Αν δεις καράβι να περνά της Οχτωνιάς* τον κάβο βγάλε το μαντιλάκι σου και κάνε μου σινιάλο. Θάλασσα πλατιά, κακούργα ξενιτιά. Της θάλασσας τα κύματα έρχονται ένα ένα μα τα δικά μου βάσανα έρχονται μαζεμένα. Τη γλυκιάν αυγή, να σ’ έβρω μοναχή. *Η Οκτωνιά είναι χωριό της Εύβοιας, νότια της [...]
Ας είν’ η ώρα η καλή και η ευλογημένη, που την ευλόγησ’ ο Θεός με το δεξί του χέρι. Να ζήσετε, χρόνια πολλά, ευτυχισμένα και καλά. Γαμπρέ μου, να την αγαπάς τη νύφη, τη χαδούλα, γιατί την είχ’ η μάνα της νοικοκυρά σε ούλα. Γαμπρέ, χρυσή ’ν’ η ζώνη σου, [...]
Bιολέτα μ’ ανθισμένη, βιολέτα μ’ ανθισμένη, βρ’ αμάν-αμάν βιολέτα μ’ ανθισμένη με φύλλα πράσινα φέρω τον έρωτά σου με χίλια βάσανα. Βιολέτα μ’ ανθισμένη γέρν’ η κορφάδα σου και ποιος θα τη γλεντίσει την ομορφάδα σου.
– Γέρασα, μωρέ παιδιά, γέρασα και δε μπορώ, γέρασα και δε μπορώ, τα τραγούδια μου να πω. Βλέπω νιους κι είμαι ζηλιάρης, γέρος και παραπονιάρης. Σαν βλέπω νιες τις Αποκριές, κάλλιο σαράντα μαχαιριές. – Σώπα, μπάρμπα, και μην κλαις, θα γεράσουνε κι αυτές. Σώπα, μπάρμπα, και μη σκας, ταχιά θα [...]
Γέρασα, μωρέ παιδιά, γέρασα και δε μπορώ γέρασα και δε μπορώ τα τραγούδια μου να πω βλέπω νιους κι είμαι ζηλιάρης, γέρος και παραπονιάρης σαν βλέπω νιες τις Αποκριές, κάλλιο σαράντα μαχαιριές. Σώπα, μπάρμπα, και μην κλαις, θα γεράσουνε κι αυτές σώπα, μπάρμπα, και μη σκας, ταχιά θα δεις και [...]
Εγώ ’μαι ’νους ψαρά παιδί, έχω και χήρα μάνα χήρα ’ναι και μαντζουράνα που πήγε και με ρόγιασε, με καπάριασε σε μια κυρά μεγάλη που στον κόσμο δεν είν’ άλλη, που μ’ έστελνε για κρύο νερό, τον χειμών’ καιρό σε μια κρύα βρυσούλα κρύα ‘ναι και δροσερούλα. Δώσ’ μου κυρά τη [...]
Eίδ’ απόψε στ’ όνειρό μου μαύρα μάτια στο πλευρό μου και ξυπνώ και δεν τα βρίσκω, μου ’ρχεται να ξεψυχήσω, με τα ρούχα μου μαλώνω τα ξεσχίζω, τα μπαλώνω. – Ρούχα μου παλιά μου ρούχα πού ’ν’ τα μαύρα μάτια που ’χα; – Nάτα ’πό ’ρχοντ’ από πέρα με βασιλικό [...]
Σαράντα δυο κλεφτό-νο-πουλα τη Λα- μωρέ, τη Λάμπρω κυνηγούνε και η Λάμπρω ήταν, Λάμπρω μου, και η Λάμπρω ήτανε φρόνιμη. Και η Λάμπρω ήταν φρόνιμη στον Αϊ-Γιώργη πάει. Άγιε μου Γιώργη γλύτω’ με απ’ των κλεφτών τα χέρια, να φέρνω λίτρες το κερί κι οκάδες το λιβάνι και με βουβαλοτόμαρα [...]
H τράτα μας η κουρελού η χιλιομπαλωμένη όλο τηνε μπαλώναμε κι όλο ήταν ξεσκισμένη. H τράτα μας, γκιόσα θέλει κουπιά, γκιόσα θέλει πανιά, γκιόσα γιαλέλι μ’, γιαλέλι μ’, γιαλέλι μ’, γεια χαρά γιαλέλι μ’, γιαλέλι μ’, γεια χαρά σας ρε παιδιά. Αν το ‘ξερε η μάνα μου πως δούλευα στην [...]
Θεια μου Νικολάκαινα, συ δεν τό ’πραξες καλά, τέτοια κόρη πού ’χεις, σκύλα, και την έστειλες για ξύλα. Το κοπέλι στο καρτέρι τηνε πιάνει από το χέρι· τράβα γω και τράβα κείνη, δίνει ο Θιός και πέφτ’ εκείνη, πάνω γω, ’πό κάτω εκείνη. Τη φιλώ στο κούτελο: – Α’ στο [...]
Θεια μου Νικολάκαινα, συ δεν τό ’πραξες καλά, τέτοια κόρη πού ’χεις, σκύλα, και την έστειλες για ξύλα. Το κοπέλι στο καρτέρι τηνε πιάνει από το χέρι· τράβα γω και τράβα κείνη, δίνει ο Θιός και πέφτ’ εκείνη, πάνω γω, ’πό κάτω εκείνη. Τη φιλώ στο κούτελο: – Α’ στο [...]
Θρήνος μεγάλος έγινε μέσα στο Μεσολόγγι το Μάρκο παν, παιδιά μ’, στην εκκλησιά. Το Μάρκο παν στην εκκλησιά, το Μάρκο παν στον τάφο ’ξήντα παπάδες παν μπροστά. Αέρας τα φυσάει τα πλατανόφυλλα Θεός να τα φυλάει τα ελληνόπουλα.
Οργανικός σκοπός σε 2σημο ρυθμό με προέλευση την Εύβοια. Ζωντανή ηχογράφηση του 1990 στην Πολιτιστική Εταιρεία ΠΑΝΟΡΑΜΑ στην Αθήνα. Στο βιολί ο Νίκος Οικονομίδης.
Καβοντόρο ονομάζεται το νοτιότερο ακρωτήριο καθώς και όλο το νοτιοανατολικό τμήμα της Εύβοιας, απ’ όπου κατάγεται αυτός ο ρυθμικός, στρωτός, ζωηρός κυκλικός χορός σε μέτρο 2/4, βασικό μουσικό κομμάτι του τοπικού ρεπερτορίου. Οι χορευτές πιάνονται σταυρωτά και, όταν το κέφι φουντώνει, συνοδεύουν το χορό με σατιρικά, τολμηρά στιχάκια. Ηχογραφήθηκε το [...]
Καλογριά γκαστρώθηκε, κάνει παιδί αντρειωμένο, στο μήνα βγαίνει με σπαθί, στον χρόνο με ντουφέκι, σε τρίω, τέσσερω μηνώ στον πόλεμο παγαίνει. Η μάνα το συμβούλευε κι η μάνα του του λέγει: – Κάνε καλά, βρε Κωσταντή, σαν τ’ άλλα παλληκάρια, να μην το μάθ’ ο βασιλιάς και στείλει και σε [...]
Καλόμοιρος, καλότυχος που θέλ’ να πάρει εμένα που ξέρω ρο- δουλεύτρα εγώ, που ξέρω ρόκα κι αργαλειό. Που ξέρω ρόκα κι αργαλειό και το κρασί το πίνω το πίνω, το πίνω και στάλα δεν αφήνω. Πίνω κανάτα το πρωί και τρεις το μεσημέρι κι απάν’ το γύ- δουλεύτρα εγώ, κι [...]
