Σαν τα μάρμαρα της Πόλης που ’ναι στην Αγια-Σοφιά έτσι τα ’χεις ταιριασμένα μάτια, φρύδια και μαλλιά. Αποφάσισα να γίνω στην Αγια-Σοφιά κουπές να ’ρχονται να προσκυνάνε άσπρες και μελαχρινές. *κουπές: τρούλος
Σαρά- εμ σαράντα πέντε λεμονιές· σαράντα πέντε λεμονιές στην άμμο φυτρωμένες. Κάνουν τα φύλλα πράσινα, και τα λεμόνια αφράτα· μόν’ η δική μου λεμονιά στην πέτρα είναι βγαλμένη. Κάνει τα φύλλα μάλαμα, και τα λεμόνια ασήμι· κι όποιος τα πιάσει πιάνεται, κι όποιος τα ιδεί πεθαίνει, κι όποιος τα γλυκομυριστεί, [...]
Σγουρέ βασιλικέ μου, πότε μεγάλωσες κι έριξες τα κλωνιά σου, το πουλάκι μου, και με παλάβωσες. Σγουρέ βασιλικέ μου, ματζουρανούλα μου συ θα μ’ αποχωρίσεις απ’ τη μανούλα μου. Βασιλικός θα γίνω, στη γλάστρα σου να μπω να με κορφολογάνε τα χέρια σου τα δυο.
Σεργιάνι ’ναι στη Σεργιανή και στη Μεντέλη μέλι· και στο Δαφνί κρύο νερό που πίνουν οι αγγέλοι. Άστρο της αυγής, γιατ' άργησες να βγεις; Στ’ Αλίκοκου ’ναι οι όμορφες, στο Ροδακιό οι άσπρες· και στη Χρυσοδαφνιώτισσα ξανθιές και μαυρομάτες. Τα μεσάνυχτα ν’ αφήσεις ανοιχτά. Κυρά Χρυσοδαφνιώτισσα, μεγάλη σού ’ναι η [...]
Σου 'πα μάνα, καλέ μάνα, σου 'πα μάνα πάντρεψέ με, σου 'πα μάνα πάντρεψέ με, σπιτονοικοκύρεψέ με. Γέρον άντρα μη μου δώσεις γιατί θα τα μετανιώσεις, γιατ' ο γέρος τα ξετάζει, στο ξύλο τα λογαριάζει.
Στ’ς παπαδιάς, στ’ς παπαδιάς τα παραθύρια, στ’ς παπαδιάς τα παραθύρια, κάθουντι δυo μαύρα φρύδια. Κι αγναντεύουν τα καράβια που ’ρχουντι ’πού του Μισίρι, φουρτουμένα μι φκιασίδι, μι φκιασίδ’, μι κουκκινάδι, για να βάζουν τα κουρίτσια. «Γκιμιτζή μ’ καραβουκύρη, πόσα δίνεις του φκιασίδι;» «Πέντι γρόσα έχ’ του δράμι, του καλό του [...]
Στη Σμύρνη μες στην Αρμενιά έχω κι εγώ κι ορίζω, ένα κλωνί βασιλικό νερό να το ποτίζω. Την καρδιά μ’ έχεις καμένη και δε με πονείς, λυπήσου με και πάψε να με βασανείς. Δεν ημπορώ τα μάτια μου ψηλά να τα σηκώσω, και της καημένης μου καρδιάς παρηγοριά να δώσω. [...]
Στης πικροδάφνης τον ανθό έγειρα ν’ αποκοιμηθώ, λίγο ύπνο για να πάρω, είδα όνειρο μεγάλο. Παντρεύεται η αγάπη μου, το κάνει για γινάτι μου και παίρνει τον εχθρό μου, για το πείσμα το δικό μου. Και στη χαρά με προσκαλούν και για κουμπάρο με καλούν, νούνο για να στεφανώσω δυο [...]
Συμπάθησέ με, γειτονιά, θέλω να τραγουδήσω για μια κοπέλα π’ αγαπώ, θέλω να την ξυπνήσω. Ξύπνα, περδικομάτα μου, κι ήρθα στη γειτονιά σου· χρυσή πλεξούδα σου ’φερα...
Τ’ άστριν κι, έλ' αϊμάν, αϊμάν τζάνουμ, τ' άστριν κι του φιγγαράκι τ’ άστριν κι, τ' άστριν κι του φιγγαράκι, παίρνου ’να, παίρνου ’να στινό σουκάκι παίρνου ’να στινό σουκάκι βρίσκου κι ένα κοριτσάκι που κοιμάτι στου κριβάτι κι κανένα δε φουβάτι, μόν’ τους κλέφτις κι αν φουβάτι. Έχω πόρτα σιδερένια, [...]
Άρχισε καρδιά μου γέλα, γέλα σαν τα πρωτινά κι ας παγαίνουν οι καημοί μας σαν αντάρα στα βουνά Τον κελαηδισμό που έχεις να τον είχαν τα πουλιά να τον είχαν τα καράβια π’ αρμενίζουν με πανιά. Ήθελα και να σε βλέπω την ημέρα μια φορά για να παίρνει ο νους μου αέρα κι η [...]
Άρχισε, καρδιά μου, γέλα, κανάρια, γέλα σαν τα πρωτινά, κι ας παγαίνουν οι καημοί μας, κανάρια, σαν αντάρα στα βουνά. Σαν απίστευτο το βλέπω — πες μου το τι λες και ’συ, ταίρι μου για να σε κάνω και να ζήσουμε μαζί. [Μα γιατί δεν το πιστεύεις; Θέλεις να σ’ [...]
Τα μάτια σου, τα μάτια μου όταν αντικριστούνε γλυκές στιγμές μου φαίνονται οι ώρες πως περνούνε. Πορτοκάλι μου, δε κλαις το χάλι μου. Τα μάτια σου, τα μάτια μου όταν αντικριστούνε καλύτερα στη μαύρη γης παρά να χωριστούνε. Πορτοκάλια δυο, μας στείλαν απ' τη Χιο. Μέσα στα μάτια μου πετάς, μέσα στο [...]
Δυο Μελιωτάκια βγήκανε συρτό για να χορέψουν, τραγούδια και παινέματα που θα μας τα γυρέψουν. Έλα να πάμε πέρα και να γλεντήσομε μελιώτικα τραγούδια να τραγουδήσομε. Όμορφα που ταιριάξατε τα δυο σας ένα μπόι σαν τα κυπαρισσόμηλα που ’ναι στο περιβόλι. Αέρας τα φυσάει τα πλατανόφυλλα Θεός να τα φυλάει [...]
Τα παλαιά μου βάσανα περάσανε και πάνε, τα τωρινά γενήκανε φίδια για να με φάνε. Αργό, καθιστικό, τραγούδι της αγάπης από την Κάτω Παναγιά Ερυθραίας Μικράς Ασίας.
Έσιει έναν άστρον τζι εν μιτσίν μες στους εφτά πλανήτες, τζι επκιάσαν με μες στην καρκιάν τα λόγια που μου είπες. Επήαν τζι είπαν της πελλής πως εν να πάω πέρα τζι εμάεψεν τη θάλασσαν τζι εσήκωσεν αέρα. 1μιτσίν: μικρό 2πελλή: τρελή 3πέρα: ξενιτιά
Τι 'θελα κι σ’αγαπούσα κι δε κάθουμαν καλά, πήρα ζάλη στου κιφάλι, δυο μαχαίρια στην καρδιά. Έφταιξα συμπάθησέ με κι ό,τι θέλεις κάνεις με, άνοιξε την αγκαλιά σου κι στη μέση βάλε με. [ Ήθελα να ‘ρθω το βράδυ, μ’ έπιασε ψιλή βροχή το Θεό παρακαλούσα για να σε’ βρω [...]
Τι έχεις μαύρε κόρακα κι είν’ τα φτερά σου μαύρα; Αν έχεις πόνο στην καρδιά, έλα να κλαίμ’ αντάμα. Για σένα και για μένα γινήκαν οι καημοί τα βάσανα κι οι πόνοι κι οι αναστεναγμοί. Άσπρος γεννιέται ο κόρακας και μαύρος κατανταίνει, όπ’ αγαπήσει κι αρνηστεί έτσι κι αυτός να [...]
Τι να την κάμω μια καρδιά θέλω να έχω κι άλλη η μια νά ’ναι για το σεβντά κι η άλλη για τη ζάλη. Τρελαίνομαι, μανούλα μου, για μια γειτονοπούλα μου. Ώχου και πώς το πέρασα τούτο το καλοκαίρι με τ’ν αλυσίδα στο λαιμό και το κουπί στο χέρι. Τρελαίνομαι, [...]
Τίνος να πω τον πόνο μου, να μην αναστενάξει η πέτρα η αμίλητη κι εκείνη θε να κλάψει. Ο ήλιος εβασίλεψε κι η γης ακόμα βράζει χαρά σ’ εκείνη την καρδιά που δεν ανεστενάζει. Ο ήλιος εβασίλεψε κι άρχισε να νυχτώνει κι αρχίσανε να με βαρούν τα βάσανα κι οι [...]
Το λουλουδάκι του μπαξέ πως θα με πάρει μου ’ταξε. Το λουλουδάκι του βουνού δε μ’ άφησε καθόλου νου. Έλα να πάμε εκεί που λες που κάνουν τα πουλιά φωλιές. Έλα να πάμε στο νησί η μάνα σου εγώ κι εσύ.
Το Μάη λαλούν οι πέ- οι πέρδικες, το Μάη λαλούν, το Μάη λαλούν τ’ αηδόνια, το Μάη κατεβαί- κατεβαίνουνε στις βρύσες τα, στις βρύσες τα τρυγόνια. Μάη μου με τα λουλούδια, με χαρές και με τραγούδια. Το Μάη ν-εγεννήθηκα και μάγια δε φοβούμαι, εξόν και μου τα ρίξουνε στην κλίνην [...]
