Αϊτέντς επαραπέτανεν ψηλά σα επουράνια, ψηλά σα επουράνια, και τα τσαγκία τ’ κόκκινα και το τσαρκούλ’ ατ’ μαύρον. Ακριτικό τραγούδι από τον Πόντο με τον Ηλία Υφαντίδη στο τραγούδι και τη λύρα (2004).
Ακρίτας όνταν έλαμνεν αφκά σην ποταμέαν, επέγνεν κι έρτουν κι έλαμνεν την μέραν πέντ’ αυλάκια, επέγνεν κι έρτουν κι έσπερνεν εννέα κότα σπόρον. Και ν-έρθεν πουλίν κι εκόνεψεν ση ζυγωνί' την άκραν, και σκούται καλοκάθεται ση ζυγωνί’ την μέσην. - Ν-οπίσ’ πουλίν, οπίσ’ πουλίν, μην τρως την βουκεντρέα. Και το [...]
Ακρίτας όνταν έλαμνεν αφκά σην ποταμέαν, επέγνεν κι έρτουν κι έλαμνεν την μέραν πέντ’ αυλάκια, επέγνεν κι έρτουν κι έσπερνεν εννέα κότια σπόρον. Και ν-έρθεν πουλίν κι εκόνεψεν ση ζυγονί' την άκραν, και σκούται καλοκάθεται ση ζυγονί’ την μέσην. – Οπίσ’ πουλίν, οπίσ’ πουλίν, μην τρως την βουκεντρέαν. Και το [...]
Ακρίτας πάει και σο κυνήγ’ και σα κυνηγοτόπεα, τον Χάρον ατ’ επάντεσεν άπαν’ σο σταυροδρόμιν. Ακριτικό τραγούδι από τον Πόντο. Με τον Ηλία Υφαντίδη στο τραγούδι και την λύρα (2004).
Τραγούδι από την Κρώμνη του Πόντου με γνωμικό περιεχόμενο για το εφήμερο του ανθρώπινου βίου, σε αντιδιαστολή με την αιωνιότητα της φύσης. Με τον Ηλία Υφαντίδη στο τραγούδι και την λύρα (2005).
Βυζαντινά κάλαντα Χριστουγέννων από τα Κοτύωρα του Πόντου με την Δόμνα Σαμίου. Ζωντανή ηχογράφηση από συναυλία που διοργάνωσε ο Δήμος Αθηναίων το 1981 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου.
Άφη’ κόρη μ’ την μάνα σου και ποίσον άλλεν μάναν, άφη’ κόρη τον κύρη σου και ποίσον άλλον κύρην. Τραγούδι του γάμου από τον Πόντο με τον Ηλία Υφαντίδη στο τραγούδι και στην λύρα. Ηχογραφήθηκε το 2008.
Οργανικό σκοπός από τον Πόντο με τον Σωκράτη Σινόπουλο στη λύρα (2006). Τον σκοπό κατέγραψε η Δόμνα Σαμίου στη Νέα Ιωνία Αττικής, με τον Ινεπολίτη λυράρη Γιώργο Καμπουργιαννίδη, τον Νοέμβριο του 1982.
Ξένε μ’, ξενιτεμένε μ’ κι ανεγνώριμε, που περπατείς στα ξένα σ’ ανεγνώριμα. Ποντιακό τραγούδι της ξενιτιάς αλλά και του γάμου με τον Γιώργο Αμαραντίδη. Ηχογραφήθηκε το 1989.
Η κόρ’ εξέβεν σο παρχάρ, να (γ)ίνεται ρομάνα, και για τ’ ατέν θα γίνουμαι και κυνηγός σ’ ορμάνια. Χορευτικό τραγούδι από τον Πόντο με τον Ηλία Υφαντίδη στο τραγούδι και τη λύρα. Ηχογραφήθηκε το 2005.
Καράβι ένι το σπίτι μου, θάλασσα η αυλή μου και του βοριά τα κύματα είναι παρηγοριά μου. Ξενούτσικος ψυχομαχεί στου καραβιού την πλώρη, δεν έχει μάνα να τον κλαίει, κύρη να τον λυπάται, ούτ’ αδερφό, ούτ’ αδερφή, ούτε κανένα φίλο, ούτε κανένα συγγενή. 1ένι: είναι
Το κότσαρι είναι σήμερα από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς χορούς με παμποντιακό χαρακτήρα. Χορευόταν στον Ανατολικό Πόντο και κυρίως στην περιοχή του Καρς, όπου κατοικούσαν προπαντός Αρμένιοι, αλλά και Τούρκοι και Έλληνες (έποικοι μετά το 1829). Ζωντανή ηχογράφηση από τη συναυλία "Μικρασιάτικα τραγούδια με τη Δόμνα Σαμίου", που πραγματοποιήθηκε [...]
Εμέναν κλαίει η θάλασσα κι ες εν ψηλόν ρασόπον ας έτον ν’ αγκαλιάσκουσαν το ψυόπο σ’ με το ψυόπο μ’. Αρνί μ’ τον τόπο ντο πατείς την πόδα σ’ εγνωρίζω γομούται παρχαρόν νερόν, κλίσκουμαι κα’ και πίνω. Που καλατσεύ’σε κι νυστάζ’, π’ ελέψε κι κοιμάται και με τ’ εσέν που [...]
Τον Μάραντον χαρτίν έρθεν να πάει και σην στρατείαν. Κόφτ’ ασ’ ασήμιν πέταλα κι ασό χρυσάφ’ καρφία, τον μαύρον ατ’ καλίβωνεν κατάντικρυ σον φέγγον κι η κάλη ν-ατ’ παρέστεκεν με το μαντίλ’ καρφία. - Πού πας, πού πας, νε Μάραντε, κι εμέν τίναν αφήνεις; - Αφήνω σε σον κύρην μου, [...]
Πάμε κόρ’ σα κάστανα, κάστανα σερεύομεν, σεπεπί’ τη καστανί’, εμείς μασχαρεύομεν. ... ... 1σερεύω ή σωρεύω: μαζεύω 2σεπεπί: με αφορμή (από το τουρ. sebep= αιτία, αφορμή) 3μασχαρεύω: αστειεύομαι, ερωτοτροπώ (από το τουρ. maskara)
Χορός του Πάσχα ⬥ Έρθεν οφέτος η Λαμπρή, τον κουκαράν εβγάλτεν φετιζνόν κόκκινον ωβόν, ξαν’ σην εικόναν βάλτεν. Την Λαμπρήν, χρόνια πολλά, τρώνε κόκκινα ωβά, την Λαμπρήν Χριστός Ανέστη, όλ’ λένε «Αληθώς Ανέστη». Έρθεν οφέτος η Λαμπρή, τα καλά τα ημέρας θα φορούν και σκεπάουνταν τα κορτσόπα τη χώρας. Χριστός [...]
Περ’μένω σε, περ’μένω σε — πουρνόν, μεσημέρ’, βράδον· εσύ πουθέν κι φαίνεσαι, ας παίρ’ την ψυμ’ ο Χάρον! Αμόν ήλες, εφάνθες με, κι αμόν αϊτός εδέβες· κι ους να εκαλοτέρεσα, ρασία επιδέβες. Περ’μένω σε και έρχεσαι — ξέν’ είναι που περνούνε· έλα κι ας λάμπ’νε τα ρασιά, τ’ ομάλια ας [...]
Ρασία σκίζω κι έρχουμαι, αρνί μ’ ας σο χατίρι σ’, εσέν που έχ’ τη σκύλ’ ο γιόν, κι ξέρ’ το μεκατίρι σ’. Αρνί μ’, τον τόπον ντο πατείς, την πόδα σ’ εγνωρίζω· γομούται παρχαρί νερόν, κλίσκουμαι κα και πίνω. Τ’ αρνί μ’ επαρεξέγκε με ους τα δύο λιθάρια, τα δάκροπα [...]
Χορός σε επτάσημο ρυθμό, που προέρχεται από την περιοχή των χωριών της Χερίανας, στην Αργυρούπολη (Γκιουμούσχανέ ή Κιμισχανά) του Ανατολικού Πόντου. Σ’ αυτήν οφείλει και την ονομασία του με τις διάφορες παραλλαγές της (Σερενίτσα, Σιριανίτσα, Χεϊρανίτσα κλπ.). Αποκαλείται όμως και εικοσιένα. Ο χαβάς της σερεανίτσας δεν συνοδεύεται από τραγούδια και [...]
