00:00
Τίνος να πω τον πόνο μου, να μην αναστενάξει
η πέτρα η αμίλητη κι εκείνη θε να κλάψει.
Ο ήλιος εβασίλεψε κι η γης ακόμα βράζει
χαρά σ’ εκείνη την καρδιά που δεν ανεστενάζει.
Ο ήλιος εβασίλεψε κι άρχισε να νυχτώνει
κι αρχίσανε να με βαρούν τα βάσανα κι οι πόνοι.
Έχεις δυο μάτια έμορφα που χαμηλά κοιτάνε
κι όποιος γυρίσει και τα δει στον Άδη τον(ε) πάνε.
Τα μάτια σ’ φέρνουν συννεφιά, τα φρύδια σ’ φέρνουν μπόρα
τ’ αγγελικό σου το κορμί δεν το ’δα σ’ άλλη χώρα.
Ηχογραφήθηκε σε στούντιο, το 1995. Το κατέγραψε η Δόμνα Σαμίου στο Μανταμάδο Λέσβου από τον Στρατή Χηροπαίδη, το καλοκαίρι του 1968 στο γραφείο της κοινότητας του Μανταμάδου.
Ο Στρατής Χηροπαίδης, καλλίφωνος και γλεντζές, ήταν ο τελευταίος «βρακάς» του χωριού. Έβγαλε τις βράκες και το φέσι όταν, υπέργηρος πλέον, μεταφέρθηκε στην Αθήνα για να τον φροντίσουν τα παιδιά του.
Στρατής Χηροπαίδης. Μανταμάδο Λέσβου, 1968.
© Αρχείο Δόμνας Σαμίου
© Αρχείο Δόμνας Σαμίου
Τραγούδι
Πολίτικη λύρα
Κανονάκι
Ταμπουράς
Μπεϊντίρ
Πληροφορητές
