαματένια. Τραγούδι του γάμου από την Ρόδο με την Αμαλία Παπαστεφάνου.Αμαλία Παπαστεφάνου (1965), το 1965.
Κίνησε δέντρον, κίνησε, κίνησε κυπαρίσσι, κίνησε α-πλάτανα της Κως, και κρυόν νερόν της βρύσης, κίνησε ανθέ της λεμονιάς κι ανθέ του μαλαμάτου. Πατινάδα του γάμου από την Ρόδο, με τον Γιάννη Κλαδάκη στη λύρα και στο τραγούδι. Ηχογραφήθηκε το 2008.
Νέβα κατέβα Παναγιά, νέβα κατέβα Παναγιά, με τον μονο-, Παναγιά μου, με τον μονογενή σου, στ’ αντρόυ(γ)νο που γίνηκε, στ’ αντρό(γ)υνο που γίνηκε να δώσεις την, Παναγιά μου, να δώσεις την ευχή σου. Να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός, να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός· να ζήσει κι ο, Παναγιά [...]
Νύφη μου, κα- νύφη μου, καλορίζικο, καλορίζικο το πρώτο, ζυ- το πρώτο ζυμωτό σου. Ζάχαρη να, ζάχαρη να ’ν’ τ’ αλεύρι σου, μωρέ, τ’ αλεύρι σου, και μέλιν το, και μέλιν το νερό σου. Ωχ, το μύγδαλον, το μύγδαλό μου το χλωρό, ωχ, πού είναι και, πού είναι και εν [...]
Κάτω στον άγριον τον αγρό1, στον άγριον καλαμιώνα, κάουρας εδρακόντεψεν και τρώει τους αντρειωμένους. Τρώει τον μαύρον του Φωκά, τρώει τον Νικηφόρο, τρώει τον Εφτατράχηλον που τρέμ' η γης κι ο κόσμος. Κι ο βασιλιάς σαν το 'κουσεν πολύν του κακοφάνη, χαπάρια και μηνύματα στον Κωσταντίνον πέμπει. - Έλα, για [...]
Πέρτικα, πέρτικα, πέρτικαν εμέρωνα, πέρτικαν εμέρωνα, τον Απρίλη και τον Μά’. Κι όσον την εμέρωνα, τόσο μου ’γκριαζεν κακά. ’Ποθυμώνομαι και γω και πετώ την στο βουνό στο βουνό το πετρωτό και το πετροχαλατό. *μου ’γκριαζε: μου γκρίνιαζε
Οργανικός σκοπός σε 2σημο ρυθμό με προέλευση τη Ρόδο. Ηχογραφήθηκε σε στούντιο το 1966. Κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών (Fidelity 7384, 1966), σε επιμέλεια Δόμνας Σαμίου.
Η σούστα είναι χορός 2σημου ρυθμού με σταυρωτή λαβή των χεριών που συναντάται, με διαφοροποιήσεις στο μελωδικό και χορευτικό μοτίβο, σε όλα τα Δωδεκάνησα. Ηχογραφήθηκε το 1965. Κυκλοφόρησε σε δίσκο extended play 45 στροφών, «Αυθεντική μουσική από τη Ρόδο» (Fidelity 8047, 1965) σε επιμέλεια από τη Δόμνα Σαμίου.
