Ο Διγενής ψυχομαχάει

Ο θάνατος του Διγενή
00:00

Στίχοι

Ο Διγενής, ντιλμπέρι μ’ ιμάν1, ο Διγενής ψυχομαχάει,
μαύρα μου μάτια, και τα βουνά τρομάζουν,
μαύρα είν’ τα μάτια, και τα βουνά τρομάζουν.
Όσοι άρχοντες, ντιλμπέρι μ’ ιμάν, όσοι άρχοντες κι αν τ’ άκουσαν,
μαύρα μου μάτια, παίρνουν δρόμο και πάνε,
μαύρα είν’ τα μάτια, παίρνουν δρόμο και πάνε

με μήλα, με δαμάσκηνα, με δροσερό σταφύλι.
Κι ο Διγενής ελάλησε και στην καλή του λέει.
– Στρώσε καλή μου τα χαλιά να κάτσουν οι αρχοντάδες
και βγάλε και γλυκό κρασί και κέρασε τους φίλους.
– Δεν ήρθαμε για φάει, για πιει, να φάμε και να πιούμε,
μόν’ ήρθαμε για την καλή σ’, για τ’ν αρραβωνιαστ’κιά σου.
– Αν ήρθατε για την καλή μ’, για τ’ν αρραβωνιαστ’κιά μου,
άιντε για να πααίνετε, να πάτε στο καλό σας.


1Στερεότυπο τσάκισμα άσχετο, όπως συμβαίνει συνήθως, με το περιεχόμενο του τραγουδιού, αλλά προφανώς συνδεόμενο με κάποιο γενικότερο πλαίσιο ακρόασης. Αντιστοιχεί στο «κούκλα μου, ομορφιά μου, λεβέντη μου», από το τουρκ. dilber = όμορφος -η, γόης -ησσα.

Προέλευση: Θράκη
Ταξινόμηση: Ακριτικό
Ρυθμός: 4σημος
Χορός: Συρτός
Διάρκεια: 04:58

Πληροφορίες καταγραφής

Ηχογραφήθηκε σε στούντιο, στις 26/10/2004.

Δείτε επίσης