Δυο Μελιωτάκια βγήκανε συρτό για να χορέψουν, τραγούδια και παινέματα που θα μας τα γυρέψουν. Έλα να πάμε πέρα και να γλεντήσομε μελιώτικα τραγούδια να τραγουδήσομε. Όμορφα που ταιριάξατε τα δυο σας ένα μπόι σαν τα κυπαρισσόμηλα που ’ναι στο περιβόλι. Αέρας τα φυσάει τα πλατανόφυλλα Θεός να τα φυλάει [...]
Τα παλαιά -ωχ, αγάπη μου- τα παλαιά μου βάσανα περάσανε και πάνε, τα τωρινά -ωχ, αγάπη μου- τα τωρινά γενήκανε φίδια για να με φάνε. Μανταλένια, Μανταλένια, σαν περνάω, να μ’ έχεις έννοια. Μανταλένια τ’ όνομά σου και γλυκό το φίλημά σου. Σαν είναι να ’χω βάσανα και πίκρες ‘γώ [...]
Έσιει έναν άστρον τζι εν μιτσίν μες στους εφτά πλανήτες, τζι επκιάσαν με μες στην καρκιάν τα λόγια που μου είπες. Επήαν τζι είπαν της πελλής πως εν να πάω πέρα τζι εμάεψεν τη θάλασσαν τζι εσήκωσεν αέρα. 1μιτσίν: μικρό 2πελλή: τρελή 3πέρα: ξενιτιά
Tι 'θελα κι σ’αγαπούσα κι δε κάθουμαν καλά, πήρα ζάλη στου κιφάλι, δυο μαχαίρια στην καρδιά. Έφταιξα συμπάθησέ με κι ό,τι θέλεις κάνεις με, άνοιξε την αγκαλιά σου κι στη μέση βάλε με. [ Ήθελα να ‘ρθω το βράδυ, μ’ έπιασε ψιλή βροχή το Θεό παρακαλούσα για να σε’ βρω [...]
Τι έχεις μαύρε κόρακα κι είν’ τα φτερά σου μαύρα; Αν έχεις πόνο στην καρδιά, έλα να κλαίμ’ αντάμα. Για σένα και για μένα γινήκαν οι καημοί τα βάσανα κι οι πόνοι κι οι αναστεναγμοί. Άσπρος γεννιέται ο κόρακας και μαύρος κατανταίνει, όπ’ αγαπήσει κι αρνηστεί έτσι κι αυτός να [...]
Τί να την κάμω μια καρδιά θέλω να έχω κι άλλη η μια νά ’ναι για το σεβντά κι η άλλη για τη ζάλη. Τρελαίνομαι μανούλα μου για μια γειτονοπούλα μου. Ώχου και πώς το πέρασα τούτο το καλοκαίρι με τ’ν αλυσίδα στο λαιμό και το κουπί στο χέρι. Τρελαίνομαι [...]
Τί να την κα –Λένη Ελενιώ τί να την κάμω μια καρδιά, ήθελα να ’χω κι άλλη Η μια να ’ναι για το σεβντά κι η άλλη για τη ζάλη Μόνον σε μένα δόθηκε αυτή η αδικία Η μια καρδιά να ’ναι ζεστή κι η άλλη να ’ναι κρύα
Τίνος να πω τον πόνο μου, να μην αναστενάξει η πέτρα η αμίλητη κι εκείνη θε να κλάψει. Ο ήλιος εβασίλεψε κι η γης ακόμα βράζει χαρά σ’ εκείνη την καρδιά που δεν ανεστενάζει. Ο ήλιος εβασίλεψε κι άρχισε να νυχτώνει κι αρχίσανε να με βαρούν τα βάσανα κι οι [...]
Το λουλουδάκι του μπαξέ πως θα με πάρει μου ’ταξε. Το λουλουδάκι του βουνού δε μ’ άφησε καθόλου νου. Έλα να πάμε εκεί που λες που κάνουν τα πουλιά φωλιές. Έλα να πάμε στο νησί η μάνα σου εγώ κι εσύ.
Το Μάη λαλούν οι πέ- οι πέρδικες, το Μάη λαλούν, το Μάη λαλούν τ’ αηδόνια, το Μάη κατεβαί- κατεβαίνουνε στις βρύσες τα, στις βρύσες τα τρυγόνια. Μάη μου με τα λουλούδια, με χαρές και με τραγούδια. Το Μάη ν-εγεννήθηκα και μάγια δε φοβούμαι, εξόν και μου τα ρίξουνε στην κλίνην [...]
Tο παραθύρι σ’ να καεί και η πόρτα σου να πέσει τ’ αγγελικό σου το κορμί, γιαντίμ αμάν, στα χέρια μου να πέσει, βρ’ αμάν αμάν. Στο παραθύρι σ’ κάθεσαι κι έχεις κι άλλες κοντά σου, εσύ ’σαι η τριανταφυλλιά και κείνες τα κλωνιά σου. Eσύ ’σουνα που μου ’λεγες αν [...]
Στου Κωσταντίνου τις αυλές πηάιν εξετρέχει συνάφορμα του πηαδιού περβόλιν εφυτέψα έχει μηλιές και κυωνιές, δάφνες και κυπαρίσσια και κόκκινες τριανταφυλλιές εμάι με τις άσπρες. Και μια μηλιά, χρυσομηλιά, εψήθη κ’ εμαράθη κι άλλη μηλιά τής εμιλεί κι άλλη μηλιά τής λέει: – Μηλιά, τα μήλα σε βαρού μη ο καρπός σε [...]
Το πονεμένο στήθος μου πονεί μα δεν το λέει τ’ αχείλι μου κι αν τραγουδεί, μέσα η καρδιά μου κλαίει. Κλαίω κι από τα δάκρυα τη γη που στέκω βρέχω κι άνθρωπος δεν ευρέθηκε, να με ρωτήσει τι έχω. Σκίσε φωνή μου τα βουνά και πέρασε σαν άστρο και άμε [...]
Στον τρύγο εγεννήθηκα πο ’χει πολλά γραμμένα θέλετε να τα μάθετε, να σας τα πω ένα, ένα. Αγάπησα κι εγώ ορφανή ένα παλληκαράκι μ’ αυτός σκληρός και άστατος, το ’ριχνε στο κρασάκι. Ωραίος που ’να ο τρύγος μας με κόκκινο σταφύλι που έχει το χαμόγελο και το γλυκό στα χείλη. [...]
Στον τρύγο εγεννήθηκα πο ’χει πολλά γραμμένα θέλετε να τα μάθετε, να σας τα πω ένα, ένα. Αγάπησα κι εγώ ορφανή ένα παλληκαράκι μ’ αυτός σκληρός και άστατος, το ’ριχνε στο κρασάκι. Ωραίος πού ’ναι ο τρύγος μας με κόκκινο σταφύλι που έχει το χαμόγελο και το γλυκό στα χείλη.
Τον γιαλό γιαλό πηγαίνω – πέσ’ τε το, ματάκια μου, την αγάπη μου να βρω – πεσ’ το όπως το λέω κι εγώ. Μα επήγα και την ηύρα – πέσ’ τε το, ματάκια μου, σ’ ασημένιον αργαλειό – πεσ’ το όπως το λέω κι εγώ. Της μιλώ, δεν μου μιλάει [...]
Τραγούδι της Σούσας – Το τέρτιν της καρτούλας μου ⬥ Το τέρτιν της καρτούλας μου δκυο μύλοι εν τ’ αλέθουν μήτε οι στράτες το χωρούν μ’ οι ποταμοί που τρέχουν. Καράβι στο λιμνιώναν τυλίει τα πανιά για το μελαχρινό μου έβκην η αβανιά. Σαράντα μέρες νηστικός έκαμεν ο ζωγράφος ζωγράφησεν [...]
Ωρέ, να τες, να τες που ’ρχονται τρεις μαυρομάτες κοντούλες και γιομάτες. Ωρέ, και το δραγάτ’ τον έλεγαν δώσ' μας σταφύλια και φίλα μας στα χείλια. Εσείς τ’ αμπέλ’ το ξέρετε, μπάτε και μάσ'τε κανέναν μη φοβάστε. Θέλ'τε σταφύλι πάρετε, θέλ'τε κυδώνι κανείς δε σας μαλώνει. Όσο να μπει κι [...]
Ωρέ, νάτες νάτες που ’ρχονται τρεις μαυρομάτες κοντούλες και γιομάτες, ωρέ και τον δραγάτη φώναζαν δωσ’ μας σταφύλια και φίλα μας στα χείλια. Ωρέ εσείς τ’ αμπέλ’ το ξέρετε μπάτε και μάστε κανέναν μη φοβάστε ωρέ κι όσο να μπει κι όσο να βγει η κόρη απ’ τ’ αμπέλι μας [...]
Υποψία να μην έχεις, ότι πως δεν σ’ αγαπώ κι εγώ χάνομαι για σένα, μία ώρα αν δεν σε δω. Συ μπαξές κι εγώ φιντάνι να σ’ απαρνηθώ δεν κάνει. Από τα μπεντένια πέφτω, πέφτω για να σκοτωθώ, κι η αγάπη μου φωνάζει, πιάστε τον για τον Θεό. Άντε, λούσου [...]
Φέξε μου, φε- κι αμάν, αμάν, φέξε μου, φεγγαράκι μου, φέξε μου, φεγγαράκι μου, να πάω στην αγάπη μου. Φέξε ψηλά και χαμηλά, γιατ’ είναι λάσπες και νερά. Φέξε και χαμηλότερα, να πάω γρηγορότερα.
Φέτο το καλοκαιράκι, φέτο το καλοκαιράκι άντε, φέτο το καλοκαιράκι κυνηγούσα ‘να να πουλάκι. Κυνηγούσα, λαχταρούσα να το πιάσω δεν μπορούσα κι έστησα τα ξόβεργά μου κι ήρθε το πουλί κοντά μου. Από την πολλή χαρά μου ήθελα για να πετάξω και στους ουρανούς να φτάσω άγγελο να κατεβάσω και [...]
Άντε, φώτα, καλέ, φώτα, φώτα το φεγγαράκι μου, φώτα το φεγγαράκι μου, να πάω στην αγάπη μου. Φώτα ψηλά και χαμηλά, γιατ’ είναι λάσπες και νερά· φώτα και χαμηλότερα να πάω γρηγορότερα. ν-Εγώ φωτάω ως το πρωί κι όπ’ έχει αγάπη ας περπατεί.
