’Πού την ’πού πάνω γειτονιάν, ’πού την ’πού πάνω τέλεια, έσει τρεις κόρες όμορφες τζαι ψιλοτραουδούσιν. Το πολυαγαπημένο στην Κύπρο τραγούδι της Αροδαφνούσας με τον Μιχάλη Ττερλικκά. Ηχογραφήθηκε το 2006.
Πόμεινε τώρα, Διενή, για να σου παραγγείλω, αν πκιάσης την παραγγελιάν, την νιόνυφην να κλέψης. Ακριτικό τραγούδι από την Κύπρο με το Μιχάλη Ττερλικκά (2004).
Ο Χάρος μαύρα φόρησεν, μαύρον καβαλικεύκει, μαύρα σκλαβούνικα φορεί να πα στο παναΰριν. Στην νάκραν του παναϋρκού ήβρεν τους χαροκόπους, στη μέσην του παναϋρκού ήβρεν τους τρων και πίνουν. Καλώς ήρτεν ο Χάροντας να φά', να πκιει μιτά μας, να φάει άγριν του λαού, να φα' οφτόν περτίκιν, να πιει [...]
Περτίτζιν μου κακκουριστό που γέρνεις το λαώνιν πε μου που πίνεις το νερόν να ρτω να ψιώ τζι εγιώνι ποΰρισε τζι έλα ποτζιά δώσ’ μου τα σιείλη τα γλυτζιά τζιαί μεν μου κάμνεις την καρκιάν. Τα τζιύμματα της θάλασσας τζιαί τα λαμπρά μου εν έναν ποτέ τους εν ισβήνουσιν γιατ’ εν συμπαλισμένα [...]
Οργανικός σκοπός από την Κύπρο. Κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών «Τραγούδια του Αιγαίου» (Philips 8410, 1961) σε επιμέλεια από τη Δόμνα Σαμίου. Ηχογραφήθηκε το 1961.
Τέσσερα τζιαι τέσσερα γίνουνται οκτώ τέσσερα παλληκάρκα πάσιν στον πόλεμον. Στον δρόμον που πηγαίνασιν μα επεινάσασι τσι εκάτσασιν να φάσιν τζιαι εδιψάσασιν. Γυρεύκουν νά ’βρουν βρύσην απάνω στο βουνόν τζ' ήβρασιν έναν λάκκον των εκατόν ορκών. Ερίξαν το λαχνίν τους πκοιός έν' να κατεβεί τζιαι έπεσεν η μοίρα πα στο [...]
Τέσσερα τσαι τέσσερα γίνονται οκτώ, τέσσερα παλληκάρκα πάσι στον πόλεμο. Στον δρόμον που πηαίνασι μα επεινάσασι τσι εκάτσασιν να φάσιν τσαι εδιφάσασιν. Γυρεύκουν να βρουν βρύσην απάνω στο βουνόν τσι ήβρασιν έναν λάκκον των εκατόν οργιών. Ερίξαν το λαχνίν τους ποιος έν’ να κατεβεί τσαι έπεσεν η μοίρα πα’ στο [...]
Έσιει έναν άστρον τζι εν μιτσίν μες στους εφτά πλανήτες, τζι επκιάσαν με μες στην καρκιάν τα λόγια που μου είπες. Επήαν τζι είπαν της πελλής πως εν να πάω πέρα τζι εμάεψεν τη θάλασσαν τζι εσήκωσεν αέρα. 1μιτσίν: μικρό 2πελλή: τρελή 3πέρα: ξενιτιά
Θρήνος της Μεγάλης Εβδομάδας ⬥ Άρκοντες αφικράστε μου της Δέσποινας τον θρήνον, πώς κλαίει τον μονογενή εις τον Σταυρόν εκείνον. Αδέ μαντάτο σκοτεινόν και μέρα λυπημένη που ήρτε σήμερον σ’ εμέ, την πολοπικραμένη. Που πιάσαν τον Υιούλην μου κι έμεινα ορφανεμένη κι ο κόσμος κλαίει ουρανέ κι η γη σκοτεινασμένη. [...]
Το τέρτιν της καρτούλας μου δκυο μύλοι εν τ’ αλέθουν μήτε οι στράτες το χωρούν μ’ οι ποταμοί που τρέχουν. Καράβι στο λιμνιώναν τυλίει τα πανιά για το μελαχρινό μου έβκην η αβανιά. Σαράντα μέρες νηστικός έκαμεν ο ζωγράφος ζωγράφησεν την κόξαν της και εν έκαμε λάθος. Αντάν να δώσ’ [...]
Ώρα καλή τζι ώρα χρυσή τζι ώρα ευλο(γ)ημένη τούτ’ η δουλειά π’ αρκέψαμε νά ’ναι στερεωμένη. Κεια Παναγία Δέσποινα με το Μονο(γ)ενή σου καμμιά δουλειά (δ)ε γίνεται με δίχως την βουλήν σου. Άγια στολίστε την καλά την μαρκαριτατένην απού την έσιει η μάνα της καθε οκτώ λουμένην.
Τρεις καλο(γ)έροι κρητικοί τζιαι τρεις ’που τ’ Άγιον Όρος καράβιν αρματώσανε με το Χριστός Ανέστη τζιαι με το Κύριε ελέησον στην Κρήτην για να πάσι τζι ο ναύτης τους αρρώστησεν στου καραβκιού την πλώρην, δεν έσιει μάναν να τον κλαί’ τζιύρην να τον λυπάται μήτ’ αδερφόν μήτ’ αδερφήν να τον [...]
