– Γέρασα, μωρέ παιδιά, γέρασα και δε μπορώ, γέρασα και δε μπορώ, τα τραγούδια μου να πω. Βλέπω νιους κι είμαι ζηλιάρης, γέρος και παραπονιάρης. Σαν βλέπω νιες τις Αποκριές, κάλλιο σαράντα μαχαιριές. – Σώπα, μπάρμπα, και μην κλαις, θα γεράσουνε κι αυτές. Σώπα, μπάρμπα, και μη σκας, ταχιά θα [...]
Να ’μουν νύ- μωρέ, να ’μουν νύ- να ’μουν νύχτα στο γιαλό, ν’ ανάψω λύ- μωρέ, ν’ ανάψω λύ- ν’ ανάψω λύχνο για να ιδώ. Θεια μου Νικολάκαινα, να μην πας για λάχανα. Πού τσ’ ανάβουν τσι φωτιές και πηδάνε οι μικρές; Στου αρχιδιάκου την αυλή μαζευτήκανε πολλοί. Γάμος εγινότανε, [...]
Πέθα- μάνα μ’, πέθα- πέθαν’ ο Κρέας, πέθανε, πέθαν’ ο Κρέας, πέθανε, ψυχομαχάει κι ο Τύρος. Σηκώνει ο Πράσος την ουρά κι ο Κρέμμυδας τα γένια, κι η Βρούβα, η παλιόβρουβα, στέκεται στην καβάλα να πέσει στην τσουκάλα.
Ιδιοτοπικός χορός του Αϊ-Γιώργη ⬥ Πανηγυράκι γίνεται ψηλά στον Α-ναιν- ϊ-Γιώργη μαρ’ ρηγοφραγκόπουλο. Το πανηγύρι ήταν πολύ και το νερό-νο ήταν λίγο έρχομ’ έβγα δέξε με. Γαϊτανό– γαϊτανό– κι αργιοπλεγμένο μια χαρά, μια χαρά ήταν το καημένο. Τρεις λυγερές συνάζουνται να πα να πουν-ουν του δράκου τώρ’ ανθίζουν τα κλαριά. [...]
