Βιολέτα του Γιονάρη, βιολέτα του Γιονάρη βιολέτα του Γιονάρη, βιολέτα μ’ ανοιχτή. Στον ίσκιο σ’ από κάτω, στον ίσκιο σ’ από κάτω στον ίσκιο σ’ από κάτω, ποιος θ’ αποκοιμηθεί τριαλαλαλαλαλα, ποιος θ’ αποκοιμηθεί. Βιολέτα μ’ ανθισμένη με φύλλα πράσινα που φεύγεις και μ’ αφήνεις μέσα στα βάσανα.
Bλέπω καράβια κι έρχονται, ωραία που μου φαίνονται καραβάκια π’ αρμενίζουν την καρδούλα μου ραγίζουν. To ’να αρμενίζει με νοτιά, βόηθα Xριστέ και Παναγιά τ’ άλλο με τραμουντάνα, άσπρη μου παχιά σουλτάνα. Tο τρίτο το μικρότερο απ’ όλα εμορφότερο έχει το πουλί μου μέσα και φωνάζει εγιαλέσα. Έλεσα μάτια μ’ έλεσα, μικρή [...]
Βλέπω καράβια κι έρχονται, ωραία που μου φαίνονται καραβάκια π’ αρμενίζουν την καρδούλα μου ραγίζουν. Το ’να αρμενίζει με νοτιά, βόηθα, Χριστέ και Παναγιά τ’ άλλο με τραμουντάνα, άσπρη μου παχιά σουλτάνα. Το τρίτο το μικρότερο κ’ απ’ όλα εμορφότερο κείνο κάνει εγιαλέσα, κ’ έχει το πουλί μου μέσα. Έλεσα, [...]
Δεν ξημερώ- δεν ξημερώνεις μαύρη αυγή να πά’ να η- να πά’ να ησυχάσω, τζιβαέρι μου, να πά’ να η- να πά’ να ησυχάσω. Τα μάτια μ’ α- τα μάτια μ’ απ’ την αγρυπνιά κοντεύω να, κοντεύω να τα χάσω, τζιβαέρι μου, κοντεύω να, κοντεύω να τα χάσω. Έβγα να σε [...]
Ένας, ένας κοντός κοντούτσικος έχει όμορφη γυναίκα, τονε, καλέ, τονε ζηλε- τονε ζηλεύει η γειτονιά, τονε, τονε ζηλεύει η γειτονιά, τονε ζηλεύει η χώρα, τον ζή- καλέ, τον ζήλεψε, τον ζήλεψε κι ένας πασάς τον ζήλεψε κι ένας πασάς πο’ ’χει όμορφη γυναίκα. Βαρύ χρέος του έριξε, βαρύτερο χαράτσι. Πούλησ’ [...]
Η θάλασσα με δέρνει, η θάλασσα με δέρνει η θάλασσα με δέρνει, το κύμα με βαρεί. Κι ένα μεγάλο ψάρι, κι ένα μεγάλο ψάρι κι ένα μεγάλο ψάρι, μου τρώει το κορμί. Ωιμέ, σγουρέ βασιλικέ ωιμέ, τρελαίνομαι για σε. Της θάλασσας τα ψάρια δεν έχουν μετρημό και τα δικά σου [...]
Η νύχτα ώρες δεκατρείς, μόνο τις τρεις κοιμούμαι τις άλλες τις υπόλοιπες, εσένα συλλογούμαι. Νύχτα ‘ναι και ξημερώνει κι η αυγή τα φανερώνει. Νύχτα ποια είν’ η πίκρα σου και φόρεσες τα μαύρα αν έχεις βάσανα και συ κι έχ’ η καρδιά σου λαύρα. Της καρδιάς μου τα σεκλέτια συ [...]
Κόρη μου κα- κόρη μου καλορίζικη χαρά στο ρι- χαρά στο ριζικό σου που παίρνεις τέ- που παίρνεις τέτοιον άγγελο να βάλεις στο- να βάλεις στο πλευρό σου. Κόκκινα μανταρινάκια, φύλλα πράσινα εις υγείαν της παρέας κι όξω βάσανα. Τρία γαρύφαλλα χρυσά σε ασημένιο τάσι τ’ αντρόγυνο που έγινε να [...]
Νύχτα νύχτα ήταν που φιλιόμαστε, νύχτα και ποιoς μας είδε μας εί- καλέ, μας είδε τ’ ά- τ’ άστρι και τ’ άστρι και η αυγή. Μας είδε τ’ άστρι και η αυγή, τ’ άστρι και το φεγγάρι τ’ άστρι περιχαμπήλωσε και το ’πε της θαλάσσης θάλασσα το ’πε του κουπιού [...]
Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι, τώρα μέρα σου, τώρα χαρά σου. Πού ’ν’ ο Λάζαρος και δεν εφάνη; – Μες στη γης είναι βαθιά χωμένος και με τους νεκρούς αποθαμένος. – Δώστε μας αυγά να ευχηθούμε κι οι κοτούλες σας πολλά γεννούνε κι οι φωλίτσες τους δεν τα χωρούνε.
Ο κυρ- ο κυρ Βοριάς εφύσηξε σ’ όλα τα βιλαέτια κι όσα, καλέ, κι όσα καρά- καράβια τ’ ά- καράβια τ’ άκουσαν κι όσα καράβια τ’ άκουσαν, όλα λιμάνι πιάσαν. Κι ένα καράβι από σκαρί1 δε φτάνει σε λιμάνι. − Δε σε φοβάμαι κυρ Βοριά όσο κι αν θέλεις φύσα. [...]
Ο Κω- καλέ-ν ο Κωσταντάκης ο μικρός, ο Κωσταντάκης ο μικρός, ο μικροπαντρεμένος, μικρός, καλέ, μικρός μικρός παντρεύτηκε, μικρός μικρός παντρεύτηκε, μικρή γυναίκα πήρε, μικρός του ‘ρθε το μήνυμα να πάει στρατιώτης. – Μάνα μου τη γυναίκα μου, μάνα μου την καλή μου, λαγός να ‘ναι το γιόμα της, περδίκια [...]
Όλη μέρα θέριζα, όλο βοριάς, όλο βοριάς κι αγέρας· και το βρα-, τζόγια μου, και το βράδυ γύριζα. Και το βράδυ γύριζα σα δού- καλέ, σα δούλος μουσαφίρης. Βρίσκω τη, τζόγια μου, βρίσκω τη γυναίκα μου, βρίσκω τη γυναίκα μου με άλλον τρώει και πίνει. Με το θάρρος άπλωσα ’πο [...]
Ποιος είδε πράσινο δεντρί, μαυροματούσα και ξανθή να ’χει και- να ’χει και γεράνια φύλλα* μαύρα μά- μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια. Και στην κορφή μαλάματα, κορίτσια με τα κλάματα και στη ρίζα κρύα βρύση, ποιος να πιει και να γεμίσει. Κει πόσκυψα να πιω νερό, βλέπω τα μάτια π’ αγαπώ [...]
Tα μάτια σου, τα μάτια μου όταν αντικριστούνε γλυκές στιγμές μου φαίνονται οι ώρες πως περνούνε. Πορτοκάλι μου, δε κλαις το χάλι μου. Τα μάτια σου, τα μάτια μου όταν αντικριστούνε καλύτερα στη μαύρη γης παρά να χωριστούνε. Πορτοκάλια δυο, μας στείλαν απ’ τη Χιο. Μέσα στα μάτια μου πετάς, μέσα στο [...]
Χορός του Πάσχα ⬥ Κάτω στην ά- κάτω στην ά- κάτω στην άκρη του γιαλού, στην τέλειωση του κόσμου, στην τέλειωση του κόσμου, εκεί γεφύ- ν-εκεί γεφύ- εκεί γεφύρι κτίζανε, γεφύρι δε στεριώνει, γεφύρι δε στεριώνει. Από βραδίς το κτίζανε και το πρωί χαλούσε. Ακούν φωνή, ν-ακούν στριγγλιά μέσα το [...]
Σαράντα πέντε μάστοροι κι εξήντα μαθητάδες, γιοφύρι εστεριώνανε στης Άρτας το ποτάμι· ολημερίς εχτίζανε το βράδυ γκρεμιζόταν. Πουλάκι πήγε κι έκατσε δεξιά από την καμάρα· δεν κελαηδούσε σαν πουλί, ανθρώπινα μιλούσε: – Αν δε στοιχειώσετ’ άνθρωπο, γιοφύρι δεν στεριώνει.
Το Μάη λαλούν οι πέ- οι πέρδικες, το Μάη λαλούν, το Μάη λαλούν τ’ αηδόνια, το Μάη κατεβαί- κατεβαίνουνε στις βρύσες τα, στις βρύσες τα τρυγόνια. Μάη μου με τα λουλούδια, με χαρές και με τραγούδια. Το Μάη ν-εγεννήθηκα και μάγια δε φοβούμαι, εξόν και μου τα ρίξουνε στην κλίνην [...]
Χορός του Πάσχα ⬥ Άγιε μου Γιώργη αφέντη μου και γριβοκαβαλάρη, αρματωμένος με σπαθί και με χρυσό κοντάρι. Στη δόξα και στη δύναμη θέλω να σ’ αθιβάλω1 για το θεριό που σκότωσες τον λέων το μεγάλο, που το ’χαμε στον τόπο μας, σ’ ένα βαθύ πηγάδι κι ανθρώπους το ταΐζανε, [...]
Κάλαντα Χριστουγέννων ⬥ Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου κι η Παναγιά η Δέσποινα καθόταν επί πώλου. Στη Βηθλεέμ εφτάσανε για να απογραφούνε, Αυγούστου τη διαταγή να μην την παραβούνε, και πανδοχείον ψάχνανε να βρουν να κοιμηθούνε. Γυρίσαν δω, γυρίσαν κει, δεν βρήκανε κανένα, και πήγανε στο σπήλαιο που ήταν [...]
