Κώστας Μερετάκης

Γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα. Ασχολήθηκε από μικρή ηλικία με τα παραδοσιακά κρουστά. Σπούδασε θεωρητικά Ευρωπαϊκής Μουσικής και ηλεκτρικό όργανο με καθηγητές τους Ευστάθιο Χριστέλη και Ιωάννη Καστρινό. Είναι απόφοιτος του Μουσικού Γυμνασίου-Λυκείου Παλλήνης, με καθηγητή παραδοσιακών κρουστών τον Βαγγέλη Καρίπη. Παρακολούθησε σεμινάρια κρουστών με τον Zohar Fresco στο Μουσικό Εργαστήρι «Λαβύρινθος» του Ross Daly.

Έχει συμμετάσχει σε συναυλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε δισκογραφικές παραγωγές, σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές και έχει συνεργαστεί με τραγουδιστές της παραδοσιακής μουσικής αλλά και του έντεχνου λαϊκού χώρου.

Το 1998 δίδαξε για πρώτη φορά παραδοσιακά κρουστά στο Δημοτικό Ωδείο Πατρών και στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων Φοίβου Ανωγειανάκη. Δίδαξε ακόμη στο Μουσικό Γυμνάσιο-Λύκειο Παλλήνης, ενώ από το 2002 διδάσκει στο Δημοτικό Ωδείο Ασπροπύργου και απο το 2006 στη Μουσική Σχολή «Εύξεινος Πόντος».

Είναι μέλος της Ορχήστρας «Εστουδιαντίνα», της Ορχήστρας Παραδοσιακής Μουσικής Δήμου Ασπρόπυργου, των μουσικών συγκροτημάτων «Ελεύθερο Απομονωμένο», «Balkart» και ιδρυτικό μέλος του μουσικού συγκροτήματος «Τakim».

Πηγή: Κώστας Μερετάκης

Τραγούδια

Δίσκοι

Η αφήγηση ωραίων, θαυμαστών και ηρωικών πράξεων του παρελθόντος ήταν πάντα και για όλους τους λαούς το νήμα που οδηγούσε και ύφαινε το μέλλον. Αυστηρά και δωρικά, σαν τους ήρωες που περιγράφουν.
Τραγούδια αργά και ήσυχα, μελωδικά και λυπημένα που μιλάνε για τους καημούς της αγάπης, του χωρισμού και της ξενιτιάς.
Σίτος, οίνος, έλαιον Ο ἐξανατέλλων χόρτον τοῖς κτήνεσι καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆς γῆς· καὶ οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ, καὶ ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει (Ψαλμός 104, στ. 15)
Η λαϊκή φυσιολατρία των δημοτικών τραγουδιών δεν έχει σχέση με καμιά ρομαντική νοσταλγία: αποτελεί απαύγασμα της ίδιας της ζωής και της καθημερινής εμπειρίας, για αυτό και μπορεί να εκφράζεται με τόσο ποιητικό τρόπο.
Ανέκδοτη συλλογή με τριάντα τέσσερα παραδοσιακά τραγούδια και σκοπούς για τη «χαρά», τη νύφη, τον γαμπρό, τους κουμπάρους και όλους τους καλεσμένους.