Αμάν, αμάν, αμάν, σ’ αυτό το σπίτι που ’ρθαμε σ’ αυτό το σπίτι που ’ρθαμε τα ράφια είν’ ασημένια αχ, τα ράφια είν’ ασημένια του χρόνου σαν ξανάρθουμε να ’ναι μαλαματένια. Σιγανά κι αγάλι, αγάλι μη πατιέσται η μια την άλλη. Ας τραγουδήσω κι ας χαρώ του χρόνου ποιος το [...]
Κίνησε δέντρον κίνησε, κίνησε κυπαρίσσι κίνησε, ωχ, κίνησε α-πλάτανα της Κως κίνησε α-πλάτανα της Κως, και κρυόν νερόν της βρύσης κίνησε, ωχ, κίνησε ανθέ της λεμονιάς. Κίνησε ανθέ της λεμονιάς κι ανθέ του μαλαμάτου της μαντζουράνας λούλουδο και μυρωδιά του δυόσμου. Κινάτε αηδόνια και πουλιά και γλυκοκελαϊδείτε κινάτε παλληκάρια μου [...]
Κόρη που ’φαί- κόρη που ’φαίνεις τ’ αργαλειό και ’φαίνεις και ξεφαίνεις και το νου μου τον τρελαίνεις. Κόρη σαν πας στην εκκλησιά και κάνεις το σταυρό σου να δεις τον αρμαστό σου. Κόρη που ’φαίνεις τ’ αργαλειό έβγα στο φράχτη, φράχτη βάσανα που τά ’χει η αγάπη. Μεταξωτό είναι [...]
Χτύπα το δαχτυλίδι σου, αμάν, μελαχρινό μου πάνω στο λιγγεράκι να μαζευτούν τα λεύτερα, αμάν, καραπιπέρι να βρεις και συ ταιράκι. Αχ, Παναγιά μου δώσ' τους χρόνια σαν της λεμονιάς τα κλώνια.
Μια κόρη από την Αμοργό, γατάνι, γατανάκι μου να ταξι(δ)έψει θέλει, γατάνι μου πλεμένο. Να ταξι(δ)έψει δε μπορεί, να λάμνει (δ)εν ηξεύρει. Δίνει τρακόσια δυο φλουριά, ναύλο του κεφαλιού της κι άλλα τρακόσια τέσσερα, να πάει με τη(ν) τιμή της. Κι απίτις πολαργάρασι δυο μίλια του λιμνιώνα επο(δ)ιαντράπη ο ναύκληρος κι απλώνει [...]
Μικρό μου Καστελλόριζο ψηλά ‘ναι τα βουνά σου κι έχεις κορίτσια όμορφα που κόβουν τα κλαδιά σου. Μικρό μου το Καστελλόριζο με τα πολλά καράβια κι έχεις κοπέλες όμορφες και ναύτες παλληκάρια. Μικρό μου Καστελλόριζο ψηλά ‘ναι τα βουνά σου και χαμηλά τα σπίτια σου και κρύα τα νερά σου. [...]
Φωνές και κλάματα άκουσα στης Κύπρου το μπογάζι θαρρώ βουβάλια σφάζουσι, θαρρώ θεριά μερώνου(ν), θαρρώ κι οι Τούρκοι επαίξασι πόλεμο με τους Φράγκους. Μή(τ)ε βουβάλια σφάζουσι, μή(τ)ε θεριά μερώνου(ν), μή(τ)ε κι οι Τούρκοι επαίξασι, πόλεμο με τους Φράγκους. Ναυτόπουλο ψυχομαχεί στου καραβιού την πλώρη. Δεν έχει μάνα να τον κλαι, [...]
Νέβα κατέβα Παναγιά, νέβα κατέβα Παναγιά, με τον μονο-, Παναγιά μου, με τον μονογενή σου, στ’ αντρόυ(γ)νο που γίνηκε, στ’ αντρό(γ)υνο που γίνηκε να δώσεις την, Παναγιά μου, να δώσεις την ευχή σου. Να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός, να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός· να ζήσει κι ο, Παναγιά [...]
Σφουγγαράδικο τσιμάρισμα ⬥ Ω, ντιρλαντά, ντιρλάνταντα, ω, ντιρλαντά και τέζα μια βρε, για την Τούρκα, τη Ρωμιά. Ω, ντιρλαντά κουνέλα μου, βρε, και κουνελομάνα μου, βρε, η κουνέλα και η βιόλα βρε, φάγαν τα ψωμιά μας όλα. Βρε, του παπά μας το γα(ϊ)δούρι βρε, έβγαλε κακό στη μούρη, ρε, και [...]
Νύφη μου, κα- νύφη μου, καλορίζικο, καλορίζικο το πρώτο, ζυ- το πρώτο ζυμωτό σου. Ζάχαρη να, ζάχαρη να ’ν’ τ’ αλεύρι σου, μωρέ, τ’ αλεύρι σου, και μέλιν το, και μέλιν το νερό σου. Ωχ, το μύγδαλον, το μύγδαλό μου το χλωρό, ωχ, πού είναι και, πού είναι και εν [...]
Άιντε, ξενιτεμένο μου πουλί, γιάλα, γράφε μου να μαθαίνω, αν έχεις την υγεία σου, γιάλα, και γω καταλαβαίνω. Τραγούδι από την Αστυπάλαια με την Αμαλία Παπαστεφάνου. Κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών το 1966.
Ανδρόνικος ο ξακουστός, ο πλουσιανεθρεμμένος, στις έξ’ εμπαίνει, στις έξ’ εμπαίνει στο σκολειό, στις έξ’ εμπαίνει στο σκολειό και στις εφτά νεγνώθει· και στις οχτώ, και στις οχτώ και στις εννιά, και στις οχτώ και στις εννιά γράφει και λοαριάζει· στις δέκα και στις δώδεκα λογιάζει απηλογιάζει, του καθενούς απηλογιά [...]
Αθυρόστομο αποκριάτικο τραγούδι από την Κάρπαθο. Ζωντανή ηχογράφηση από τη συναυλία Τα Αποκριάτικα με τη Δόμνα Σαμίου, που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, στις 4 Μαρτίου 2003.
Του Καλομοίρ' ο κα- του Καλομοίρ' ο καλογιός του Καλομοίρ' ο καλογιός τη νύχταν εεννήθη ε, τη νύχτα πρι τον πε- τη νύχτα πρι του πετεινού τη νύχτα πρι του πετεινού, πριχού πουλί να κράζει. Τη νύχτα που εννήθηκε, ζητά ψωμί να φάει και τρω' εννιά φουρνιές ψωμί κι εννιά [...]
Κάτω στον άγριον τον αγρό1, στον άγριον καλαμιώνα, κάουρας εδρακόντεψεν και τρώει τους αντρειωμένους. Τρώει τον μαύρον του Φωκά, τρώει τον Νικηφόρο, τρώει τον Εφτατράχηλον που τρέμ' η γης κι ο κόσμος. Κι ο βασιλιάς σαν το 'κουσεν πολύν του κακοφάνη, χαπάρια και μηνύματα στον Κωσταντίνον πέμπει. - Έλα, για [...]
Έρι, ο μισεμός είναι καημός, το κατευόδιο ζάλη και το καλωσορίσατε, αχ Μαρούλι, είναι χαρά μεγάλη. Τραγούδι από την Κάλυμνο που αναφέρεται στην αναχώρηση των σφουγγαράδων. Ηχογραφήθηκε το 1963 με την Αμαλία Παπαστεφάνου.
Έρι, ο μισεμός είναι καημός, το κατευόδιο ζάλη και το καλωσορίσατε, αχ Μαρούλι, είναι χαρά μεγάλη. Τραγούδι από την Κάλυμνο που αναφέρεται στην αναχώρηση των σφουγγαράδων. Με τον Νίκο Οικονομίδη στο βιολί και το τραγούδι (2001).
Ο ξένος μες στην ξενιτιά σαν το πουλί γυρίζει, σαν τον βασιλικό π’ ανθεί, στ’ αλήθεια δεν μυρίζει. Έλα, μπρόβαλε, έλα μπρόβαλε, έλα, μπρόβαλε, κι ο νους μου σέναν έβαλε. Η ξενιτιά ’ναι βάσανο, η ξενιτιά είναι λάβρα, η ξενιτιά μου τα ’κανε τα σωθικά μου μαύρα. Έλα να σε [...]
Εμπρός μας τον, εμπρός μας τον εβάλαμε τον πεύκο με τους κλώνους, μορφονοικοκυρά, να τονε βλέ- να τονε βλέπει η Παναγιά και να του δίνει χρόνους, μορφονοικοκυρά. Αβάντι χωραφάκι μου μην απομένεις πίσω και 'γώ με την παρέα μου ήρτα να σε θερίσω. Αβάντι να θερίσομε τ’ αρχόντου το λιβάδι [...]
Σταυραετός συχνοπερνά ’πού τα σκινομματούρια π’ αποσκαλίτζ’ η πέρδικα και χωματοκυλιέται λυπητερά τής τραουεί και θλιερά σφυρίζει. – Ξύπνησε, ρουσιοπέρδικα και γλυκοσυνογιά μου κι απού τα σύναθά ’ρκομαι ν’ ακούσεις τη λαλιά μου. – Ξυπνή ’μια γιω κι ακούω σου που κηλαείς για μένα και τη λαλιά σ’ απογροικώ και [...]
Πάλιν ακούσετ' άρχοντες, πάλι να σας ειπώμεν ότι και αύριον εστί ανάγκη να χαρώμεν και να πανηγυρίσωμεν περιτομήν Κυρίου και εορτήν χαρμόσυνον Μεγάλου Βασιλείου. Ανοίξατέ μας άρχοντες δια να μας δεχθείτε και τα ξενιτεμένα σας ευχόμαστε να δείτε γλυκιά φωνή να έχετε μέσα στο νέο χρόνο να τον δεχθείτε σπίτι [...]
