00:00
Κεντρική σελίδα / Το έργο της / Κατάλογος τραγουδιών / Κάτω στον Αϊ-Γιάννη
Κάτω στον Αϊ-Γιάννη στο Θεολόγο
Πολλάϊ κάστρα ντελάστα1 μικράϊ μεγάλα
Σαν τούϊ Μαρού μ’ τόϊ κάστρο, κάστρο δεν είδα
«Κι αν πάρω (ι)γώ τόϊ κάστρο, τ’ είν’ τα δώρα μου;»
[«Άνοιξε συ, Μαρού μου, ξένος δεν είμαι»
Και στον ξένο κατόπι χίλιοι σέμανε2
Έπιασαν τη Μαρού απ’ τα μαλλιά]
1ντελάστα: γύρισα
2σέμανε: μπήκανε
Η πανελλήνια παραλογή του «Κάστρου της Ωριάς», γνωστή στην Καππαδοκία ως «Κάστρο της Μαρούς», έχει την ίδια βασική υπόθεση: Ένα οχυρό μένει χρόνια άπαρτο από τους πολιορκητές του. Ένας εχθρός μεταμορφώνεται σε καλόγερο (η γυναίκα) και με δόλο περνάει από τις πύλες του κάστρου. Μαζί του ορμάνε μέσα και οι υπόλοιποι εχθροί κι ακολουθεί σφαγή. Η κυρά του κάστρου απελπισμένη δίνει τέλος στη ζωή της συνήθως πηδώντας από τις επάλξεις. Υπάρχει η άποψη ότι το τραγούδι αυτό που χορεύεται κυκλικά στις μεγάλες γιορτές, είναι πιθανόν να δημιουργήθηκε στην Καππαδοκία με αφορμή την κατάληψη του Αμορίου από τους Άραβες το 838 μ.Χ.
Μέτρο: 2/4
Έκταση: Διάστημα 7ης μικρής (λα-σολ).
Κλίμακα: Διατονική του σι.
Καταγραφή του Συλλόγου Δημοτικών Τραγουδιών (μετέπειτα Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο), με επικεφαλής τη Μέλπω Μερλιέ, το 1930.
Τραγούδι
Πληροφορητές