Έβγα, ήλιε μ’, έβγα, έβγα, ήλιε μ’, έβγα, έβγα, ήλιε μ’, έβγα, έβγα λιγουλάκι. Έβγα, ήλιε μ’, έβγα, έβγα λιγουλάκι, για να σιργιανίσουμε μες στο περιβολάκι. Ζαλιάρικο, ζαλιάρικο, μικρό και παιχνιδιάρικο. Να βρω πόρο να βρω, πέρα να περάσω· να βρω την αγάπη μου, να παίξω, να γελάσω. Ζαλιάρικο, ζαλιάρικο, [...]
Εγώ είμαι ο- εγώ είμαι ορφανό πιδί, είχα και χήρα μάνα, είχα και χήρα μάνα, και η μάνα μου, και η μάνα μου μι στοίχησι σ’ έναν καλό αφέντη, σ’ έναν καλό αφέντη. Κι αφέντης μου είχι χαρά, παντρεύει τουν υγιό του και μ’ έβαλαν για να κιρνώ μ’ ένα [...]
Είναι καρδιές όπου γελούν, είναι καρδιές που κλαίνε είναι καρδιές όπου πονούν, τον πόνο τους δε λένε. Ωχ, έβγα ταίρι μου ωχ, και πιάσ’ το χέρι μου. Για μάγια-μάγια μού ’κανες, για μαγεμένο μ’ έχεις και μέσα στην αγκάλη σου περιπλεγμένο μ’ έχεις. Ωχ, μάγια μου ’κανες ωχ, εσύ με [...]
Έλα μάνα μ’ στα προικιά και δοσ’ μου την ευχή σου γιατί θα φύγω μακριά, δε θα ’μαι πια δική σου. Εμένα να ξεγράψετε ’πο τούτα τα δεφτέρια γιατί θα φύγω μακριά, θα ζήσω σ’ άλλα χέρια. Η μέρα η σημερινή δεν είναι σαν τις άλλες σήμερα εγώ παντρεύομαι κι [...]
– Ένα καράβι κρητικό μηδέ τρανό μηδέ μικρό, μόνο σαρανταδυό πηχώ και μ’ έφερε στα ξένα στ’ ανεγνώριμα. – Ξένε μ’, ξενιτεμένε μ’ κι ανεγνώριμε, που περπατείς στα ξένα σ’ ανεγνώριμα. – Εγώ σ’ αυτό τον κόσμον ηπαντρεύτηκα και πήρα Φραγκοπούλα που ήταν μάγισσα. Μαγεύει τα καράβια και τη θάλασσα, [...]
Μαγικός αγερμός για την αναβροχιά ⬥ Περπερούνα περπατεί και το Θιό παρακαλεί για να βρέξει μια βροχή μια βροχή, μια σιγανή για να γέν’ τα στάρια μας κι τα καλαμπόκια μας. Μπάρις, μπάρις τα νιρά, μπάρις, μπάρις τα κρασιά. *μπάρις: λακούβες με νερό
Ευτού ψηλά που πας στη Φτέρη και μένανε κοντοκαρτέρει παίζοντας να πάμ’ οι δυο μας μη το μάθει το χωριό μας μη μας δουν τα χελιδόνια εγώ θα σ’ αγαπώ αιώνια μη μας δούνε τα λουλούδια, γεια σ’ αγάπη μου καινούργια αντάμα έλα να πάμ’ οι δυο μας κι ας [...]
Ήταν Σαββατόβραδο πό 'λαχε να τηνε δω ήταν Σαββατόβραδο που την πρωτοείδα έφερνε κρύο νερό και της γύρεψα να πιω Λυγερή Θρακιώτισσα μ' έκανες κι αρρώστησα. Τέτοια νιάτα κι ομαρφιά δεν τα είδα πουθενά τέτοια νιάτα κι ομαρφιά δεν είδ' αλλού της είπα κείνη δε μου μίλησε, ντράπηκε, κοκκίνησε. Λυγερή [...]
Καινούργιος γάμος γίνεται – με γεια του, με γεια του, με γεια του, με χαρά του και η Παναγιά κοντά του. Xαίρεται η μάνα του γαμπρού – με γεια του, με γεια του· χαίρεται κι ο πατέρας του – με γεια του, με γεια του· χαίρουνται τ’ αδερφούλια του – [...]
Αυτά τα μάτια τα γλυκά, ωχ αμάν, γιαντίμ1, αμάν για πες μου πού τα ηύρες καλέ -καλέ συ- καλέ δε μιλάς και συ. Και με αυτά με πλάνεψες, ωχ αμάν, γιαντίμ, αμάν και σκλάβο σου με πήρες καλέ -καλέ συ- καλέ δε μιλάς και συ. Έχεις δυο μάτια σαν ελιές, ωχ αμάν, γιαντίμ, αμάν απάνω [...]
Kάτω στο γιαλό, κάτω στο περιγιάλι κόρην α- κόρην αγαπώ. Κόρην αγαπώ, ξανθή και μαυρομάτα δώδεκα, δώδεκα χρονώ. Δώδεκα χρονώ, π’ ο ήλιος δεν την είδε παρά η μάνα της κανέλα τη φωνάζει κανελόριζα και άνθη της κανέλας φούντα της μηλιάς τα μήλα φορτωμένη τ’ άκουσα κι εγώ, πάω να κόψω μήλα [...]
Καράβι καραβάκι που πας γιαλό-γιαλό, έβγα να σε δω Μάγια μου ’χεις καμωμένα και τρελαίνομαι για σένα μάγια μου ’χει η αδερφή σου και τρελαίνομαι μαζί σου. με κόκκινη σημαία και με χρυσό σταυρό, έβγα να σε δω Έβγα να σε δω να γιάνω να μην πέσω και πεθάνω, έβγα [...]
Κάτω στο γιαλό, κάτω στο περιγιάλι, κόρη ν-έ- κόρη ν-έπλενε κόρη ν-έπλενε τ’ αργυροφουστανά τζι. Σαν τ’ απόπλυνε, ήπεσε και κοιμήθη. Φύσηξε βοριάς, μαΐστρος, τραμουντάνα κι ανεσήκωσε τ’ αργυροφούστανό τζι κι εφανήκανε τα ποδαστράγαλά τζι κι έλαμψε ο γιαλός. Μπάρκο έπλεε κοντά στο περιγιάλι και μαϊνάρισε. –Για τραβάτε βρε παιδιά, [...]
Κάτω στον κάμπο τον πλατύ, που ’ν’ τα, μωρέ, που ’ν’ τα πολλά λελούδια εκεί μαζέ- το Ρηνάκι μου, εκεί μαζεύοντ’ οι ξανθιές. Εκεί μαζεύοντ’ οι ξανθιές να χτίσουν μοναστήρι. Τα περιστέρια κουβαλούν, τα χελιδόνια χτίζουν το χτίσαν, τ’ αποχτίσανε, πιάνουν χορό χορεύουν. Μπροστά χορεύουν οι ξανθιές και πίσω οι μαυρομάτες [...]
Κινήσανε τρεις λυ- μωρέ, λυγερές και τρεις, μωρέ, και τρεις μαυροματούσες τουμπουρλού και πάν’ μωρέ, τουμπουρλού, και πάν’ τουμπουρλού και πάν’ την άκρη το γιαλό και πάν’ την άκρη το γιαλό και πάν’ την άμμον άμμο και χαλικάκια μάζευαν και στην ποδιά τα βάζουν πετροβολάν τη θάλασσα, πετροβολάν το κύμα. Μωρή [...]
Κόρη, βάι, κόρη ξανθή τραγούδησε, κόρη ξανθή τραγούδησε σε τρίχινο γεφύρι, μα το, βάι, μα το γεφύρι εράισε, μα το γεφύρι εράισε και το ποτάμι εστάθη και το στοιχειό του ποταμιού βγαίνει την αρωτάει: – Κόρη, σαν είσ’ ανύπαντρη, άντρα να μη γνωρίσεις κι αν έχεις άντρα και παιδιά, χήρα [...]
Εμέναν κλαίει η θάλασσα κι ες εν ψηλόν ρασόπον ας έτον ν’ αγκαλιάσκουσαν το ψυόπο σ’ με το ψυόπο μ’. Αρνί μ’ τον τόπο ντο πατείς την πόδα σ’ εγνωρίζω γομούται παρχαρόν νερόν, κλίσκουμαι κα’ και πίνω. Που καλατσεύ’σε κι νυστάζ’, π’ ελέψε κι κοιμάται και με τ’ εσέν που [...]
Λαλού- βάι, λαλούδι1 της Μονομπασιάς, λαλούδι της Μονομπασιάς και κάστρο της Αθήνας και κάστρο της Αθήνας. Και Παλαμήδι τ’ Αναπλιού άνοιξε να ’μπω μέσα. Να δω τις Αναπλιώτισες, τις Αναπλιωτοπούλες, πώς πλένουν, πώς λευκαίνουνε, πώς μοσχοσαπουνάνε. Με το ’να χέρι πλένουνε, με τ’ άλλο σαπουνάνε, και με τα δυο τα [...]
–Λε- καλέ, λεμο- λεμονάκι μυρωδάτο, λεμονάκι μυρωδάτο κι από περιβόλι αφράτο μη παραμυρίζεις τόσο και με κάνεις και νυχτώσω. –Κι αν νυχτώσεις παλληκάρι κάτσε να βγει το φεγγάρι να σε δω να σε γνωρίσω και να σε γλυκορωτήσω από τι σειριά κρατιέσαι όπου σειέσαι και λυγιέσαι; –Του σειστή του λυγιστή [...]
Το καγκέλι ή συρτοκαγκέλι ανήκει στην ομάδα των συρτών χορών. Ο συγκεκριμένος σκοπός, προέρχεται από τις Λιβανάτες Φθιώτιδας, ωστόσο χορεύεται σε όλη τη Ρούμελη σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Το όνομα του χορού προέρχεται από τα «καγκέλια» που είναι οι στροφές. Ζωντανή ηχογράφηση στην ταβέρνα «Το Μοναστήρι», στην Αθήνα, το [...]
Το καγκέλι ή συρτοκαγκέλι ανήκει στην ομάδα των συρτών χορών. Ο συγκεκριμένος σκοπός, προέρχεται από τις Λιβανάτες Φθιώτιδας, ωστόσο χορεύεται σε όλη τη Ρούμελη σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Το όνομα του χορού προέρχεται από τα «καγκέλια» που είναι οι στροφές. Ζωντανή ηχογράφηση από τη συναυλία Τα Αποκριάτικα με τη [...]
