00:00
Έπαρ’ σινιά1 στα χέρια σου –κορούλα μου
Μακράδια2 στα δαχτύλια σου –νυφούλα μου
Απόψα στου κυρού σ’ είσαι –κορούλα μου
Ταχιά3 ’ργά στου πεθερού ’σαι –νυφούλα μου
’Γαλιά γαλιά περπάτησε –νυφούλα μου
Και γαμπρός μετά σένανε – κορούλα μου
1σινιά: χόρτο που χρησιμεύει για το χρωματισμό των νυχιών
2μακράδια: φτιασίδια
3ταχιά: αύριο
Το Σάββατο το βράδυ, αργά, (παραμονή του γάμου) στην Ανακού, έλουζαν και στόλιζαν τη νύφη. «Πάμε να σινιάσομ’ τη νύφ’» έλεγαν. Ώς γύρω στα 1850, οι νύφες φορούσαν στο κεφάλι 4-5 μαντίλια για να κρύψουν το πρόσωπό τους. Μετά έβαφαν κατά το τούρκικο έθιμο τα νύχια των χεριών και των ποδιών με κινά (βαφή από τα φύλλα του θάμνου «κύπρος»), και πήγαιναν στη στέψη ξυπόλητες. Το έθιμο αυτό συνηθιζόταν και σε άλλα χωριά της περιοχής (ως και στον Πόντο), και κατά τη διάρκειά του οι παρευρισκόμενοι τραγουδούσαν λυπητερά τραγούδια, όπως το παραπάνω.
Μέτρο: 2/4.
Έκταση: Διάστημα ελαττωμένης 5ης (σολ♯-ρε)
Κλίμακα: Χαμηλό τετράχορδο της λα ελάσσονος με προσαγωγέα.
Ηχογραφήθηκε σε στούντιο, το 2001. Με βάση καταγραφή του Συλλόγου Δημοτικών Τραγουδιών (μετέπειτα Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο), με επικεφαλής τη Μέλπω Μερλιέ, το 1930.
