00:00
Το μουνί, καλέ το μουνί, το μουνί το λένε Γιώτα,
το μουνί το λένε Γιώτα και τον πούτσο Παναγιώτα,
και τον πούτσο Παναγιώτα· κι όποιον θέλεις σύρε ρώτα,
κι όποιον θέλεις σύρε ρώτα· το κεφάλι μπαίνει πρώτα,
το κεφάλι μπαίνει πρώτα, και τ’ αρχίδια κλείν’ την πόρτα.
Σε έναν μεγάλο αριθμό βωμολοχικών τραγουδιών, τα γεννητικά όργανα αυτονομούνται και, προσωποποιημένα, δρουν ανεξάρτητα από τα σώματα που τα φέρουν. Η δράση τους, όπως περιγράφεται στα τραγούδια, σκιαγραφεί εύθυμα την αιώνια πάλη των φύλων και προβάλλει την ηδονή και τη χαρά ως υπέρτατη ανθρώπινη υποχρέωση.
Ωστόσο, μέσα από τις κωμικές καταστάσεις που παρουσιάζουν τα τραγούδια, αντανακλώνται οι κυρίαρχες αντιλήψεις για τη διάκριση των φύλων και την αντρική κυριαρχία, οι προκαταλήψεις για τη γυναικεία ερωτική επιθυμία· εν τέλει, όλο το περιεχόμενο με το οποίο η ανδροκρατούμενη νεοελληνική κοινωνία επενδύει τη σεξουαλικότητα του ατόμου (βλ. επίσης Ένα μουνί στην κερασιά, Σαράντα μ’νιά μι κύκλουσαν, Ένα μουνί παινεύτηκε, Γι’ ακούσατε τι θα σας πω).
Μιράντα Τερζοπούλου (1994)
Ηχογραφήθηκε το 1990 στον Δρυμό Ελασσόνας.
Τραγούδι
