Ήρχεν ο Μάης κι είπε μου να πα- να πα να (ν)του θερίσω μα ’γώ για το χατήρι (ν)του δεν πα- δεν πάω για να μαυρίσω. Μάη μου, Μάη μου με τα λουλούδια και με τα, και με τα πολλά τραγούδια. Ανοίξαν τα σπαρτόπουλα,1 φεύγουν τα Θερμιωτόπουλα.2 Το Μάη και [...]
Θάλασσ’ απ’ όλα τα νερά και τα ποτάμια πίνεις κι από τα παλληκάρια μας κανένα δεν αφήνεις. Έγια-μόλα, έγια-λέσα αχ, βρε θάλασσα μπαμπέσα. Ανάθεμά σε θάλασσα, τι σου ’χω καμωμένα και μου κρατάς τ’ αγόρι μου τόσον καιρό στα ξένα; Θάλασσα βαρεί την άμμο σ’ αγαπώ μα τι να κάμω. [...]
Τούτες οι μέρες το ’χουνε, τούτες οι εβδομάδες, για να χορεύουν τα παιδιά, να χαίροντ’ οι μανάδες. Δώστε του χορού να πάει, τούτ’ η γης θα μας εφάει. Τούτ’ η γης που την πατούμε, όλοι μέσα θε να μπούμε. Χορέψετε, χορέψετε, τα νιάτα να χαρείτε, γιατί σε τούτο τον ντουνιά [...]
Σκοπός «του δρόμου», σε ρυθμό 2/4. Συνήθως συνοδεύεται από ομαδικό τραγούδι, ξεκινώντας με το δίστιχο «Τα μελιτζανιά, τα μελιτζανιά, τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια …», απ’ όπου και το όνομα το μουσικού κομματιού. Ηχογραφήθηκε το 1997.
