Ανέβηκα στην κερασιά, Μαρί- Μαρία, Μαριγώ, να κόψω ένα κεράσι, βάι τζιγκιτζέλα, βάι τζιγκιτζό. Τ’ αντρόγυνο που γίνηκε, να ζήσει, να γεράσει. Να κάνει δώδεκα παιδιά, δώδεκα παλικάρια, να κάνει κι ένα θηλυκό να μη χαθεί το σόι.
Χορός του Πάσχα ⬥ Δόξα να- δόξα νά ’χει πάσα ημέρα, δόξα νά ’χει πάσα ημέρα κι ο Υιός με τον Πατέρα και το Πνε- και το Πνεύμα το Αγίο, και το Πνεύμα το Αγίο, το ζωαρχικό και θείο. Δόξα νά ’χουν και τα τρία και η Δέσποινα η Μαρία, [...]
Eδώ διαβαίν’ ο Λάζαρος με δώδεκ’ Aποστόλους και πάλι ξαναγύρισε με δεκατρείς αγγέλους. Όθε περάσει και διαβεί πηγάδια θεμελιώνει, πηγάδια πετροπήγαδα κι αυλές μαρμαρωμένες, τα κεραμίδια χάλκινα κι οι ρέλες ατσαλένιες και τα πορτοπαράθυρα σφιχτά μανταλωμένα και τα βα(ρ)έλια αραδαριά και τα σκαριά ατσαλένια. Tώρα είπαμε και του σπιτιού, ας [...]
Έπια- μα έπιασε πάλι στο χορό έπιασε πάλι στο χορό τ’ όμορφο πορτοκάλι και μύρισε κι η μια μεριά και μύρισε κι η άλλη. Έπιασε πάλι στο χορό τ’ όμορφο κυπαρίσσι ν-όπου κρατούν οι κλώνοι του σ’ Ανατολή και Δύση. Ομπρός ομπρός βασιλικός και παραπίσω βιόλα και παραπίσω γιασεμί άπου [...]
Ήθελα να ‘χα δυο καρδιές τη μια να στη χαρίσω, την άλλη να την έχω εγώ να μη σε λησμονήσω. Και τ’ αστεράκια τ’ ουρανού τα λαμπροφορεμένα θα μαυροφορεθούν κι αυτά αν δε σε πάρω εσένα. Καρδιά μου βάστα υπομονή όπως βαστάει το χώμα που το πατούν και δε μιλεί [...]
− Πού πας αφέντη μέρμηγκα, και πάλι μέρμηγκα, γιεμ, πού πας, πού πας κατακαημένε με τ’ αλέ- τ’ αλέτρι φορτωμένε; − Θα πάω απάνω στη Βλαχιά, ο μαύρος στη Βλαχιά, για να φκιά- να φκιάξω έν’ αμπελάκι σαν το- σαν το περιβολάκι. Το τρύγησα, το πάτησα, ο μαύρος το πάτησα, [...]
Ιδιοτοπικός χορός που ανήκει στην κατηγορία των συρτών χορών. Κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών (Fidelity 7376, 1966) σε επιμέλεια από τη Δόμνα Σαμίου. Ηχογραφήθηκε το 1966.
Στον τρύγο εγεννήθηκα πο ’χει πολλά γραμμένα θέλετε να τα μάθετε, να σας τα πω ένα, ένα. Αγάπησα κι εγώ ορφανή ένα παλικαράκι μ’ αυτός σκληρός και άστατος, το ’ριχνε στο κρασάκι. Ωραίος που ’να ο τρύγος μας με κόκκινο σταφύλι που έχει το χαμόγελο και το γλυκό στα χείλη. [...]
Στον τρύγο εγεννήθηκα πο ’χει πολλά γραμμένα θέλετε να τα μάθετε, να σας τα πω ένα, ένα. Αγάπησα κι εγώ ορφανή ένα παλικαράκι μ’ αυτός σκληρός και άστατος, το ’ριχνε στο κρασάκι. Ωραίος πού ’ναι ο τρύγος μας με κόκκινο σταφύλι που έχει το χαμόγελο και το γλυκό στα χείλη.
