Αγραφιωτοπούλες ⬥ Εβγάτε ν’ αγναντέψετε τις Αγραφιωτοπούλες πως ροβολούν απ’ τ’ Άγραφα με ξύλα φορτωμένες. Άλλες πεινούν κι άλλες διψούν κι άλλες παντρειά γυρεύουν και μια μικρή μελαχρινή στη μάνα της μαλώνει. Μάνα για δε με πάντρεψες οντά ’μαν στον καιρό μου στα δεκαεφτά, στα δεκαοχτώ, βαριά στα εικοσιένα.
’Κεί απάνω στη, κι αμάν-αμάν-αμάν ’κεί απάνω στην τριανταφυλλιά ’κεί απάνω στην τριανταφυλλιά έφτιασε η πέρδικα φωλιά. Κι αναταράχτ’ η πέρδικα και πέσαν τα τριαντάφυλλα. Το μάθανε οι γειτόνισσες της Πάτρας οι αρχόντισσες. Παίρνουν τα καλαθάκια τους και πάνε να τα μάσουνε στεφάνια να τα φτιάσουνε.
Νεκρολατρικός χορός του Πάσχα ⬥ – Γιε μου γιατί δε λούζεσαι, παιδί μου δεν αλλάζεις παιδί μου δεν αλλάζεις είναι παιδί μου Πασχαλιά, να πας να μεταλάβεις να πας να μεταλάβεις. – Μάνα εγώ κολάστηκα στον πόλεμο που πήγα. Όλοι δένουνε τ’ άλογα σε λεμονιάς κλωνάρι κι ’γω δένω το [...]
Eίδ’ απόψε στ’ όνειρό μου μαύρα μάτια στο πλευρό μου και ξυπνώ και δεν τα βρίσκω, μου ’ρχεται να ξεψυχήσω, με τα ρούχα μου μαλώνω τα ξεσχίζω, τα μπαλώνω. – Ρούχα μου παλιά μου ρούχα πού ’ν’ τα μαύρα μάτια που ’χα; – Nάτα ’πό ’ρχοντ’ από πέρα με βασιλικό [...]
Έλα Πα- έλα Πά- έλα Παναγιά μου σώσε έλα Παναγιά μου σώσε, νουν και λογισμόν μου δώσε. Νουν και λογισμόν και γνώση και γλυκιά φωνή καμπόση. Να παινέσω την κυρά μας και τη χρυσοπέρτικά μας. Νύφη από δεντρί διαμάντι που ’ναι οι κλώνοι σου πριλάντι. Που ’χει τα μαλλιά μετάξι [...]
ν-Εσείς βουνά, βουνά του Γρεβενού και πεύκα του Μετσόβου, λίγο για χα- για χαμηλώσετε. Λίγο για χαμηλώσετε δυο ντουφεκιές του βάθους για να φανούν τα Γρεβενά, το παινεμένο Σπήλιο, πώς πολεμάει Τζιάκας με την Τουρκιά. Πέφτουν τα τόπια1 σα βροχή κι οι μπόμπες σα χαλάζι, κι αυτά τα λιανοντούφεκα σα [...]
Εσείς, μωρέ, ν-εσείς τριανταφυλλάκια μου εσείς τριανταφυλλάκια μου κι εσείς μυρωδικά μου για βάσανα δικά μου. Εσείς μ’ αποκοιμίσατε και μου ’φυγε η αγάπη κοντούλα και γιομάτη. Παίρνω τα όρη ψάχνοντας και τα βουνά ρωτώντας το Θιο παρακαλώντας. Μην είδαν την αγάπη μου, την αγαπητικιά μου τον πόνο της καρδιάς [...]
Η θάλασσα με δέρνει, η θάλασσα με δέρνει η θάλασσα με δέρνει, το κύμα με βαρεί. Κι ένα μεγάλο ψάρι, κι ένα μεγάλο ψάρι κι ένα μεγάλο ψάρι, μου τρώει το κορμί. Ωιμέ, σγουρέ βασιλικέ ωιμέ, τρελαίνομαι για σε. Της θάλασσας τα ψάρια δεν έχουν μετρημό και τα δικά σου [...]
Ανέβα πάνω στη σκαμνιά κι απάνω στην τρανταφυλλιά για να κόψομε το φύλλο θα σε πάρω δε σ’ αφήνω θα σε πάρω δε σ’ αφήνω μα τον Άγιο Κωσταντίνο. Για τ’ ισένα παίζουν τούτα τα βιολιά και τα λαούτα.
Τραγούδι της νύφης ⬥ Ήρθεν η ώρα η καλή κι η υπερευλογημένη να παραδώσ’ την πέρδικα, την ανθοστολισμένη. Βάλε μετάνοια, φίλησε της μάνας σου το χέρι γιατί θα πας στην εκκλησιά, να κάνεις άλλο ταίρι. Μα σένα κόρη πρέπει σου, καρέκλα καρυδένια για ν’ ακουμπάς τη μέση σου, τη μαργαριταρένια. [...]
Kαι μια φορά ’ναι η λεβεντιά και μια φορά είν’ τα νιάτα και μια φορά περπάτησα μ’ ένα κορίτσι αντάμα, να το φιλήσω ντρέπουμαι, να της το ειπώ φοβάμαι και να τ’ αφήσω αφίλητο, ταχιά γελάει με μένα.
Ωχ, ν-έχετε γεια, γεια ψηλά βουνά και σεις κοντές ραχούλες, ραχούλες, γεια σου Κατσαντώνη μου, και σεις κοντές ραχούλες, ραχούλες, γεια σου καπετάνιε μου. Και σεις Τζουμέρκα κι Άγραφα, παλληκαριών λημέρια. Μην πείτε πως με πιάσανε, με προδοσιά, με δόλο, αρρωστημένο μ’ ηύρανε, ξαρμάτωτον στο στρώμα.
Ωχ, ν-έχετε γεια ψηλά βουνά και σεις κοντές ραχούλες, γεια σου Kατσαντώνη μου, και σεις κοντές ραχούλες, γεια σου καπετάνιε μου. Και σεις Tζουμέρκα κι Άγραφα, παλληκαριών λημέρια μην πείτε πως με πιάσανε, με προδοσιά, με δόλο, αρρωστημένο μ’ ηύρανε ξαρμάτωτον στο στρώμα.
Κίνησε δέντρον κίνησε, κίνησε κυπαρίσσι κίνησε, ωχ, κίνησε α-πλάτανα της Κως κίνησε α-πλάτανα της Κως, και κρυόν νερόν της βρύσης κίνησε, ωχ, κίνησε ανθέ της λεμονιάς. Κίνησε ανθέ της λεμονιάς κι ανθέ του μαλαμάτου της μαντζουράνας λούλουδο και μυρωδιά του δυόσμου. Κινάτε αηδόνια και πουλιά και γλυκοκελαϊδείτε κινάτε παλληκάρια μου [...]
Μωρή κοντού- μωρή κοντούλα λεμονιά με τα πολλά λεμό- λεμόνια, Βησσανιώτισσα δε σ’ είδα ψες κι αρρώστησα κι ούτε γιατρό δε φώναξα. Πότε μικρή μεγάλωσες κι απόλυκες κλωνάρια συ μ’ έκαμες κι αρρώστησα και το γιατρό δε φώναξα. Χαμήλωσε τους κλώνους σου να κόψω ένα λεμόνι μικρή Δελβινακιώτισσα απ’ τον [...]
Λάμπουν τα χιό- μωρέ, τα χιόνια στα βουνά κι ο ήλιος στα λαγκάδια ν-έτσι λάμπει, μωρέ, λάμπει κι η κλεφτουριά. Έτσι λάμπει κι η κλεφτουριά, οι Κολοκοτρωναίοι π’ αυτοί δεν καταδέχουνται τη γης να την πατήσουν. Καβάλα παν στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε, καβάλα παίρν’ αντίδωρο απ’ του παπά το χέρι. Φλωριά [...]
