Ακούς τους μύλους πώς βροντούν και τα νερά πώς β(ο)άζουν; Εμείς τα δυο αγαπιόμαστε, κι ο κόσμος ας φωνάζουν. Έρχομαι τον τοίχο, τοίχο, δεν μπορώ να σου ’πιτύχω. Τι έχεις, καναράκι μου, τα μάτια σου κλαμένα; Μήπως σου μάλωσε κανείς και σου ’πε για τ’ εμένα; Έρχομαι τη μάντρα, μάντρα, [...]
Αρχίνα, γλώσσα μου γλυκιά, κι αχείλι μου μελέτα· και συ, καημένη μου καρδιά, όσα κι αν ξέρεις πέσ’ τα. Τραγούδια και παινέματα ξέρω κι εγώ καμπόσα, μα δεν μ’ αφήνει να τα πω η ταπεινή μου γλώσσα. Τα πόδια το κορμί βαστούν κι η κεφαλή τη γνώση· κι η γλώσσα [...]
Της τριανταφυλλιάς τα φύλλα θα τα κάνω φορεσιά· να τα βάλω να περάσω, να σου κάψω την καρδιά. Σένα τα λέγω κι άκου τα, πάρε χαρτί και γράψε τα. Απεφάσισα, πουλί μου, απεφάσισε και συ· δυο καρδιές να γίνουν ένα, ένα σώμα μια ψυχή. Σένα τα δίνω τα φλουριά, μαύρα [...]
Άνοιξε, Λενιώ, την πόρτα να σου πω δυο τρία λόγια. Θα μας δούνε οι γειτόνοι μάνα μου θα με μαλώνει. Μη φοβάσαι, μη σε νοιάζει κι η μαμά σου ας φωνάζει.
Αντά’μαν παλληκάρι δώδεκα χρονώ στα σίδερα πατούσα κι έβγαζα νερό, στα μάρμαρα πατούσα και κουρνιάχτιζαν. Γιανίτσαρο μι πήραν πέρα στη Φραγκιά να μάθω το δοξάρι και τον πόλεμο. Κι ούδι δοξάρι ‘μάθα κι ούδι πόλεμο μόν’ ‘μάθα την αγάπη την παντέρημη. 1Κουρνιαχτίζω: σηκώνω, δημιουργώ σκόνη 2Στη λαϊκή ποίηση, με τη [...]
Απ’ τα κάγκελα θα πέσω, πέφτω για να σκοτωθώ κι η αγάπη μου φωνάζει, πιάστε τον για το Θεό. Είσαι άσπρη σαν το χιόνι, κόκκινη σαν τη φωτιά, σαν τα μάρμαρα της Πόλης που ’ναι στην Αγια-Σοφιά.
’Κεί απάνω στη, κι αμάν-αμάν-αμάν ’κεί απάνω στην τριανταφυλλιά ’κεί απάνω στην τριανταφυλλιά έφτιασε η πέρδικα φωλιά. Κι αναταράχτ’ η πέρδικα και πέσαν τα τριαντάφυλλα. Το μάθανε οι γειτόνισσες της Πάτρας οι αρχόντισσες. Παίρνουν τα καλαθάκια τους και πάνε να τα μάσουνε στεφάνια να τα φτιάσουνε.
Από τα γλυκά σου μάτια τρέχει αθάνατο νερό, σεβντίμ αμάν και σου γύρεψα λιγάκι και δε μου ’δωσες να πιω. Ολμάζ πιπίνι μου, ολμάζ να με πεθάνεις πολεμάς. Είπα σου μη με πειράζεις κι άσε με στο χάλι μου, σεβντίμ, αμάν και το νου μου τον επήρες από το κεφάλι μου. Έλα να πάμ’ εκεί [...]
Από τα γλυκά σου μάτια τρέχει αθάνατο νερό, και σου γύρεψα λιγάκι και δε μου ’δωσες να πιω. Όποιος θέλει ν' αγαπήσει πρέπει να 'χει υπομονή, να του βάζουν το μαχαίρι και να λέει δεν πονεί. Μες σ’ ένα βαθύ λαγκάδι, σ’ έναν άσπαρτο κοπιό, ’κει θα πα να κατοικήσω, [...]
Από τα μπεντένια πέφτω, πέφτω για να σκοτωθώ κι η αγάπη μου φωνάζει «πιάστε τον, για το Θεό!» Δε σ’ είδα σήμερα και χτες, βαριά βαρούν οι μακαβιές. Τι με ωφελεί κι αν ζήσω και δε ζήσουμε μαζί, δυο καρδιές να γίνουν ένα, ένα σώμα, μια ψυχή. Δε σ’ είδα [...]
Αποφάσισα να γίνω στην Αγια-Σοφιά κουπές, να ’ρχονται να προσκυνούνε Τουρκοπούλες και Ρωμιές. Άσπρη μου, παχιά Σουλτάνα την καρδιά μου ράγισες, και το νου μου τονε πήρες και τονε παλάβωσες. Δόμνα Σαμίου (1995).
Απόψε δεν επλάγιασα, πέρδικα, μωρέ πέρδικα, πέρδικα, η πέρδικα μου, και πάλι δε νυστάζω, γιατ’ εκουβέντιασα πολύ με μια γειτόνισσα μου, που 'χε τ’ αχείλι κόκκινο, με το βερτζί βαμμένο κι έσκυψα και τη φίλησα κι έβαψε το δικό μου.
Απόψε θε να τραγουδώ με τους τραγουδιστάδες, πάπια του γιαλού με τους τραγουδιστάδες, μην αγαπάς αλλού με τα λιβισιανά παιδιά που ’ναι ξεφαντωτάδες, πάπια, χήνα μου που ’ναι ξεφαντωτάδες, να ’χεις το κρίμα μου. Απόψε θε να τραγουδώ ώσπου να ξημερώσει, άστρο της αυγής ώσπου να ξημερώσει, γιατί άργησες να βγεις κι ώσπου [...]
Απόψιν, απόψι τα μεσάνυχτα, σηκώθηκα να γράψω – τρυγονάκι μου. Και κοντυ- και κοντυλιά δεν έριξα, κι αρχίνησα να κλάψω – το πουλάκι μου. Σηλυβρια- Σηλυβριανή μου Παναγιά, στο μπόγι σου λαμπάδα – τρυγονάκι μου, να φέρεις, να φέρεις την αγάπη μου, αυτήν την εβδομάδα – τρυγονάκι μου.
Αραμπάς περνά, σκόνη γίνεται, σήκω το φουστανάκι σου, να μη σκονίζεται. Αραμπάς περνά, αραμπατζής κουτσός, στην μπάντα, κοριτσάκια, να μη σας πάρ’ ομπρός. Αραμπάς περνά με τα φρόκαλα, εβγάτε, Φασουλιώτισσες, με τα τσόκαρα. Δεν σου το ’πα μια μες στον Κασαμπά, δεν σου το ’πα δυο μες στο Κορδελιό, δεν [...]
Για μιαν Αρχαγγελίτισσα στον Αίθωνα ξενύχτησα. Γιαλό να πας, γιαλό να ρθεις, τα λόγια μου να θυμηθείς. Για μιαν Αρχαγελίτισσα τα ρούχα μου επούλησα. Γιαλό, γιαλό πηγαίναμε, κι όλο για σένα λέγαμε.
Άρχισε, γλώσσα μ' άρχισε τραγούδια ν’ αραδιάζεις και την καλή παρέα μας να την διασκεδάζεις. Έλα να σε φιλήσω και γρήγορα να πας να μη σε δουν στη στράτα και πουν πως μ’ αγαπάς. Το κάστρον της Αστροπαλιάς* έχει κλειδιά κλειδώνει έχει κορίτσια έμορφα μα δεν τα φανερώνει. Έλα να [...]
Ας πα να δουν τα μάτια μου πώς τα περνά η η αγάπη μου, μήν’ ηύρ’ αλλού κι αγάπησε και μένα μ’ απαράτησε. Καλαματιανός Πελοποννήσου με την Δόμνα Σαμίου (1979).
Ας πα να ιδούν τα μάτια μου πώς τα περνά η αγάπη μου, μήν’ ηύρ’ αλλού κι αγάπησε και μένα μ’ απαράτησε. Κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών το 1967 με την Αμαλία Καρζή.
Άσπρη λαμπάδα καίγεται στους κάμπους και δε λειώνει έτσ' αγαπά κι ο νιος τη νια και δε το φανερώνει. Έτσι σ' αγάπησα και γω λαμπάδα μου γραμμένη και σ' έχω πάντα στην καρδιά μικρή μου χαϊδεμένη. Είσαι μικρή και όμορφη σαν ήλιος, σα φεγγάρι παρακαλάω το Θεό να γίνουμε ζευγάρι.
ν-Άσπρο πουλά- ν άσπρο πουλά- ν-άσπρο πουλάκι, ρούσα μ’, κάθεται ν-άσπρο πουλάκι κάθεται σε πράσινο κλαδάκι ν-άσπρο πουλάκι κάθεται σε πράσινο κλαδά- Κι τα φτιρούδια του τσιμπά κι την αγάπη λέει: Αγάπη μου καλουκαιρ’νή να σ’ είχα του χειμώνα του καλουκαίρι για δρουσιά κι του χειμών’ για ζέστα.
Λαζαρίτικο τραγούδι ⬥ Άσπρο τραντά- τραντάφυλλο φορώ ν-άσπρο τραντάφυλλο φορώ βολιούμι να το βάψω βολιούμι να το βάψ’ κι αν τ’ απιτύχω ρούσα μ’ στις μπογιές κι αν τ’ απιτύχω στις μπογιές πολλές καρδιές θα κάψω. Θα κάψω νιες, θα κάψω γριές, θα κάψω παλληκάρια πολλές καρδιές θα κάψ’. Θα [...]
