00:00
Κι ο Διγενής, ντιλμπέριμ ιμάν, κι ο Διγενής ψυχομαχάει
τα δυο μου μάτια, κι ο Διγενής πιθαίνει
μαύρα είν’ τα μάτια, κι ο Διγενής πιθαίνει.
Όσοι άρχοντες κι αν τ’ άκουσαν όλοι τρέχουν και πάνε
με μήλα με δαμάσκηνα με δροσερό σταφύλι.
Στ’ν κάλ’ στην καλή του λάλησι και στην καλή του λέει.
– Βγάλε καλή μ’ γλυκό κρασί, κέρασε τσ’ αρχοντάδες.
– Κι εγώ κρασί σας έβγαλα κεράστε μαναχοί σας.
– Δεν ήρθαμε για φάει, για πιεί, να φάμι και να πιούμι
μόν’ ήρθαμι για την καλή σ’ για τ’ν αρραβωνιαστ’κιά σου.
– Aν ήρθατι για την καλή μ’ για τ’ν αρραβωνιαστ’κιά μου
άιντε για να πααίνιτι να πάτε στο καλό σας.
Ο Διγενής Ακρίτας είναι ο ήρωας ενός μακροσκελούς έπους που γράφτηκε τον 10ο αιώνα και σύντομα έγινε πολύ δημοφιλές και, χάρη σε αυτό, το όνομα αυτού του γενναίου Ακρίτα το συναντάμε συχνά σε πολλά από τα τραγούδια του Ακριτικού κύκλου. Ο ακροατής δεν πρέπει να εκπλήσσεται από τον εύθυμο, χορευτικό ρυθμό αυτού του τραγουδιού που αναφέρεται στον θάνατο του Διγενή: στην Ελλάδα, από την αρχαιότητα, μετά τον θάνατο ενός ήρωα συχνά έπονται γιορτές και χοροί. Άρης Φακίνος (1982)
Ηχογραφήθηκε σε στούντιο, το 1982.
