Αλέξαντρος, μπρ’ αμάν αμάν, Αλέξαντρος κι ο βασιλιάς, Αλέξης αντρειωμένος – κι ο μικρο-Κωσταντίνος· μαζ’ έτρουγαν, μαζί έπιναν, μαζί χαροκοπιούνταν. Κει πότρουγαν κει πόπιναν και κει π’ χαροκοπιούνταν λαλιά τ’ς ήρθι ’πού του Θιό, λαλιά ’πού τα ουράνια. – Θα πάρει Τούρκος το ψωμί, θα σέβ’ και μες στην Πόλη. – [...]
Αμπέλι μ’ ποιος σε φύτιψι, κουντουχαμαϊδούλα μου κι ποιος θα σι κλαδέψει, λαλεί αηδουνάκι μ’ λάλει. Αμπέλι μ΄ γω σι φύτιψα, κουντουχαμαϊδούλα μου κι γω θα σι κλαδέψου, λάλει αηδουνάκι μ’ λάλει. Κάνει σταφύλι ρουζακί, κουντουχαμαϊδούλα μου κι του κρασί μουσχάτου, λάλει αηδουνάκι μ’ λάλει. Όποιες μανάδις κι αν του [...]
Διώχνεις με μάνα, διώχνεις με, στ’ αλήθεια θα πααίνω, μι τα πουλάκια θα διαβώ, κι μι τα χιλιδόνια κι τα πουλιά θα έρχουντι κι γω πάντα θα λείπω. Θα πας μάνα μ’ στην εκκλησιά, στην εκκλησιά ’κκλησία, θα δγεις τις νιές, θα δγεις τους νιους, θα δγεις τα παλληκάρια, θα [...]
Ν-ένας άγουρος κι έν’ άξιον παλληκάρι κάστρα γύ- κάστρα γύριβι, Ρωμιοπού- Ρωμιοπούλα μου. Κάστρα κι αν δεν βρει, χουριά να πάει να μείνει, βρίσκ' ένα, βρίσκ' ένα δεντρί, Ρωμιοπού- Ρωμιοπούλα μου. – Ν-αχ δεντρίτσι μου, ψηλό μου κυπαρίσσι, πού να μείνω ιγώ και πού να ξιβραδιάσω; – Να κι η [...]
Κι τι τραγούδι νά ’βρουμι ν’ αρέσ’ στου παλληκάρι. Η μάνα που ’χει τουν ιγιό, τουν πουλυουκανακάρη, τουν έλουζι, τουν χτένιζι κι στου σκουλειό τουν στέλνει, για να μαθαίνει γράμματα, να γένει γραμματέας. Κι ου δάσκαλους τουν έδειρνι μι μια χρυσή βιργίτσα· τουν δέρνει κι η δασκάλισσα μ’ ένα κλουνάρι [...]
Του Διονύση Σαββόπουλου ⬥ Τα παιδιά με τα μαλλιά και με τα μαύρα ρούχα φέρνουνε μηνύματα για μιαν αγάπη που ’χα και στις φλέβες μου βαθιά, μαύρη θάλασσα σαν αίμα λέει λόγια πικραμένα. Δω στα λια- κι αμάν αμάν, δω στα λιανοχορταρούδια δω στα λιανοχορταρούδια τι τρανός χορός π’ θα [...]
Παίρνω το χρυσοσκέπαρο και τ’ αργυρόν πριόνι, και τ’ αργυρόν πριόνι ν’ ανέβω σε ψηλό βουνό και σ’ έμορφο βαλκάνι1, και σ’ έμορφο βαλκάνι. Να κόψω δάφνες και μηλιές και μια νεραντζουπούλα, να φτιάξω τη λυρίτσα μου και τ’ αργυρόν δοξάρι. Για να λαλώ πουλύ καλά, χουρεύουν τα κουρίτσια, χουρεύ’ [...]
Χορός του Πάσχα ⬥ Μαρία πάει για πασχαλιές, λάλησ’ αηδόνι μ’ λάλησι πασχαλίτσις να μαζέψει, μες στ’ αμπέλια στα χουράφια. Μαζώνουντας τις πασχαλιές, γελώντας τραγουδιώντας, βρίσκ’ αηδόν’ που κελαηδούσι. Αγάλια-αγάλια του ζυγών’ να μην του ξινουμίσει,1 να τ’ αφήσ’ να κελαηδήσει. Έκατσι του καμάρουνι κι ’κείνου την τηρούσι κι γλυκά [...]
Μια Πασχαλιά, μια Πασχαλιά, μια Πασχαλιά, μια Κυριακή κι μια ’πίσημη ημέρα, πουλάκι μου, κι μια ’πίσημη ημέρα, πουλάκι μ’ ιμάν, μάνα ν-υγιό ν-ιστόλιζι Σαββάτο ν-όλη μέρα την Κυριακίτσα του προυί στην ικκλησιά να πάει. Ούλοι πααίν’ στην ικκλησιά, χιράκια σταυρουμένα, πήγα κι ’γώ στην ικκλησιά, ματάκια σφαλισμένα. Όντας μι [...]
Παλληκάρια μου Ντερβενιώτικα και Βαρνιώτικα τί με βλέπετε και μαραίνεστε, μένα η μάνα μου μ’ αρραβώνιασι κι με πάντριψι πέρα στη Βλαχιά πέρα στη Βλαχιά και στην Ταταριά, πήρα άντρα Τάταρο.
Πέρασα καλημέρισα τέσσερα μαύρα μάτια, τέσσερα χείλια, Δάφνη μ’, κόκκινα τέσσερα χείλια κόκκινα κι δυο λιγνά κορμάκια, πέρασα, Δάφνη μ’, κι τα ρώτησα, πέρασα κι τα ρώτησα του δρόμου να μι δείξουν κι κείνα δε μου μίλησαν κι κίνησα κι πάω. Παίρνου του δρόμου του στρατί, τ’ άδειου του μονοπάτι, [...]
Ποιος ήτο που τραούησε εχτές βραδίς στην βίγλα κι όλα τα δέντρη εμάρανε κι όλα ξερίζωσέ τα και ράισε τη φυλακή, ίριξε και το κάστρο και πλάκωσε το βασιλιά με τη βασιλοπούλα. Mια καλογριά τ’ αφ'κράστηκε από το Αγιονόρος, τσαλοπατεί τα ράσα της και το σταυρό της ρίχτει. Άμε σταυρέ [...]
Σι δυο βουνά ανάμεσα, μπιρμπιλουμαυρουμάτισα, κλήμα ήταν φυτρουμένο, άιντε, μουρή ν-αρβανιτοπούλα. Κάνει σταφύλι ραζακί κι του κρασί τ’ μουσχάτου του πίνουν άντρεις δε μιθούν, μάνις πιδιά δεν κάνουν. Να το ’πινι κι η μάνα μου, να μη είχι καν’ κι μένα. Κι αν μ’ ίκανι, τι μ’ ήθιλι, κι μ’ [...]
Στου Κωσταντίνου τις αυλές πηάιν εξετρέχει συνάφορμα1 του πηαδιού περβόλιν εφυτέψα έχει μηλιές και κυωνιές, δάφνες και κυπαρίσσια και κόκκινες τριανταφυλλιές εμάι2 με τις άσπρες. Και μια μηλιά, χρυσομηλιά, εψήθη κ’ εμαράθη κι άλλη μηλιά τής εμιλεί κι άλλη μηλιά τής λέει: – Μηλιά, τα μήλα σε βαρού μη ο καρπός σε [...]
Σαν τη μάνα, βάι αμάν αμάν, σαν τη μάνα, καλή μάνα, ν-έλα γιαρένη1 μ’ έλα, και τι καλή μανούλα ν-από ’χει τους, βάι αμάν αμάν, από ’χει τους εννιά τους γιους ν-έλα γιαρένη μ’ έλα, και μουναχή τη γκόρη. Προξενητάδις έρχουντι ν-από τη Βαβυλώνα να πάρουνι την Αρετή πουλύ μακριά στα ξένα. Κι [...]
