Κόρη, βάι, κόρη ξανθή τραγούδησε, κόρη ξανθή τραγούδησε σε τρίχινο γεφύρι, μα το, βάι, μα το γεφύρι εράισε, μα το γεφύρι εράισε και το ποτάμι εστάθη και το στοιχειό του ποταμιού βγαίνει την αρωτάει: – Κόρη, σαν είσ’ ανύπαντρη, άντρα να μη γνωρίσεις κι αν έχεις άντρα και παιδιά, χήρα [...]
Λαγκάδι ξερολάγκαδο, λαγκάδι βάι, μι την κατηβασιά σου ρούσα κόρη τα μαλλιά σου. Ποτέ δε σι θυμήθηκα, λαγκάδι βάι, να κατηβάσεις τόσο κόρη μου να σ’ ανταμώσου. Σέρνεις λιθάρια ριζιμιά, λαγκάδι βάι, δέντρα ξιριζουμένα συ ’σι μάτια μου για μένα. Σέρνεις κι μια γλυκομηλιά, λαγκάδι βάι, τα μήλα φουρτουμένη κόρη [...]
–Λε- καλέ, λεμο- λεμονάκι μυρωδάτο, λεμονάκι μυρωδάτο κι από περιβόλι αφράτο μη παραμυρίζεις τόσο και με κάνεις και νυχτώσω. –Κι αν νυχτώσεις παλληκάρι κάτσε να βγει το φεγγάρι να σε δω να σε γνωρίσω και να σε γλυκορωτήσω από τι σειριά* κρατιέσαι όπου σειέσαι και λυγιέσαι; –Του σειστή του λυγιστή [...]
Το καγκέλι ή συρτοκαγκέλι ανήκει στην ομάδα των συρτών χορών. Ο συγκεκριμένος σκοπός, προέρχεται από τις Λιβανάτες Φθιώτιδας, ωστόσο χορεύεται σε όλη τη Ρούμελη σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Το όνομα του χορού προέρχεται από τα «καγκέλια» που είναι οι στροφές. Ζωντανή ηχογράφηση στην ταβέρνα «Το Μοναστήρι», στην Αθήνα, το [...]
Το καγκέλι ή συρτοκαγκέλι ανήκει στην ομάδα των συρτών χορών. Ο συγκεκριμένος σκοπός, προέρχεται από τις Λιβανάτες Φθιώτιδας, ωστόσο χορεύεται σε όλη τη Ρούμελη σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Το όνομα του χορού προέρχεται από τα «καγκέλια» που είναι οι στροφές. Ζωντανή ηχογράφηση από τη συναυλία Τα Αποκριάτικα με τη [...]
Μια χήρα πού- μια χήρα πούλαγε κρασί, μια χήρα πούλαγε κρασί και μάζωνε σιτάρι και μάζωνε σιτάρι. Μες στο κρασί ρίχνει νερό, στο στάρι ρίχνει βρόμη. – Γιατί νερώνεις το κρασί, στο στάρι ρίχνεις βρόμη; – Έχω κόρη για παντρειά, θέλει να κάνει προίκα, να κάνει ζώνη του γαμπρού, ποδιά [...]
Το τραγούδι είναι αθυρόστομο και μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο στο YouTube εφόσον είστε άνω των 18 ετών. ⬥ Να ’μουν νύ- μωρέ, να ’μουν νύ- να ‘μουν νύχτα στο γιαλό, ν’ ανάψω λύ- μωρέ, ν’ ανάψω λύ- ν’ ανάψω λύχνο για να ιδώ. Θεια μου Νικολάκαινα, να μην πας [...]
Να ’μουν νύ- μωρέ, να ’μουν νύ- να ’μουν νύχτα στο γιαλό, ν’ ανάψω λύ- μωρέ, ν’ ανάψω λύ- ν’ ανάψω λύχνο για να ιδώ. Θεια μου Νικολάκαινα, να μην πας για λάχανα. Πού τσ’ ανάβουν τσι φωτιές και πηδάνε οι μικρές; Στου αρχιδιάκου την αυλή μαζευτήκανε πολλοί. Γάμος εγινότανε, [...]
Σύρε γκιζέ-, μωρ’ Aριστείδη μου, σύρε γκιζέ- γκιζέρνα τον ντουνιά και τον απάνω κόσμο, βρ’ Aριστείδη μου, και τον απάνω κόσμο, τζοβαΐρι μου. Kι αν εύρεις άλλη σαν και με, τότε παράτησέ με. [Σύρε και νά ’ρθεις γρήγορα, μην κάνεις έναν χρόνο, για θά ’ρθεις πίσω και θα βρεις μνήμα [...]
Ο Γιάννης άφ’σε την κλεψιά και ’πιασε το αλέτρι και έσπειρε, κι αμάν, αμάν, και έσπειρε και απόσπειρε και έσπειρε κι απόσπειρε πέντε φεσάκια σπόρο το μ’σο το χρώ- κι αμάν, αμάν, το μ’σο το χρώσταε, το ’δωσε, το μ’σό το χρώσταε, το ’δωσε, τ’ άλλο το πάει στο μύλο [...]
Χορός του Πάσχα ⬥ Όλοι πάνε, για τον Χριστό, όλοι πάνε στην εκκλησά για το Χριστόν Ανέστη και στον καλό τον Λόγο. Και μένα στέλνουν στον γιαλό καράβια να φυλάξω. Βλέπω καράβια νά ’ρχονται, βαρκούλες ν’ αρμενίζουν. Το μαντιλάκι μ’ έβγαλα και διανεμό τους κάνω. – Καράβια μ’, ’ράχτε κι [...]
Όταν ζυγώνω στο χωριό πόσο καλά μου ’ρχέται για μια κοπέλα π’ αγαπώ και κείνη δε το ξέρει. Πο ’χει μηλιά στην πόρτα της και κλήμα στην αυλή της. Καλώς τα τα μπιρμπίλια μας που ’ρθαν στη γειτονιά μας.
Πέρα θέ- μικρή μου η Παναγιούλα μου πέρα θέλω να περάσω πέρα θέλω να περάσω το χορό για να κοιτάξω πώς χορεύ’ η μια κι η γι-άλλη μια μικρή και μια μεγάλη που ’χει τα μαλλιά μετάξι και πλεγμένα με την τάξη. Πώς θα κάνω να σιγώσω το χεράκι μου [...]
Ιδιοτοπικός χορός του Αϊ-Γιώργη ⬥ Πανηγυράκι γίνεται ψηλά στον Α-ναιν- ϊ-Γιώργη μαρ’ ρηγοφραγκόπουλο. Το πανηγύρι ήταν πολύ και το νερό-νο ήταν λίγο έρχομ’ έβγα δέξε με. Γαϊτανό– γαϊτανό– κι αργιοπλεγμένο μια χαρά, μια χαρά ήταν το καημένο. Τρεις λυγερές συνάζουνται να πα να πουν-ουν του δράκου τώρ’ ανθίζουν τα κλαριά. [...]
Παντρεύεται, μαρή Άννα μου, ψιλή μου μαντζουράνα μου, παντρεύεται μια λυγερή κι όλος ο κόσμος θα χαρεί, παίρνει προί-, μαρή Άννα μου, ψιλή μου μαντζουράνα μου, παίρνει προίκα και ελιές και πολλές αμυγδαλιές, παίρνει προίκα και λιοτρίβι, καγκελένιο έχει το φρύδι. Εδώ δουλεύουν παλληκάρια, δυνατά σαν τα λιοντάρια βγάζουν λάδι κεχριμπάρι, [...]
Πέθα- μάνα μ’, πέθα- πέθαν’ ο Κρέας, πέθανε, πέθαν’ ο Κρέας, πέθανε, ψυχομαχάει κι ο Τύρος. Σηκώνει ο Πράσος την ουρά κι ο Κρέμμυδας τα γένια, κι η Βρούβα, η παλιόβρουβα, στέκεται στην καβάλα να πέσει στην τσουκάλα.