00:00
– Έι, ο φυτό μας ’ς σο φυτό
δώτσετέ με ’ς α μούντο.
Έι, σαμού θωρώ αν καλό
τα τάρντε μου είν’ ’κατό.
– Έι, πώς γρεύεις στα τρυπία,
Η τσάκα μ’ έμει μη’α.
– Έι, χατσούζα, ιμαντσούζα,
Τσιό φίλτσα σε καμμία.
Έι, στο χάημά μας πουκάτου,
έχει μες τσαί τσιό ’χει μες,
’σα μανταράς πουκάτου.
Έι, κρέμασες το κεκίλι
ατί μαύρο σταφύλι.
Νεοελληνική απόδοση
– Το βλαστάρι σας, το καλύτερό σας φυτό
το δώσατε σε μιαν άσχημη.
Όταν βλέπω μιαν όμορφη,
τα ντέρτια μου είναι εκατό.
– Γιατί κοιτάζεις απ’ τις τρύπες,
ο κόρφος μου είναι γεμάτος μήλα.
– Αχ! άδικη και άπιστη,
δε σε φίλησα ποτέ.
Εδώ κάτω, παρακάτω,
στο χαγιάτι μας αποκάτω,
μ’ έχεις και δε μ’ έχεις,
σαν δεμένο με όρκο.
Κρέμασες το τσουλούφι σου,
σαν το μαύρο το σταφύλι.
Οι Πασχαλινοί χοροί στα Φάρασα διαρκούσαν ολόκληρη τη Διακαινήσιμη εβδομάδα και, με κάποια ύφεση, συνεχίζονταν έως της Αναλήψεως. Ο Λαμπριάτικος χορός ήταν κυκλικός και συμμετείχε σε αυτόν όλο το χωριό. Χορευόταν στα δώματα, τις αυλές, τις πλατείες και γενικά σε κάθε ανοιχτό χώρο. Ξεκινούσε με τα λόγια «Χριστός Ανέ, ’ληθώς Ανέ» και συνεχιζόταν με διάφορους άλλους στίχους, όχι πάντα σχετικούς με τη γιορτή, όπως αυτοί που ακούγονται εδώ. Πού και πού τραγουδιούνταν και κάποια τούρκικα τραγούδια. Δεν υπήρχε οργανική συνοδεία· τους στίχους τραγουδούσαν αντιφωνικά κάποιοι τραγουδιστές τοποθετημένοι στο κέντρο του χορευτικού κύκλου, καθώς και οι ίδιοι οι χορευτές. Στον χορό συμμετείχαν και τα δύο φύλα. Όσο για τα παιδιά, έτρεχαν γύρω γύρω, περνούσαν ανάμεσα στους χορευτές, έμπαιναν κι έβγαιναν από τον κύκλο και έπαιζαν κυνηγητό.
Καταγραφή (1930) του Συλλόγου Δημοτικών Τραγουδιών (μετέπειτα Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο), με επικεφαλής τη Μέλπω Μερλιέ.
Τραγούδι
Τραγούδι
Πληροφορητές
Πληροφορητές
