Ο Κωσταντάκης ο μικρός

Ο Κω- καλέ-ν ο Κωσταντάκης ο μικρός,
ο Κωσταντάκης ο μικρός, ο μικροπαντρεμένος,
μικρός, καλέ, μικρός μικρός παντρεύτηκε,
μικρός μικρός παντρεύτηκε, μικρή γυναίκα πήρε,

μικρός του ‘ρθε το μήνυμα να πάει στρατιώτης.
– Μάνα μου τη γυναίκα μου, μάνα μου την καλή μου,
λαγός να ‘ναι το γιόμα της, περδίκια το βραδί της.
Ακόμα δεν εμίσεψε δυο μίλια απ’ το λιμάνι,
της παίρνει πέντε πρόβατα και τέσσερα σκυλάκια
και στο βουνό την έστειλε να πα να τα βοσκήσει.
– Σα δεν τα κάνεις εκατό, σα δεν τα κάνεις χίλια,
στον κάμπο να μην κατεβείς να τα καλοβοσκήσεις,
στον Εορδάνη ποταμό να πα να τα ποτίσεις.
[Στο χρόνο τα ‘καν’ εκατό, στα δύο χρόνια χίλια,
στον κάμπο τα κατέβασε και τα καλοβοσκούσε,
στον Εορδάνη ποταμό να πα να τα ποτίσει.
Κι ο Κωσταντής ξαγνάντισε στο άλογο καβάλα.
– Ώρα καλή σου λυγερή. – Καλώς το παλληκάρι.
– Και τίνος είν’ τα πρόβατα τ’ αργυροκουδουνάτα;
– Του Κωσταντή ‘ν’ τα πρόβατα τ’ αργυροκουδουνάτα.]