Ας είν’ η ώρα η καλή και η ευλογημένη, που την ευλόγησ’ ο Θεός με το δεξί του χέρι. Να ζήσετε, χρόνια πολλά, ευτυχισμένα και καλά. Γαμπρέ μου, να την αγαπάς τη νύφη, τη χαδούλα, γιατί την είχ’ η μάνα της νοικοκυρά σε ούλα. Γαμπρέ, χρυσή ’ν’ η ζώνη σου, [...]
Βαστάτε Τούρκοι τ’ άλογα λίγο να ξανασάνω, να χαιρετίσω τα βουνά και τις κοντοραχούλες, ν’ αφήσω διάτα στα παιδιά. Κλέφτικο της Στερεάς Ελλάδας. Με τον Λάμπρο Παπαθανασίου (1963).
Βιολέτα μ’ ανθισμένη, βιολέτα μ’ ανθισμένη, βρ’ αμάν-αμάν βιολέτα μ’ ανθισμένη με φύλλα πράσινα φέρω τον έρωτά σου με χίλια βάσανα. Βιολέτα μ’ ανθισμένη γέρν’ η κορφάδα σου και ποιος θα τη γλεντίσει την ομορφάδα σου.
«Γέρασα, μωρέ παιδιά, γέρασα και δε μπορώ· γέρασα και δε μπορώ, τα τραγούδια μου να πω. Βλέπω νιους κι είμαι ζηλιάρης, γέρος και παραπονιάρης. Σαν βλέπω νιες τις Αποκριές, κάλλιο σαράντα μαχαιριές». «Σώπα, μπάρμπα, και μην κλαις, θα γεράσουνε κι αυτές. Σώπα, μπάρμπα, και μη σκας, ταχιά θα δεις και [...]
«Γέρασα, μωρέ παιδιά, γέρασα και δε μπορώ· γέρασα και δε μπορώ, τα τραγούδια μου να πω. Βλέπω νιους κι είμαι ζηλιάρης, γέρος και παραπονιάρης. Σαν βλέπω νιες τις Αποκριές, κάλλιο σαράντα μαχαιριές». «Σώπα, μπάρμπα, και μην κλαις, θα γεράσουνε κι αυτές. Σώπα, μπάρμπα, και μη σκας, ταχιά θα δεις και [...]
Εγώ ’μαι ’νους ψαρά παιδί, έχω και χήρα μάνα, χήρα ’ναι και μαντζουράνα, που πήγε και με ρόγιασε, με καπάριασε σε μια κυρά μεγάλη, που στον κόσμο δεν είν’ άλλη. Που μ’ έστελνε για κρύο νερό, τον χειμών’ καιρό, σε μια κρύα βρυσούλα — κρύα ’ναι και δροσερούλα. Δώσ’ μου, [...]
Είδ’ απόψε στ’ όνειρό μου μαύρα μάτια στο πλευρό μου και ξυπνώ και δεν τα βρίσκω, μου ’ρχεται να ξεψυχήσω, με τα ρούχα μου μαλώνω τα ξεσχίζω, τα μπαλώνω. - Ρούχα μου παλιά μου ρούχα πού ’ν’ τα μαύρα μάτια που ’χα; - Νάτα ’πό ’ρχοντ’ από πέρα με βασιλικό [...]
Σαράντα δυο κλεφτό-νο-πουλα τη Λα- μωρέ, τη Λάμπρω κυνηγούνε και η Λάμπρω ήταν, Λάμπρω μου, και η Λάμπρω ήτανε φρόνιμη. Και η Λάμπρω ήταν φρόνιμη στον Αϊ-Γιώργη πάει. Άγιε μου Γιώργη γλύτω’ με απ’ των κλεφτών τα χέρια, να φέρνω λίτρες το κερί κι οκάδες το λιβάνι και με βουβαλοτόμαρα [...]
Η τράτα μας η κουρελού η χιλιομπαλωμένη όλο τηνε μπαλώναμε κι όλο ήταν ξεσκισμένη. Η τράτα μας, γκιόσα θέλει κουπιά, γκιόσα θέλει πανιά, γκιόσα γιαλέλι μ’, γιαλέλι μ’, γιαλέλι μ’, γεια χαρά γιαλέλι μ’, γιαλέλι μ’, γεια χαρά σας ρε παιδιά. Αν το ‘ξερε η μάνα μου πως δούλευα στην [...]
Αθυρόστομο αποκριάτικο από την Εύβοια. Ζωντανή ηχογράφηση από τη συναυλία «Τα Αποκριάτικα με τη Δόμνα Σαμίου» που πραγματοποιήθηκε στις 4/3/2003 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Θρήνος μεγάλος έγινε μέσα στο Μεσολόγγι· το Μάρκο παν, παιδιά μ’, στην εκκλησιά. Το Μάρκο παν στην εκκλησιά, το Μάρκο παν στον τάφο· ’ξήντα παπάδες παν μπροστά. Αέρας τα φυσάει τα πλατανόφυλλα. Θεός να τα φυλάει τα ελληνόπουλα.
Οργανικός σκοπός σε 2σημο ρυθμό με προέλευση την Εύβοια. Ζωντανή ηχογράφηση του 1990 στην Πολιτιστική Εταιρεία ΠΑΝΟΡΑΜΑ στην Αθήνα. Στο βιολί ο Νίκος Οικονομίδης.
Καβοντόρο ονομάζεται το νοτιότερο ακρωτήριο καθώς και όλο το νοτιοανατολικό τμήμα της Εύβοιας, απ’ όπου κατάγεται αυτός ο ρυθμικός, στρωτός, ζωηρός κυκλικός χορός σε μέτρο 2/4, βασικό μουσικό κομμάτι του τοπικού ρεπερτορίου. Οι χορευτές πιάνονται σταυρωτά και, όταν το κέφι φουντώνει, συνοδεύουν το χορό με σατιρικά, τολμηρά στιχάκια. Ηχογραφήθηκε το [...]
Καλογριά γκαστρώθηκε, κάνει παιδί αντρειωμένο, στο μήνα βγαίνει με σπαθί, στον χρόνο με ντουφέκι, σε τρίω, τέσσερω μηνώ στον πόλεμο παγαίνει. Η μάνα το συμβούλευε κι η μάνα του του λέγει: – Κάνε καλά, βρε Κωσταντή, σαν τ’ άλλα παλληκάρια, να μην το μάθ’ ο βασιλιάς και στείλει και σε [...]
Καλόμοιρος, καλότυχος, που θέλ’ να πάρει εμένα, που ξέρω ρο- δουλεύτρα εγώ, που ξέρω ρόκα κι αργαλειό. Που ξέρω ρόκα κι αργαλειό και το κρασί το πίνω, το πίνω, το πίνω, και στάλα δεν αφήνω. Πίνω κανάτα το πρωί και τρεις το μεσημέρι, κι απάν’ το γύ- δουλεύτρα εγώ, κι [...]