Ακρίτας όνταν έλαμνεν1 αφκά σην ποταμέαν, επέγνεν κι έρτουν2 κι έλαμνεν την μέραν πέντ’ αυλάκια, επέγνεν κι έρτουν κι έσπερνεν εννέα κότα3 σπόρον. Και ν-έρθεν πουλίν κι εκόνεψεν ση ζυγωνί’4 την άκραν, και σκούται καλοκάθεται ση ζυγωνί’ την μέσην. – Ν-οπίσ’ πουλίν, οπίσ’ πουλίν, μην τρως την βουκεντρέα.5 Και το [...]
Aκρίτας όνταν έλαμνεν1 αφκά σην ποταμέαν, επέγνεν κι έρτουν κι έλαμνεν την μέραν πέντ’ αυλάκια, επέγνεν κι έρτουν κι έσπερνεν εννέα κότια2 σπόρον. Και ν-έρθεν πουλίν κι εκόνεψεν ση ζυγονί’3 την άκραν, και σκούται καλοκάθεται ση ζυγονί’ την μέσην. – Οπίσ’ πουλίν, οπίσ’ πουλίν, μη τρως την βουκεντρέαν.4 Και το [...]
Ακρίτας πάει και σο κυνήγ’ και σα κυνηγοτόπεα, τον Χάρον ατ’ επάντεσεν άπαν’ σο σταυροδρόμιν. – Χάρε μ’, ντό έχ’ς και με τ’ εμέν και πάντα ν-ακ’λουθάς με; Εμέν Ακρίτα λέγ’νε με, αϊλί και σον Ακρίταν. – Για σους,1 για σους, Ακρίτα μου, βαρέα μην καυχάσαι, παρ’ έλα ν-ας παλεύγομεν [...]
Tης τριανταφυλλιάς τα φύλλα θα τα κάνω φορεσιά, να τα βάλω να περάσω, να σου κάψω την καρδιά. Σένα τα λέγω κι άκου τα, πάρε χαρτί και γράψε τα. Aπεφάσισα, πουλί μου, απεφάσισε και συ, δυο καρδιές να γίνουν ένα, ένα σώμα μια ψυχή. Σένα τα δίνω τα φλουριά, μαύρα [...]
Αν αποθάνω, θάψον με σ’ έναν ψηλόν ραχόπον ν’ ακούω τσoπάν σύριγμαν και τουλουμί1 λαλόπον. Ραχόπα μ’ ντο συρίζετε, ποτάμια ντο βοάτε θα έρ’ται και διαβαίν’ τ’ αρνί μ’ και ν απ’ εσάς φοάται. Νασάν, εσάς ψηλά ραχιά, πάντα χλωροφοράτε2 διαβαίν’νε χρόνια και καιρούς, καμίαν ’κι γεράτε. Νεοελληνική απόδοση Αν πεθάνω, [...]
Ανάθεμά σε Σμύρνη, τη σκάλα π’ άνοιξες που ήλθε το πουλί μου και με τ’ αφάνισες Ο ξένος απ’ τα ξένα, ποτέ δε γύρισε βασιλικός π’ ανθίζει, κανείς δε μύρισε Θεέ δε με λυπάσαι, καρδιά που ράγισε το Χάρο στείλε μού τον, την πόρτα σφράγισε Γράφω χαρτί σε στέλνω, με [...]
Άνοιξε, Λενιώ, την πόρτα να σου πω δυο τρία λόγια. Θα μας δούνε οι γειτόνοι μάνα μου θα με μαλώνει. Μη φοβάσαι, μη σε νοιάζει κι η μαμά σου ας φωνάζει.
Αντικρυστός ⬥ Αντικρυστός χορός 9σημου ρυθμού (2-3-2-2), γνωστός και σαν "καρσιλαμάς Μεγάρων", με προέλευση τη Μικρά Ασία. Η ίδια μελωδία χορεύεται και στην Κύθνο σαν καρσιλαμάς. Ηχογραφήθηκε το 1961.
Οργανικός σκοπός γνωστός και ως «τσιφτ». Τον δίδαξε στους μουσικούς του συνεργάτες ο αείμνηστος μουσικός και δάσκαλος στο κανονάκι, Νίκος Στεφανίδης. Ηχογραφήθηκε το 1991.
Από τα γλυκά σου μάτια τρέχει αθάνατο νερό, σεβντίμ1 αμάν και σου γύρεψα λιγάκι και δε μου ’δωσες να πιω. Ολμάζ2 πιπίνι3 μου, ολμάζ να με πεθάνεις πολεμάς. Είπα σου μη με πειράζεις κι άσε με στο χάλι μου, σεβντίμ, αμάν και το νου μου τον επήρες από το κεφάλι μου. Έλα να πάμ’ εκεί [...]
Από τα μπεντένια1 πέφτω, πέφτω για να σκοτωθώ κι η αγάπη μου φωνάζει «πιάστε τον, για το Θεό!» Δε σ’ είδα σήμερα και χτες, βαριά βαρούν οι μακαβιές2. Τι με ωφελεί κι αν ζήσω και δε ζήσουμε μαζί, δυο καρδιές να γίνουν ένα, ένα σώμα, μια ψυχή. Δε σ’ είδα [...]
Αποφάσισα να γίνω στην Αγια-Σοφιά κουπές1, αμάν, γιαρ2, αμάν να ’ρχονται να προσκυνούνε Τουρκοπούλες και Ρωμιές, αμάν, γιαρ, αμάν. Άσπρη μου, παχιά Σουλτάνα την καρδιά μου ράγισες, και το νου μου τον(ε) πήρες και τον(ε) παλάβωσες. 1κουπές: τρούλος 2γιαρ: αγαπημένη (από το τουρκικό yâr)
Aραμπάς περνά, σκόνη γίνεται, σήκω το φουστανάκι σου, να μη σκονίζεται. Aραμπάς περνά, αραμπατζής κουτσός, στην μπάντα, κοριτσάκια, να μη σας πάρ’ ομπρός. Aραμπάς περνά με τα φρόκαλα,1 εβγάτε, Φασουλιώτισσες,2 με τα τσόκαρα. Δεν σου το ’πα μια μες στον Kασαμπά,2 δεν σου το ’πα δυο μες στο Kορδελιό,2 δεν [...]
Κάλαντα Λαζάρου ⬥ Έβγα κυρά μου Παναγιά, να δεις τις βάγιες που ’ρθαν να δεις τις βάγιες που Βάγιες μου, Βαγίτσες μου, λίγο χαμηλώσετε [για να κόψω ’να κλαρί, να το δώσω στο Χριστό]. Έβγα κυρά μου Παναγιά, να δεις τις βάγιες που ’ρθαν να δεις τις βάγιες που.
Εγώ ’λεγα να σ’ αγαπώ, Γιωργίτσα μου, κανείς να μην το ξέρει, τώρα το μάθαν οι δικοί, Γιωργίτσα μου, το μάθανε κι οι ξένοι. Έλα Γιούλα, Γιούλα, Γιούλα, έλα πάρε με άνοιξε τις δυο σου αγκάλες, μέσα βάλε με. Το γιασεμί στην πόρτα σου, Γιωργίτσα μου, άνθισε και θα δέσει, τ’ αγγελικό σου [...]
Τραγούδι Χριστουγέννων ⬥ Δεν ακούς πιριστερούδα μου ήρθα στο μαχαλά σου νερ, κι μαχαλά σου ξύπνησι και συ βαρειά κοιμάσι. Ξύπνα να πας στην εκκλησιά, βαρούνε οι καμπάνες νερ, Χριστός γεννιέται σήμερα κι είναι γιορτή μεγάλη. Χριστούγεννα Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου νερ, όλος ο κόσμος χαίρεται και λένε στον [...]
Χορεύκεις, χαδεμένη μου, μα δεν ηξέρω ποια ’σαι, απέ το μπόι φαίνεσαι, τσαχπίνα περιβολαριά,1 ίντ’ αρχοντογενιά ’σαι. Άντε γιάλα γιάλα, Δημητρούλα, δεν το ’καμες καλά, να με ρεζιλέψεις πάλι σ’ αυτό το μαχαλά. Χορεύκεις, χαδεμένη μου, κι ο κύρης σου πλερώνει, καρσί κι αγνάντια κάθεται, τσαχπίνα περιβολαριά, και κρυφοκαμαρώνει. Οι [...]
Η κόρ’ εξέβεν σο παρχάρ,1 έι πουλί μ’ πουλί μ’, να (γ)ίνεται ρομάνα,2 έλα – έλα λέγω σε, να γίνεται ρομάνα, έλα ποδεδίζω σε. Και για τ’ ατέν θα γίνουμαι και κυνηγός σ’ ορμάνια.3 Αρνί μ’, τον τόπον ντο πατείς, την πόδα σ’ εγνωρίζω, γομούται4 παρχαρόν νερόν, κλίσκουμαι κα και πίνω. Nεοελληνική απόδοση [...]
