00:00
Eδώ διαβαίν’ ο Λάζαρος με δώδεκ’ Aποστόλους
και πάλι ξαναγύρισε με δεκατρείς αγγέλους.
Όθε περάσει και διαβεί πηγάδια θεμελιώνει,
πηγάδια πετροπήγαδα κι αυλές μαρμαρωμένες,
τα κεραμίδια χάλκινα κι οι ρέλες ατσαλένιες
και τα πορτοπαράθυρα σφιχτά μανταλωμένα
και τα βα(ρ)έλια αραδαριά και τα σκαριά ατσαλένια.
Tώρα είπαμε και του σπιτιού, ας πούμε και τ’ αφέντη.
Αφέντη μου πεντάφεντε, πέντε φορές αφέντη,
πέντε φορές αφέντεψες κι ακόμη αφέντης είσαι.
Aφέντη καβαλίκεψες σ’ αστερινό μουλάρι
που ’χεν αστέρι στην κορφή κι αστέρι στα καπούλια
κι ανάμεσα απ’ τα φρύδια του ο ήλιος βασιλεύει.
Tώρα είπαμε τ’ αφέντη μας, ας πούμ’ και τση κυράς μας.
Κυρά χρυσή, κυρά αργυρή, κυρά μαλαματένια,
κυρά μου τα παιδάκια σου τα μοσχαναθρεμένα,
για λούζε τα, χτενίζε τα και στο σχολειό στελνέ τα,
να τα βαρεί ο δάσκαλος με μια χρυσή βεργούλα,
να τα βαρεί η δασκάλισσα με δυο κλωνάρια μόσχο.
Δώσ’ μας κυρά μ’ τα δεκοχτώ να πάμε και παρέκει,
να μη μας φάει ο σκύλος σας κι έχουμε κι άλλο ντέρτι.
Σ’ αυτό το σπίτι το ψηλό πέτρα να μη ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήσει.
Nα ζήσει χρόνους εκατό και να τους διαπεράσει
κι από τους εκατό κι εκεί ν’ ασπρίσει, να γεράσει,
ν’ ασπρίσει σαν το πρόβατο, σαν τ’ άγριο περιστέρι,
να περπατεί να χαίρεται, χειμώνα, καλοκαίρι.
Τα κάλαντα ηχογραφήθηκαν σε στούντιο το 1974.
