Το Δοξαστικό των Αποστίχων, ποίημα Κασσιανής μοναχής

Το συναισθηματικά φορτισμένο τροπάριο της Κασσιανής, από τα αριστουργήματα της Βυζαντινής υμνογραφίας. Ερμηνεύει ο μουσικοδιδάσκαλος και Πρωτοψάλτης Γιώργος Ρεμούνδος και ο βυζαντινός χορός των «Καλοφωνάρηδων» που ο ίδιος ίδρυσε.

Περιλαμβάνεται στον δίσκο Η Ακολουθία του Νυμφίου


00:00

Το Δοξαστικό των Αποστίχων, ποίημα Κασσιανής μοναχής

ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗΣ: Γιώργος Ρεμούνδος ΧΟΡΩΔΙΑ: Βυζαντινή Χορωδία «Καλοφωνάρηδες»

© Αρχείο Δόμνας Σαμίου

Δόξα Πατρί και Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ιδιόμελον. Ήχος πλ. δ’.
Ποίημα Κασσιανής Μοναχής

Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα Γυνή, την σην αισθομένη Θεότητα, μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη μύρα σοι, προ του ενταφιασμού κομίζει. Οίμοι! λέγουσα, ότι νυξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας, ζοφώδης τε και ασέληνος, έρως της αμαρτίας. Δέξαι μου τας πληγάς των δακρύων, ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ· κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας, ο κλίνας τους Ουρανούς, τη αφάτω σου κενώσει· καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας, αποσμήξω τούτους δε πάλιν, τοις της κεφαλής μου βοστρύχους· ων εν τω Παραδείσω Εύα το δειλινόν, κρότον τοις ωσίν ηχηθείσα, τω φόβω εκρύβη. Αμαρτιών μου τα πλήθη, και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει, ψυχοσώστα Σωτήρ μου; Μη με την σην δούλην παρίδης, ο αμέτρητον έχων το έλεος.

Share the Post:

Δείτε επίσης