Γενή- μωρέ, γενήκαν τα γεννήματα γιεμ, και μπαίνομε στο θέρο, πες μ’ αγάπη μ’ τι να γένω. Παίρνω, μωρέ, παίρνω το δρεπανάκι μου γιεμ, και πάω να θερίσω, μαύρα μάτια ν’ αγαπήσω. Παίρνω τον έργο σαν πλατύ σαν πλατύ και σα μεγάλο, πες μ’ αγάπη μ’ τι να κάνω. Βρίσκω [...]
Γιώργη, μωρέ Γιώργη, Γιώργη βαράν τα σήμαντρα, Γιώργη βαράν τα σήμαντρα, σημαίνουν οι καμπάνες. Να πα- μωρέ, να πα- να πας Γιώργη μ’ στην εκκλησιά, να πας Γιώργη μ’ στην εκκλησιά, να πα να μεταλάβεις. – Εγώ μανούλα αμάρτησα στρατιώτης όταν πήγα. Όλοι τα δέναν τ’ άλογα σε πράσινο λιβάδι, μα εγώ πήγα [...]
Εψές προψές επέρναγα απ’ τα, μωρέ ν-απ’ τα βουνά της Πιάνας κι ακώ το γέ- μωρέ παιδιά, κι ακώ το γέρο του Μωριά. Κι ακώ το γέρο του Μωριά, το γερο-Θοδωράκη να λέει στα παλικάρια του, να λέει στα παιδιά του. Παιδιά μ’ πήρ’ ο χινόπωρος, πήρ’ ο βαρύς χειμώνας, πέσαν τα [...]
Περιβόλι ν-είχα, η πάπια μ’, περιβόλι ν-είχα περιβόλι ν-είχα νεραντζοσπαρμένο. Νεραντζοσπαρμένο, η πάπια μ’, νεραντζοσπαρμένο νεραντζοσπαρμένο και στ’ άνθη γεμισμένο. Κι από κάτω απ’ τ’ άνθη και το νεραντζάκι πέρδικα καθόταν και δροσολογιόταν. Κι από τη δροσιά της, πέσανε τα φτερά της τα χρυσοπούπουλά της.
Στα Βέρβενα, στα Βέρβενα, στα Δολιανά, κυρά μου γιεμ, και στον ωραίον τόπο, κει π’ αρέσει των ανθρώπων. Εκεί ’ναι τα γλυκά κρασιά, κυρά μου τα ωραία παλικάρια, κιτρολεμονιάς κλωνάρια. Το πίνουν νιές, το πίνουν γριές, κυρά μου το πίνουν παντρεμένες, χήρες κι αρρεβωνιασμένες. Δε φταίνε το γλυκά κρασιά, κυρά [...]
Της Τρί- μάνα μ’ της Τρί- της Τρίπολης οι λοχαγοί, της Τρίπολης οι λοχαγοί και του Μωριά οι λεβέντες στο Τεπελένι κείτουνται και στο Ιβάν κοιμούνται. Ανάθεμά σε Κορυτσά, Κλεισούρα, Τεπελένι που πήρες τα κορμάκια μας, δεν άφησες λεβέντη. Λεβέντης πήγα στο στρατό να πα να πολεμήσω και σα λεβέντης [...]
Τί τον(ε) ζηλεύεις, Βέργω μ’, τί τον(ε) ζηλε-νε-ύεις, τον ψηλόν τον ά-ν-άντρα, και τον ακαμά-να-τη, πο ’σπερνε το χρόνο, Βέργω μ’, πο ’σπερνε το χρόνο, πο ’σπερνε το χρόνο, ένα σκιάδι σπόρο. Κι έκλαιε κι οδυρόταν, Βέργω μ’, κι έκλαιε κι οδυρόταν, πως θα το θερίσει και θα ντ’ αλωνίσει. [...]
Το γιαλό γιαλό πηγαίνω – πέσ’τε το ματάκια μου την αγάπη μου να βρω – πεσ’το όπως το λέω κι εγώ. Μα επήγα και την ηύρα – πέσ’τε το ματάκια μου σ’ ασημένιον αργαλειό – πεσ’το όπως το λέω κι εγώ. Της μιλώ, δε μου μιλάει – πέσ’τε το ματάκια μου της μιλώ, δε μου [...]
