Αν δεις καράβι να περνά της Οχτωνιάς* τον κάβο βγάλε το μαντιλάκι σου και κάνε μου σινιάλο. Θάλασσα πλατιά, κακούργα ξενιτιά. Της θάλασσας τα κύματα έρχονται ένα ένα μα τα δικά μου βάσανα έρχονται μαζεμένα. Τη γλυκιάν αυγή, να σ’ έβρω μοναχή. *Η Οκτωνιά είναι χωριό της Εύβοιας, νότια της [...]
Ανάρια, ανάρια τα ’ριχναν οι κλέφτες τα ντουφέκια ήταν οι μαύροι λιγοστοί πεντέξι οκτώ νομάτοι κι ο καπετάνιος έλειπε με δυο, με τρεις νομάτους, πάει να βαφτίσει ένα παιδί να κάνει έναν κουμπάρο να το ’χει ο μαύρος γύρισμα.
Άνοιξε, χείλι μ’ άνοιξε γλυκά να τραγουδήσεις για την καημένη την καρδιά την παραπονεμένη ώρες με βάζει και γελώ, ώρες με κάν’ και κλαίω. Πολύ βαριά αρρώστησα…
Άρχοντες τρων και πίνουσι σε μαρμαρέ- σε μαρμαρένιαν τάβλα, σε μαρμαρέ- σε μαρμαρένιαν κι αργυρήν και σε μαλα- και σε μαλαματένιαν κι όλοι τρώσι και πίνουσι κι αθιολή δε φέρνου.1 Κι ο Κωσταντίνος ο μικρός άρ’σε2 λιανό τραγούδι τ’ ακράνη3 του τ’ Ανδρόνικου, του νιου του παινεμένου. – Μαύρος είσαι, [...]
Άρκοντες τρων και πίνουσι σε μαρμαρένην τάβλαν, σε μαρμαρένην, σ’ αργυρήν και σε μαλαματένην, κι ούλοι τρώσι και πίνουσι κι αθιολή ’ε φέρνου1 κι ο Κωσταντίνος ο μικρός ας εψιλοτραούει, τ’ ακράνη2 του τ’ Ανδρόνικου, του νιου του παινεμένου. Μαύρος είσαι, μαύρα φορείς, μαύρον καβαλικεύγεις. Μαθαίνεις τον να περπατεί, μαθαίνεις τον [...]
Aφήνω γεια στις έμορφες και γεια στις μαυρομάτες κι εγώ θα πάω στα Γιάννενα, στου μπέη τα σαράγια, θα πα να γίνω μπέισσα, να γίνω μπεϊοπούλα. – Γεια σου, χαρά σου μπέη μου, – Kαλώς τηνε τη βλάχα. – Eγώ είμαι η βλάχα η έμορφη.
Κάλαντα Λαζάρου ⬥ Έβγα κυρά μου Παναγιά, να δεις τις βάγιες που ’ρθαν να δεις τις βάγιες που Βάγιες μου, Βαγίτσες μου, λίγο χαμηλώσετε [για να κόψω ’να κλαρί, να το δώσω στο Χριστό]. Έβγα κυρά μου Παναγιά, να δεις τις βάγιες που ’ρθαν να δεις τις βάγιες που.
Άμα ξεβεντεμίσομε και πλύνω τα κοφίνια θα πάρω την αγάπη μου να πάμε στην Αθήνα. Έλα κοντά κοντούλα μου να γιάνεις την καρδούλα μου. Κάμε πουλί μ’ υπομονή κι’ ηυρήκα τον κουμπάρο κι άμα ξεβεντεμίσομε θε να ’ρθω να σε πάρω. Έχω δυο μέρες να σε δω κι κόντεψα να [...]
Βλέπω καράβια πo ’ρχοντι ’που μες από την Πόλη μι τιτρακό-νο-σιες έμορφες μι τιτρακόσιες ν-έμορφες, μ’ εξήντα παλικάρια στη μέση ήταν γερέντης μου, στη μέση ήταν γερέντης1 μου, λαλούσι το ντιλμπέρι,2 γιε μ’, το λαλούσι κι ίλιγι: [– Ας μη ’χα πάει στη γειτονιά, ας μη ’χα γειτονέψει κι μ’ έριξαν βαριά [...]
Οργανικός σκοπός σε ελεύθερο ρυθμό. Ηχογραφήθηκε τη δεκαετία του 1960. Κυκλοφόρησε σε δίσκο extended play 45 στροφών, (Lyra 2023) σε επιμέλεια από τη Δόμνα Σαμίου. Στο κλαρίνο ο Τάσος Χαλκιάς.
Δεν ξημερώ- δεν ξημερώνεις μαύρη αυγή να πά’ να η- να πά’ να ησυχάσω, τζιβαέρι μου, να πά’ να η- να πά’ να ησυχάσω. Τα μάτια μ’ α- τα μάτια μ’ απ’ την αγρυπνιά κοντεύω να, κοντεύω να τα χάσω, τζιβαέρι μου, κοντεύω να, κοντεύω να τα χάσω. Έβγα να σε [...]
Η γκάϊντα, άσκαυλος με τρεις αυλούς, μοιάζει στις γενικές της γραμμές με τον σκωτσέζικο και ιταλικό τύπο. Ο πρώτος αυλός (γκαϊντανίτσα) παίζει τη μελωδία κι έχει επτά τρύπες μπρός και μία πίσω για τον αντίχειρα, καθώς κι ένα μονό επικρουστικό γλωσσίδι, τύπου κλαρίνου. Ο δεύτερος αυλός (φυσητάρι), χρησιμοποιείται για να [...]
Eψές προυψές επέρασα από τη γειτονιά σου κι άκουσα λάβρα και φωνή, άκουσα που σε μάλωνε η μάνα σου για μένα, πες μου να μη πυκνοπερνώ. Πέρνα λεβέντη μ’, πέρασε, κανείς δε σε πειράζει, ο δρόμος είναι ανοιχτός.
Η νύχτα ώρες δεκατρείς, μόνο τις τρεις κοιμούμαι τις άλλες τις υπόλοιπες, εσένα συλλογούμαι. Νύχτα ‘ναι και ξημερώνει κι η αυγή τα φανερώνει. Νύχτα ποια είν’ η πίκρα σου και φόρεσες τα μαύρα αν έχεις βάσανα και συ κι έχ’ η καρδιά σου λαύρα. Της καρδιάς μου τα σεκλέτια συ [...]
Θρήνος μεγάλος έγινε μέσα στο Μεσολόγγι το Μάρκο παν, παιδιά μ’, στην εκκλησιά. Το Μάρκο παν στην εκκλησιά, το Μάρκο παν στον τάφο ’ξήντα παπάδες παν μπροστά. Αέρας τα φυσάει τα πλατανόφυλλα Θεός να τα φυλάει τα ελληνόπουλα.
Αρχήν αρχήν τα κάλαντα κι αρχήν στο χρόνο Τα πουλιά λαλούν και τα δόντϊα1 κράζουν Αγιός Βασίλ, καλό ζευγάρι λάμπει2 Καλόν κι ευλογημένον είναι η αφέντη μ’ Είν’ το γυνί του δυνατό, τ’ αλέτιρό3 τ’ καινούργιο Είν’ το γυνί στο γούρσο4 βουτημένο Τα ζεβίλια5 στο Παράδεισο κλωνάρι Είν’ το ζευλοδότα6 [...]
