Ωρέ τ’ έχεις καημέ- τ’ έχεις καημένε Παρνασσέ τ’ έχεις καημένε Παρνασσέ και στέκεις μαραμένος Μην είν’ τα χιόνια σου πολλά και τα νερά σου κρύα; Δεν είν’ τα χιόνια μου πολλά και τα νερά μου κρύα, βάλαν σφαγή στο Δίστομο, φωτιά στη μαύρη Δαύλεια και στην καημένη Λειβαδιά κρεμάσαν [...]
Τ' έχεις καημέ- καημένε πλάτανε και στέκεις μαραμένος με τις ριζού- ριζούλες στο νερό, αμάν, με τις ριζού- ριζούλες στο νερό, με τις ριζούλες στο νερό και πάλι μαραμένος; Παιδιά μ' σαν με ρωτήσατε, να σας το μολογήσω. Αλή πασάς επέρασε με δεκοχτώ χιλιάδες. Κι όλοι στον ίσκιο μ' έκατσαν, [...]
Τ’ έχεις καημέ- καημένε πλάτανε και στέκεις μαραμένος με τις ριζού- ριζούλες στο νερό, αμάν με τις ριζού- ριζούλες στο νερό με τις ριζούλες στο νερό και πάλι μαραμένος; Παιδιά μ’ σαν με ρωτήσατε, να σας το μολογήσω. Αλή πασάς επέρασε με δεκαοχτώ χιλιάδες. Κι όλοι στον ίσκιο μ’ έκατσαν. [...]
Τ’ Αντρούτσου η μά-, τ’ Αντρούτσου η μάνα χαίρεται, τ’ Αντρούτσου η μάνα χαίρεται, του Διάκου καμαρώνει. Γιατί έχουν γιους αρματωλούς και γιους καπεταναίους. Ένας στο χάνι της Γραβιάς κι άλλος στην Αλαμάνα, τους Τούρκους εσκορπίσανε, σπαχήδες γενιτσάρους. 1σπαχήδες: ειδικό σώμα Τούρκων πολεμιστών 2γενίτσαροι: σώμα επιλέκτων στρατιωτών που το αποτελούσαν [...]
Ένας από τους αμέτρητους σκοπούς για φλογέρα σε ελεύθερο ρυθμό, που αντηχούν στην ελληνική ύπαιθρο, παιγμένοι από βοσκούς καθώς φροντίζουν τα κοπάδια τους. Το κομμάτι καταλήγει σε έναν σύντομο επίλογο με μέτρο 4/4.
Αγερμικό ανδρικό τραγούδι της Δευτέρας του Πάσχα ⬥ Καλώς σ’ έ- καλώς σ’ έ- καλώς σ’ εύραμε αφέντη, άρχοντά μου και λεβέντη. Να στα πού- να στα πού- να στα πούμε τα ρουσάλια, πέστε τα βρε παλληκάρια. Να στα πούμε εσένα πρώτα, που σε βρήκαμε στην πόρτα κι εξ υστέρου [...]
Κινήσαν τα Τσαμόπουλα και τα καπετανόπουλα, να παν στον πέρα μαχαλά που είν’ τα κορίτσια τα καλά. - Ελάτε μέσα βρε παιδιά να σας κεράσομε κρασιά. - Εμείς κρασί δε θέλουμε, τη Μαριγώ γυρεύουμε.
Παραλογή-παραμύθι από την Ύδρα όπου η καταστροφική γυναίκα-λάμια καταβροχθίζει τον έφηβο ήρωα, τον γιο του ρήγα. Στο τραγούδι η Κατερίνα Παπαδοπούλου (2006).
Παραλογή-παραμύθι από την Ύδρα όπου η καταστροφική γυναίκα-λάμια καταβροχθίζει τον έφηβο ήρωα, τον γιο του ρήγα. Στο τραγούδι η Κατερίνα Παπαδοπούλου (2005).
Μωρέ, του Κίτσου η μά-, μωρέ, η μάνα κάθουνταν στην άκρη στο ποτάμι, με το ποτά-, μωρέ, ποτάμι μάλωνε. Με το ποτάμι μάλωνε και το πετροβολούσε. «Ποτάμι, για λιγόστεψε, ποτάμι, στρίψε πίσω, για να περάσω αντίπερα, πέρα στα κλεφτοχώρια, πο ’χουν οι κλέφτες σύναξη κι ούλ’ οι καπεταναίοι». Τον Κίτσο [...]
Τρεις καλογέροι Κρητικοί και τρεις απ’ τ’ Άγιον Όρος καράβιν αρματώνανε, καράβιν αρματώνανε καράβιν αρματώνανε και καλοσυγυρίζουν, στην πλώρη βάζουν το σταυρό, στην πρύμη το βαγγέλιο την Παναγία Δέσποινα στο μεσινό κατάρτι και ψάλλουν το χερουβικό και τ’ άξιον εστίν ως. Φωνή ηκούστ’ εξ ουρανού, εκ στόματος αγγέλου. – Ας [...]
Από τους παραδοσιακούς χορούς, ο τσάμικος είναι σίγουρα ο χορός με τις εντονότερες εθνικές συνδηλώσεις. Παρόλο που θεωρείται ο κατεξοχήν «ελληνικός» και πανελλήνιος χορός, τον συναντούμε μόνο στις στεριανές περιοχές, που εκτείνονται γύρω από τον ορεινό όγκο της Πίνδου, της οποίας οι προεκτάσεις φτάνουν ως και την Πελοπόννησο. Ηχογραφήθηκε το [...]
Νεκρολατρικός χορός της άνοιξης ⬥ Τώρα, μαρή, τώρα, τώρα είν’ ο Μάης κι η άνοιξη, τώρα είν’ ο Μάης κι η άνοιξη, τώρα είν’ το καλοκαίρι, τώρα είν’ το καλοκαίρι, τώρα τα ’λάφια χαίρονται, τώρα δροσολογιούνται. Και μια ’λαφίτσα ταπεινή, ταπεινοκαμαριάρα, δε βόσκει, δε δροσίζεται, δεν πάει κοντά με τ’ [...]
Φέξε μου, φε- κι αμάν, αμάν, φέξε μου, φεγγαράκι μου, φέξε μου, φεγγαράκι μου, να πάω στην αγάπη μου. Φέξε ψηλά και χαμηλά, γιατ’ είναι λάσπες και νερά. Φέξε και χαμηλότερα, να πάω γρηγορότερα.
Ωρέ, χειμώνας κι ο- χειμώνας κι ο χινόπωρος χειμώνας κι ο χινόπωρος, μαζί τρώνε και πίν’ε. Καλέσαν και την άνοιξη κι αυτή δε μπιγιρντάει. Μην καμαρώνεις, άνοιξη, με τα πολλά λελούδια θε να τα πάρει ο Θεριστής, θα τα μαράνει όλα. *δε μπιγιρντάει: δεν καταδέχεται
